- ๑. ราชสดุดี
- ๒. สภาพพ้อ
- ๓. พหูสูต
- ๔. ภาพทะเลเวลาเดือนหงาย
- ๕. ล้อมรั้ว-เรี่ยไรสร้างเรือรบพระร่วง
- ๖. เรือรบพระร่วง
- ๗. นายพลเอกพิเศษแห่งกองทัพอังกฤษ
- ๘. ราชสดุดี-ดอนเจดีย์
- ๙. สงครามโลก ศตวรรษที่ ๒๕
- ๑๐. จอมพลฟช
- ๑๑. ดุษฎี"เอ็มเด็น"
- ๑๒. การบินเยี่ยมอินเดีย
- ๑๓. ศานติคณะของเค็ลลอก
- ๑๔. ระยะต่างๆ
- ๑๕. วิถีของผู้นำกับผู้ตาม
- ๑๖. ผู้เล็งผลเลิศ กับ ผู้เพ่งผลสำเร็จ
- ๑๗. มาตราวัดราคาคน
- ๑๘. ความมีจนของประเทศ
- ๑๙. หนีเสือปะจระเข้
- ๒๐. อั้งยี่
- ๒๑. นิทานที่ข้าพเจ้าชอบ
- ๒๒. ทหารเอกสยามสู้เศรษฐสงคราม
- ๒๓. พันธุ์เจริญ
- ๒๔. ต่อรอง
- ๒๕. รุกเงียบเงียบ
- ๒๖. ลาแล้วพันธุ์เจริญ
- ๒๗. อเมริกา กับ อเมริกัน
- ๒๘. อารยธรรม
- ๒๙. ฐานะของไทย
- ๓๐. ขุมทรัพย์ ๔
- ๓๑. ประชาสามัญของเรา
- ๓๒. ทำไมโจรผู้ร้ายจึงชุกชุม
- ๓๓. ศาสนาวันนี้
- ๓๔. เกร็ดเรื่องภาษี
- ๓๕. คณะเพาะปลูก
ต่อรอง
(อินทรวิเชียรฉันท์)
ทุ่งงามสนามม้า | พิศน่าสนุกครัน |
มากผู้พนันขัน | ชนะด้วยจะรวยหมาย |
ม้าแข่งคะนองเต้น | ตละเผ่นลำพองผาย |
ถูกถ่วงประทุกกาย | กลทอนกำลังลอง |
เรียก ‘แฮนดิแค็ป’ แล | ผิจะแปลก็ ‘ต่อรอง’ |
เพื่อผู้ประชันผอง | ชนะได้เสมอกัน |
ต่อรองตำรับนี้ | คุณมีมิม่ายหมัน |
ให้อุปการอัน | จะเผยอเสมอภาค[๑] |
แข่งเศรษฐกิจเขา | ชนะเรามิใช่ยาก |
อดีตปัจจุบันหาก | ผลบ่งบสงสัย |
รุกเงียบทำง่ายง่าย | ธนถ่ายตะพึดไป |
พวกเราฤสู้ได้ | ก็จะใกล้กระฎุมพี |
หัตถกิจพณิชยการ | กสิการก็เริ่มมี |
ยังราชการที่ | ธุระเราจะเป็นนาย |
การเมืองก็การเมือง | ธนเนื่องอำนาจหลาย[๒] |
ย่อมทราบตระหนักหมาย | บมิจำจะจาระไน |
อันเศรษฐสงคราม | ผิจะห้ามก็ไม่ไหว |
สยามพันธุ์เจริญได้ | รณกู้กำลังสยาม |
เชิญตามสงวนเพื่อ | สุรเศรษฐสงคราม[๓] |
หญิงจีนจะต้องห้าม | บมิให้ระเห็จมา |
เขยจีนจำแนกถิ่น | กสิสิ้นประสงค์หา |
บำเรอเสมอหน้า | ดุจว่าประชาไทย |
คนไม่สมัครแล | ทุรชนก็ไม่ให้ |
จัดจ่ายกระจายใน | ชนบทกำหนดเทอญ |
ตามครองจะต้องแจ้ง | ภยแห่งจำนวนเกิน[๔] |
แก้กันมิหมันเมิน | เพราะมิมืดเสมือนงม |
หญิงเรามิใช่เล่น | สุรเสนสยามสม |
หัวแรงกำแหงรมย์ | พิริย์กระทาชาย[๕] |
ศึกษาสำเร็จดี | ดุจที่จำนงหมาย |
รังแต่จะไว้ลาย | กรณียมาตา[๖] |
เรื่อง ‘พันธุ์เจริญ’ อ่าน | ธุระวานแสวงหา[๗] |
เสมอภาคสมัครคา- | รวะไว้บวายวัน |
ห้ามเพื่อเสมอภาค | บมิห้ามมิเป็นธรรม์ |
คู่แข่งมิควรกัน | ฤจะให้มลายศูนย์ |
การห้ามก็ต่อรอง | และประคองทวีคูณ |
คู่แข่งบอาดูร | ดุจแบบ ณ เบื้องบรรพ์[๘] |
ชี้ใช่อะไรใหม่ | จะมิให้ละแบบธรรม์- |
เนียมเก่าและเคยกัน | ศตพรร- ษต่อติด[๙] |
ถ้วนทุกประเทศมี | นิติธรรมพิเศษสถิต |
จึ่งเกิดพิเศษสิทธิ[๑๐] | ศุภมิตรก็ย่อมยอม |
๑๕ กรกฎ. ๗๑
[๑] ......เสมอภาค ม้าที่มีกำลังมากฝีเท้าจัด ก็ถูกถ่วงน้ำหนักมาก วิธีนี้จึงเป็นการต่อรองให้ม้าแข่งทุกตัวมีโอกาสชนะได้เหมือนกันหมด ทำนองเดียวกับการแข่งขันต่อรองหรือต่อแต้มก็เรียก ของลอนเทนนิสที่คนฝีมือเก่งก็ได้รองเป็นลบ ๑๕ หรือ ลบ ๓๐ คนฝีมืออ่อนก็ได้ต่อเป็นบวก ๑๕ หรือ ๓๐
[๒] หลาย สำหรับเศรษฐวิธีโบราณที่เงินเป็นทาษ ผู้มีอำนาจทางการเมือง คือ พระราชาธิบดีเป็นผู้ทรงเดชทรงฤทธิ์สิทธิศักดิ์ คุณธรรมเหล่านี้ล้วนหาค่ามิได้ทั้งนั้น ราคาเงินเท่าไรๆ ก็แลกเอาไม่ได้ แต่เศรษฐวิธีทุกวันนี้เงินเป็นนาย แม้ในทางการเมืองเงินก็เข้าไปตั้งอำนาจได้แล้ว รัฐบาลจะจัดการอะไรก็ต้องอาศัยเงิน ไม่มีเงินของตัวเองก็ต้องกู้เขา ทั้งภายในและภายนอกประเทศ ยิ่งการปกครองมีวิธีให้ราษฎรเลือกผู้แทน การเลือกนั้นก็ยิ่งต้องใช้เงินมากมายในทางป่าวประกาศแสดงความคิด ความตั้งใจของหัวหน้าปาร์ตีให้ราษฎรทราบ เพื่อจะได้เลือกด้วยความรู้ดีไม่งมงาย ยิ่งกว่านั้นเงินอาจช่วยบันดาลได้มากมายในการเลือกไม่ว่าเป็นรัฐบาลชนิดใดหมด เพราะแม้ถือเอาความรู้ของคนเป็นสำคัญ ความรู้นั้นเองก็ต้องเรียนสำเร็จด้วยเงินเหมือนกัน เมื่อมาถึงการเงินเข้าแล้ว ชาวไทยจะสู้ต่างประเทศได้หรือ เว้นไว้แต่จะเอาชนะได้ทางเศรษฐกิจ
[๓] ......สงคราม คือชาวสยามเลือดจีนนั่นเองที่ได้เป็นทหารเอกเข้าต่อสู้ในสงครามเศรษฐกิจ เพื่อกู้กำลังอิสสรภาพแห่งประเทศของตน คือ สยามไว้ จึงควรตามสงวนพันธุ์เจริญอย่าให้ต้องศูนย์สิ้นไป เพราะเหตุความเปลี่ยนแปลงแห่งสมัยจะได้อาศัยเป็นหัวแรงสำหรับชิงชัยในเศรษฐสงครามอันกล้าแข็งต่อไปในอนาคต
[๔] ......เกิน เวลานี้การหากินของจีนในกรุงฝืดเข้า ไม่ใช่เพราะไทยแข่ง เป็นเพราะจีนต่อจีนแข่งกันเอง จีนจึงกำลังกระจายออกไปหากินตามบ้านนอกมากขึ้นทุกที ทั้งในทางกสิกรรม หัตถกรรมและพาณิชยการ ถ้ามีระเบียบจัดเท่ากับตามปกครองอยู่เป็นทบวงการหนึ่งโดยฉะเพาะ จะเป็นการป้องกันภัยอันจะเกิดแต่จำนวนเกินได้ดีขึ้น เพราะมีเจ้าหน้าที่และมีจำนวนที่ชัดอยู่เสมอ ทบวงการนี้ย่อมจะตรวจตั้งแต่ประตูเข้า ดังที่กรมตำรวจตรวจคนเข้าเมืองทำอยู่บ้างแล้วเดี๋ยวนี้ แต่ยังทำฉะเพาะเรื่องโรคเท่านั้น
[๕] ......ชาย การเป็นหัวแรง สำหรับไทยเราต้องยกให้แก่หญิงของเรา ถ้าจะหาคนที่อยู่เปล่า กลัวจะได้แต่ผู้ชายทั้งนั้น ไม่ว่าในตลาด ในโบสถ์ หรือในบ่อนวงไพ่ จะพบหญิงมากกว่าชาย ถ้าออกไปตามบ้านนอกจะเห็นหญิงเกือบผูกขาดการหาบคอนทั้งหมด ถ้าในเรือมีหญิงคนหนึ่ง ชายคนหนึ่ง หญิงมักเป็นผู้แจวและชายเป็นผู้นั่ง อะไรที่ชายทำหญิงก็ทำด้วยทุกอย่าง (ดูในนา และในมหาวิทยาลัย) แต่อะไรที่หญิงทำ ไม่จำเป็นชายจะทำได้ หญิงของเราขยันกว่าชายนั้นแน่
[๖] ......มาตา หน้าที่ให้เกิดพันธุ์เจริญ เพื่อประโยชน์แก่ประเทศ หญิงของเราเมื่อได้รับการศึกษาแล้ว จะทำได้ดียิ่งไปกว่าแต่ก่อนเมื่อครั้งยังไม่ได้รับการศึกษาเสียอีก
[๗] ......หา กล่าวสำหรับเมื่อยังกระจัดกระจายเป็นบทๆ ไม่ได้พิมพ์รวมเป็นเล่ม
[๘] ......บรรพ์ เมื่อครั้งหญิงจีนยังไม่ข้ามทะลมาเมืองไทย ชายจีนในเมืองไทยก็ไม่เดือดร้อนหาภรรยาไทยก็ได้
[๙] ต่อติด ธรรมเนียมเคยกันมาแล้วหลายรอบร้อยปีติดต่อกัน
[๑๐] สิทธิ ส.ป.ร. อเมริกา มีนิติธรรมพิเศษใช้สิทธิออกกฎหมายห้ามไม่ให้ชาวตะวันออกเข้าไปตั้งหาเลี้ยงชีพในบ้านเมืองของเขา เพราะชาวตะวันออกอยู่กินได้ถูกกว่าชาวอเมริกัน ก็ย่อมได้เปรียบในทางแย่งงาน ญี่ปุ่นโกรธแค้นมาก เพราะคนญี่ปุ่นล้นเมือง ได้ข้ามไปตั้งภูมิลำเนาในอเมริกาเป็นที่พอใจอยู่แล้วก็มาถูกตัดหนทางเสีย นอกจากนั้นยังดูเป็นการดูถูกกันด้วยชาติกำเนิด และผิวกายด้วย ฟิลิปปินส์ ห้ามจีนไม่ให้เข้าไปตั้งเป็นปึกแผ่นอีก เว้นแต่ผู้ได้อยู่มาแล้วหรือผู้ได้รับอนุญาตพิเศษ การทำด้วยเลือกที่รักมักที่ชังเช่นนี้ ทำด้วยอาศัยสิทธิพิเศษเพื่อปฏิบัติให้เหมาะแก่นิติธรรมของประเทศซึ่งบังคับให้ต้องทำเท่านั้น