| ๑๒๕๘. รอข่าวโทรเลขล้า |
ฤๅเสร็จ ประสงค์เลย |
| วันที่สามสิบเอ็ด |
สว่างแล้ว |
| จนสายส่งคนรเห็จ |
ไปสืบ ดูแม่ |
| ผิดคาดใยคลาดแคล้ว |
ใคร่แจ้งจริงไฉน ๚ะ |
| ๑๒๕๙. คนใช้ได้ข่าวแล้ว |
รีบนำ มานา |
| เหตุพนักงานงำคำ |
ตอบไว้ |
| เขารับแต่คืนลำ |
บากส่ง พี่แม่ |
| นึกว่าเช้าเช้าไผล้ |
หลับเช้าหนาวนอน ๚ะ |
| ๑๒๖๐. ข่าวนครข่าวนุชน้อง |
เนาวสถาน |
| เป็นสุขสุขสมมาน |
มุ่งรู้ |
| โสกันต์ตรุษวันงาน |
กำหนด แล้วนา |
| นิรทุกข์ทุกผู้ผู้ |
อยู่ผู้มาไพร ๚ะ |
| ๑๒๖๑. ได้ทราบสมเด็จเจ้า |
พิภพมกุฎ สยามเอย |
| ประพาศเกาะสีชังสมุท |
เมื่อนี้ |
| ยินดีที่สุดอุด |
ดมทีป นั้นนา |
| คงพระทรงเกษมลี้ |
โรคด้วยแดนสบาย ๚ะ |
| ๑๒๖๒. พระกายตรำตรากสู้ |
สรรพราช กิจพ่อ |
| หวังเพิ่มผดุงชาติราษฎ์ |
เชิดหล้า |
| ยากมนุษย์สุดสามารถ |
เสมอพระ องค์เอย |
| รักประเทศเขตร์ขันธ์ข้า |
บาทล้ำองค์สงวน ๚ะ |
| ๑๒๖๓. งามพระศิริลักษณ์สิ้น |
สรรพางค์ |
| งามพระอัธยาสอางค์ |
อุ่นเกล้า |
| งามพระพิทยาทาง |
ดำริห์ เฉลียวแฮ |
| งามสุดสมเป็นเจ้า |
พิภพผู้ผดุงสยาม ๚ะ |
| ๑๒๖๔. ผิวคัดจัดเลือกผู้ |
ครองไผท |
| สุดจักชอบใครไฉน |
เมื่อนี้ |
| จำเป็นบ่อเห็นใหน |
ดิกว่า พระเลย |
| จริงจิตร์จำต้องชี้ |
พระขึ้นเถลิงถวัลย์ ๚ะ |
| ๑๒๖๕. แม้นขาดภูวนารถนี้ |
เร็ววัน แล้วรา |
| น่าอนารถอยุธยาพลัน |
วุ่นกลุ้ม |
| ไทยสุขเพราะพระบัน |
เทาทุกข์ ไทยนา |
| ขอพระเนานานคุ้ม |
ชีพเลี้ยงเวียงเกษม ๚ะ |
| ๑๒๖๖. เปรมจิตรสมคิดแล้ว |
ทุกประการ แม่เฮย |
| ใคร่ออกนาวายาน |
ย่างย้าย |
| ขนเครื่องภักษาหาร |
หุงเสร็จ ลงแม่ |
| ไปจะไปกินท้าย |
ย่านถ้ำถึงสาย ๚ะ |
| ๑๒๖๗. ฝ่ายจีนเหลียงโอบเอื้อ |
อารี |
| เขาส่งเรืออวนตี |
ตลบน้ำ |
| ได้ปลาใหญ่ภีมี |
มากประทุก มาแม่ |
| สุกรไก่หลายสิ่งซ้ำ |
ส่งให้เป็นเสบียง ๚ะ |
| ๑๒๖๘. นั่งเลียงลานหาดล้วน |
กรมการ |
| ปลัดเกษยกระบัตรขนาน |
เนื่องเฝ้า |
| มีมะตูมห่อยาพาน |
แผ่นพุด ชาเฮย |
| ขันหนึ่งของเก่าเข้า |
ส่งเส้นสการถวาย ๚ะ |
| ๑๒๖๙. ฝ่ายเลียบเมียผู้ช่วย |
มารับ รองแม่ |
| ถวายใข่ไก่หมูกับ |
นกแก้ว |
| ทองเหรียญรูปสำหรับ |
รลึกตอบ แทนเอย |
| อวยสวัสดิจัดแจอแล้ว |
ล่องโล้เรือลา ๚ะ |
| ๑๒๗๐. นาวาตามน้ำลิ๋ว |
เร็วปร๋อ |
| หลายพักเฉียดหลักตอ |
ติดตื้น |
| ผิดล่องท่องชลลอ |
เข็นลาก เรือแม่ |
| ลำบากเพราะภาคย์พื้น |
อุทกน้อยนอนทาง ๚ะ |
| ๑๒๗๑. นกยางข้างฝั่งสร้า |
แสนชุม |
| ชายหาดเห็นนกตะกลุม |
กระเดือกน้ำ |
| ฉวยปืนแอบสุมทุม |
ไม้มุ่ง ยิงเอย |
| นกคล่องว่องไวล้ำ |
ฉลาดรู้ระวังหนี ๚ะ |
| ๑๒๗๒. สี่โมงถึงที่บ้าน |
ปลัดทิม |
| จอดท่าบ้านถ้ำริม |
ตลิ่งเกลี้ยง |
| เรือครัวรั่วรอชิม |
ชันอยู่ ใหนรา |
| เลี้ยงแต่ไพร่ไม่เลี้ยง |
ที่บ้างปางหิว ๚ะ |
| ๑๒๗๓. ฉิวฉิวผิวเผ่าร้อน |
สุริยา |
| ฉิวโอษฎ์หิวโภชนา |
นั่งอึ้ง |
| กลุ้มกลัดอัดอุรารอา |
องค์อ่อน รทวยเอย |
| ชวนพิโรธโกรธขึ้งขึ้ง |
ภักตร์ตั้งตาคอย ๚ะ |
| ๑๒๗๔. ชม้อยเห็นตาแจ้งล่อง |
เหลือครัว ถึงแฮ |
| หิวจัดแดดจัดมัว |
มุ่นร้อน |
| อยากกินแต่กินตัว |
เองไม่ อร่อยเอย |
| ทึกทึกนึกข่อนข้อน |
คลั่งข้อนเคืองลคาย ๚ะ |
| ๑๒๗๕. หลายเหล่าชาวบ้านนั่ง |
ตลิ่งหลาม |
| มีเครืองกำนัลยาม |
อยากเฝ้า |
| ฟักขมิ้นจอกหินตาม |
มีมะม่วง มะตูมเฮย |
| ตะพตพุดซายาเข้า |
ใผ่ผึ้งทางใหล ๚ะ |
| ๑๒๗๖. พี่ให้เงินแจกให้ |
ศิลพร |
| ต่างยกมือปลกสลอน |
ท่วมเกล้า |
| เนืองเนืองพวกราษฎร |
มาเยี่ยม พี่แม่ |
| นิยมชื่อลือว่าเจ้า |
เสด็จล้วนยินดี ๚ะ |
| ๑๒๗๗. ต่างมีนายหน้าช่วย |
นำตัว |
| อยากพบแต่อยากกลัว |
พี่บ้าง |
| หญิงชายมากหลายครัว |
ตลอดบ้าน นี้แม่ |
| ตื่นเช่นเห็นพระสร้าง |
สุขให้เจริญผล ๚ะ |
| ๑๒๗๘. ลุกลนตาปลัดเถ้า |
ทิมบอ |
| ของป่าหาถวายพอ |
พี่ยั้ง |
| ตีนระวิงวิ่งขนคอ |
เอียงทลึ่ง นาแม่ |
| เอาธุระปะปังตั้ง |
แต่เอื้อเหลือเกิน ๚ะ |
| ๑๒๗๙. เที่ยวเดินอวดผ้าพี่ |
รางวัล ก่อนแม่ |
| ปีติสามวันตะบัน |
วุ่นฟุ้ง |
| นายพุ่มพวกพี่ขัน |
นักเล่า เรื่องเอย |
| เที่ยวประกาศเขาตลอดคุ้ง |
ว่าเจ้ามาถึง ๚ะ |
| ๑๒๘๐. ทลึ่งเหลือเบื่อจิตรด้วย |
ปลัดพิลึก นักแม่ |
| ชังห่ามงุ่มง่ามอึก |
คลั่งเพ้อ |
| พี่ให้ลูกกระดุมนึก |
ตอบค่า ของเฮย |
| นี่และคงเห่อเฟ้อ |
อวดตั้งเดือนกระมัง ๚ะ |
| ๑๒๘๑. กำลังจะออกเมื้อ |
มรรคา |
| ยังไม่หมดคนมา |
หมอบไหว้ |
| ของป่าไก่ป่าหา |
ส่งพี่ หนะแม่ |
| ทุกพวกพี่แจกให้ |
ค่าคุ้มของถวาย ๚ะ |
| ๑๒๘๒. ชายฝั่งดังก้องอึก |
ทึกอึง |
| เดี๋ยวลั่นตึงปืนตึง |
โห่หิ้ว |
| แห่ขันหมากมาถึง |
ที่แต่ง งานแม่ |
| เมื่อสดับเสียงวิ้ววิ้ว |
พี่ร้องถามเลียม ๚ะ |
| ๑๒๘๓. ธรรมเนียมบ้านนอกแต่ง |
งานฉาว |
| สวดปริตส่งตัวสาว |
ซัดน้ำ |
| วันขันหมากมาชาว |
เกลอเล่น เลี้ยงแฮ |
| รุ่งตักบาตร์ร่วมด้ำ |
จ่าพร้อมผัวเมีย ๚ะ |
| ๑๒๘๔. ตลิ่งเตี้ยเซียเนตร์ไร้ |
เขาหิน |
| เห็นแต่ทรายปนดิน |
หาดกว้าง |
| ไม้เขียวฟากวาริน |
เรียงตลอด |
| บ้านช่องมีสองข้าง |
ฝั่งใกล้ไกลกัน ๚ะ |
| ๑๒๘๕. งามชั้นเชิงหาดล้วน |
หาดทราย |
| หลายลาดหลายลานชาย |
ฝั่งสล้าง |
| เป็นเกาะรูปละเมาะหลาย |
อย่างแปลก กันแม่ |
| ทรายละเอียดทรายหยาบบ้าง |
ต่ำบ้างสูงชล ๚ะ |
| ๑๒๘๖. มาดลสีโละให้ |
จอดปรำ |
| มรรคุเทศขุนคเชนทร์บำ |
เหน็จแล้ว |
| ส่งกลับรับสั่งนำ |
บอกยกระ บัตรแม่ |
| พี่จะลาคลาแคล้ว |
ครู่ด้วยมีประสงค์ ๚ะ |
| ๑๒๘๗. จำนงค์จะไคร่ขึ้น |
นมัศการ |
| พระแท่นทันวันงาน |
รุ่งเช้า |
| สุดจอดทอดแรมนาน |
เนิ่นเช่น เชิญนา |
| ขอฝากของฝากเค้า |
ระลึกข้อคุณสนอง ๚ะ |
| ๑๒๘๘. ยกระบัตรย่องยาตร์เข้า |
มาหา |
| ถวายเต่าบกกับยา |
สูบด้วย |
| พี่สนธนาปรา |
ไศรยชอบ ใจเฮย |
| บอกข่าวเล่าเรื่องห้วย |
ป่าได้ไปสบาย ๚ะ |
| ๑๒๘๙. ผายพลชลอาศน์เลี้ยว |
ลำจร |
| พยุจัดพัดสาคร |
คลื่นโต้ |
| ทวนลมยิ่งทวนตอน |
ขึ้นเชี่ยว น้ำมา |
| เรือแทบถอยลอยโล้ |
ล่องล้าแรงพาย ๚ะ |
| ๑๒๙๐. วังขนายมีงิ้วบ่อน |
เบียดเบียฬ คนนา |
| อยู่ป่าตามมาเวียน |
ปอกร้าย |
| เจียนเจียดกระเบียดกระเสียน |
ทรัพย์ยุบ ยากแม่ |
| กลองเล่าโก๊กลอ้าย |
พวกปล้นยิงปืน ๚ะ |
| ๑๒๙๑. ฝืนลมล่องลุบ้าน |
สำรอง |
| ถึงหาดเห็นลุงมอง |
มุ่งเต้น |
| เหเรือแวะหวังปอง |
พบปะ กันนา |
| เลี้ยงภักษ์พลคมักเขม้น |
ค่ำแล้วจักจรัล ๚ะ |
| ๑๒๙๒. สรรพสิ่งของป่าได้ |
เตรียมหวัง ถวายนา |
| มะตูมพุดซายาลัง |
มะม่วงกล้วย |
| เงินพี่ที่มีสัง |
เคราะห์ยก ให้แม่ |
| ฉันญาติปรารถนาต้วย |
สดวกเลี้ยงกันเจริญ ๚ะ |
| ๑๒๙๓. พี่เดินลุยน้ำเยี่ยม |
ขึ้นเรือน แพนา |
| พูดเล่นจนเด่นเดือน |
โด่งฟ้า |
| จำลาออกเรือเตือน |
กันเร่ง จรเฮย |
| บุหลันสว่างต่างเพิ่มกล้า |
กระหน่ำจ้ำแจวตะบึง ๚ะ |
| ๑๒๙๔. ถึงท่าเรือห้าทุ่ม |
ทันหมาย |
| แวะวาดจอดหาดทราย |
ฟากข้าง |
| เรือสำมากลำหลาย |
เรียงทอด ท่าแม่ |
| ล้วนสู่พระแท่นจ้าง |
พวกเฝ้าเขาระวัง ๚ะ |
| ๑๒๙๕. พี่สั่งให้จัดม้า |
หาเกวียน |
| เตรียมแต่ราตรีเจียน |
รุ่งเช้า |
| จักขึ้นพระแท่นระเมียร |
หมู่ประ ชุมแฮ |
| ให้ปลุกสามยามเข้า |
หับห้องไสยา ๚ะ |
