| ๑๔๑๘. ที่สามสิบหกแท้ |
วันถึง |
| สิบทุ่มชลใหลตึง |
ตื่นขึ้น |
| กลไฟจักรไกกึง |
กังแล่น ลากเอย |
| เดือนดึกดูครึกครื้น |
พี่ครึ้มทรวงจร ๚ะ |
| ๑๔๑๙. ทินกรกระจ่างแล้ว |
เวลา เช้าแม่ |
| จอดพักหุงโภชนา |
ลุ่มเลี้ยง |
| หลักสามพี่ถามหา |
เห็นหลัก ใฉนฤๅ |
| ฟังแต่เขาบอกเพี้ยง |
พี่รู้ข่าวสมร ๚ะ |
| ๑๔๒๐. คลองดรตอนนี้คั่ง |
เรือขนาน |
| หลีกรับคับเสียงขาน |
ถ่อค้ำ |
| หมดดรหมดกันดาร |
สดวกแล่น เร็วแม่ |
| เลยออกบางหลวงน้ำ |
เชี่ยวเลี้ยวลอยมา ๚ะ |
| ๑๔๒๑. นาวาออกแม่น้ำ |
เจ้าพระ ยาเอย |
| ทวนกระแสรชลดะ |
ด่วนเต้า |
| คลองหลอดเมื่อถึงละ |
เรือจักร กลแม่ |
| พลจับแจวแจวเข้า |
ช่องค้ำคลองเดิน ๚ |
| ๑๔๒๒. ใครผเอิญแลปะแล้ว |
เลยใฉน เพื่อนเอย |
| ชอบเพ่งนาวาไพร |
พี่ด้วย |
| หลังคารกลดาใน |
เรือผูก พรุงแม่ |
| กรงนกหนังเขากล้วย |
กระเช้าเราแขวน ๚ะ |
| ๑๔๒๓. แม้นเปรียบใคร่เปรียบคล้าย |
โรงลคร |
| แลพิลึกละเรือดอน |
ดกซุ้ม |
| ลิงป่ามยุราสลอน |
รดะนก เขาแม่ |
| ใบดอกออกรุมะตุ้ม |
ตละแกล้งแต่งหนอ ๚ะ |
| ๑๔๒๔. ร่อร่อลุบ้านปึก |
ปึกใฉน เล่านา |
| ฤทธิ์กระหยิ่มอิ่มอกใจ |
จักระจี้ |
| ปืนปึงเที่ยงถึงฤไทย |
ปลิวป่วน ปืนแม่ |
| สรวลระริกซิกซี้กระนี้ |
หนะยิ้มยวนตลึง ๚ะ |
| ๑๔๒๕. ถึงนุชดุจเยี่ยมฟ้า |
แฝงพโยม |
| แสนสัตรัตนาโสม |
พี่ได้ |
| ฤๅดื่มทิพยรศประโคม |
ทิพยศรัพท์ สนองเอย |
| ไป่มากไป่เหมือนใกล้ |
พี่ใกล้โฉมอนงค์ ๚ะ |
| ๑๔๒๖. น้ำลงน้ำขอดน้อย |
คลองเขิน |
| จำพี่ดำเนินเดิร |
สู่บ้าน |
| ทางถนนรีบกลเหิร |
นภามารค นาแม่ |
| แดดผ่าวพี่ผ่าวสท้าน |
แต่ตั้งใจถึง ๚ะ |
| ๑๔๒๗. อึงคนึงตลอดบ้านต่าง |
มารับ |
| ชมชื่นพี่คืนกลับ |
ปกเกล้า |
| หมดเงียบหมดเหงาสรรพ |
เกษมรื่น เริงเอย |
| โสมนัศประนมหัดถ์เฝ้า |
พร่ำชอ้อนพรถวาย ๚ะ |
| ๑๔๒๘. แสนสบายใจเที่ยวเวิ้ง |
ชลวัน |
| ตาตื่นชมพนาสัณฑ์ |
สิ่งเพี้ยน |
| หูเสนาะสรรพสัตว์บัน |
เลงระงับ ทุรนเอย |
| กายรับวรากาศเที้ยร |
ทิพย์แสร้งยาเสวย ๚ะ |
| ๑๔๒๙. สุขเสบยเคยเล่นด้วย |
สนุกไพร |
| ถ่ายรูปยิงปืนไฟ |
เฟื่องฟื้น |
| ประพันธ์เพลงพจนวิไล |
นิราศเพลิด เพลินแม่ |
| สารพัดสารพรรณครื้น |
ครึกเลี้ยงชลอกระมล ๚ะ |
| ๑๔๓๐. สนุกหนหิมเวศแล้ว |
กลับหลัง |
| ยังพี่แสนสนุกวัง |
ว่างช้า |
| สรรพพิเศษแผกเนตร์ยัง |
ใคร่นิมิตร ใหม่แม่ |
| สอาดเอี่ยมเตรียมคอยถ้า |
พี่ขึ้นครองสถาน ๚ะ |
| ๑๔๓๑. เบิกบานกมเรศได้ |
ยลสหาย |
| มาเยี่ยมมาเยือนขยาย |
ข่าวแคว้น |
| ของฝากมากอย่างหมาย |
มาฝาก มิตรแม่ |
| ระลึกรักฉันท์สมัคแม้น |
มุ่งตั้งใจคนึง ๚ะ |
| ๑๔๓๒. ถึงพี่ปีติด้วย |
ใดใด ก็ดี |
| ไป่เปรียบพี่เปรมใจ |
พบเจ้า |
| ยิ่งทราบแม่เนาใน |
วังสุข เกษมเอย |
| ยิ่งเพิ่มปราโมทย์เฝ้า |
ชื่นร้อยพันถวิล ๚ะ |
| ๑๔๓๓. เชิญยุพินธ์รับนิราศแล้ว |
เชิญอนงค์ อ่านเทิญ |
| ของฝากฝีปากผจง |
ฝากน้อง |
| ใช่กะวีพี่คนองคง |
เขินขัด บ้างแม่ |
| วันละวันพอคล้อง |
รีบร้อยทันถึง ๚ะ |
| ๑๔๓๔. อนึ่งเป็นความลับล้วน |
จริงใจ พี่รา |
| สารพัดชมสิ่งใด |
พบด้วย |
| ใช่เสกใช่สรรพ์พิไล |
นิราศเรื่อง ลมเอย |
| ทุกสิ่งสิงขรห้วย |
แห่งได้ไปเห็น ๚ะ |
| ๑๔๓๕. บางคำเป็นข้อเรี่ยว |
แรงกระมัง แม่เอย |
| โอสถผสมสัตย์ฟัง |
เฝื่อนบ้าง |
| ใครชิมผิชอบสัง |
เวชชอบ อ่านแม่ |
| ฉวยพิโรธปองโทษมล้าง |
พี่แล้วเหลือระอา ๚ะ |
| ๑๔๓๖. พี่ยายังไม่ม้วย |
มรณ์ลา โลกเอย |
| จงอย่าเผยพจนา |
นิราศนี้ |
| พี่ฝากพี่ฝังคา |
รมลับ หนะแม่ |
| เผื่อบุตรสุดสวาสดิ์ชี้ |
ช่องให้เห็นทาง ๚ะ |
| ๑๔๓๗. ปางสมัยใดนิราศนี้ |
ลงพิมพ์ |
| เชิญหมู่เมธาชิม |
รศบ้าง |
| กลโม่งคลุ่มรำริม |
ไกรลาศ พ่อเฮย |
| เอาแต่เสียงกลองอ้าง |
เอ็ดครื้นโครงแถลง ๚ะ |
| ๑๔๓๘. ใดแสลงใดขัดได้ |
ปราณี เถิดรา |
| เราใช่จินตกระวี |
กลั่นแกล้ว |
| สามสิบหกราตรี |
เตรียมแต่ง พ่อเฮย |
| โดยรีบโดยเร็วแล้ว |
เมื่อขึ้นถึงวัง ๚ะ |
| ๑๔๓๙. สังเวชอนิตย์ลักษณ์โอ้ |
อนาถองค์ |
| นราธิปประพันธ์พงศ์ |
ชื่อข้า |
| วรวรรณพจนบรรจง |
จบนิราศ แล้วรา |
| อีกไม่นานไม่ช้า |
ชื่อทั้งตัวตาย ๚ะ |
| ๑๔๔๐. ทั้งหลายอย่าประมาทรู้ |
ศึกทนง ใฉนเลย |
| เกิดแก่เจ็บตายคง |
คู่เต้า |
| ใดรักจักจากประสงค์ |
ใดจัก คลาดแล |
| เพราะเหตุธรรมดาเร้า |
เร่งให้เป็นเอง ๚ะ |
| ๑๔๔๑. จงเกรงบาปเร่งสร้าง |
แสวงบุญ เถิดรา |
| กายจิตรวจีคุณ |
ชอบไว้ |
| จักสุขจักทุกข์หนุน |
ผลเพราะ กรรมแล |
| ตัวและพึ่งตัวได้ |
จบแล้วลาเอย ๚ะ |
