| ๑๑๓๘. ออกนาวาเลี้ยวหาด |
ตีนเกลียว |
| แต่กรู่ผู้คนเกรียว |
เกริกจ้ำ |
| ขาล่องไม่ตองเหลียว |
หลังห่วง อะไรเลย |
| มีแต่ต่างมีน้ำ |
จิตรน้ำใจบาน ๚ะ |
| ๑๑๓๙. มานานนานแล้วไม่ |
มานาน ฉนี้เลย |
| ถึงยี่สิบแปดวาร |
วุ่นเนื้อ |
| เป็นสุขเที่ยวสนุกสนาน |
ทุกแห่ง เห็นเฮย |
| กินอิ่มนอนหลับเนื้อ |
อวบน้ำใจเกษม ๚ะ |
| ๑๑๔๐. สถิตย์เหมคฤหาศห้อง |
มโหฬาร |
| ฤๅอมรพิมารสถาน |
เถือกแก้ว |
| ปราสาทราชวนุทธยาน |
ยศโภค ผดุงเฮย |
| แม้นกระมลทุรนแล้ว |
เล่ห์เฝ้าเนาสุสาน ๚ะ |
| ๑๑๔๑. ชลยานบันลุคุ้ง |
ปักกิเลน |
| เห็นเย่าหลวงพลเจน |
ป่ายั้ง |
| หาดขวาพี่เถรเณร |
นอนพัก เพิงแม่ |
| สวดปริตกิตย์นิมนต์ทั้ง |
เมื่อเช้าคอยฉัน ๚ะ |
| ๑๑๔๒. วนาสัณฑ์สังเวชแม้น |
ตาเห็น |
| แต่จิตร์ชาวดงเป็น |
สุขด้วย |
| อิศระกะตัวเหม็น |
เบื่อหมู่ เมืองแม่ |
| เพลินสนุกบุกป่าห้วย |
แห่งเต้นตามสบาย ๚ะ |
| ๑๑๔๓. เช้าสายเที่ยงบ่ายทั้ง |
เย็นคืน ดึกฤๅ |
| หนาวหย่อนร้อนเบายืน |
เยี่ยงบ้าน |
| แผกย่านเมื่อวานซืน |
ฤๅเมื่อ ไปแม่ |
| ชรอยเพราะฝนตกต้าน |
แต่งให้ระดูแปร ๚ะ |
| ๑๑๔๔. แลหาดหินดาษชี้ |
บอกกัน |
| รอยนั่นกุมภาถลัน |
โลดน้ำ |
| โจทย์เกรียวบัดเดี๋ยวผัน |
ตาปะ จริงแม่ |
| โน่นลูกจรเข้ขว้า |
แอบก้อนหินมอง ๚ะ |
| ๑๑๔๕. ล่องถึงหาดท่าห้วย |
แมงลัก |
| ให้จอดเรือกินภักษ์ |
โภชน์กล้ำ |
| หุงกระยาย่างเนื้อผัก |
ปลาอุ่น แกงเอย |
| ครกปกโปกโขลกน้ำ |
พริกกรุ้มกลางทราย ๚ะ |
| ๑๑๔๖. ดุร้ายทรหศกล้า |
ทยานโลภ |
| เหยียวป่าบินถลาโฉบ |
ไก่ต้อย |
| คนอึงร่อนทลึ่งละโมบ |
มาแย่ง คนนา |
| หากผูกลูกไก่น้อย |
แต่กระนั้นเจียนตาย ๚ะ |
| ๑๑๔๗. หลายใบใข่ป่าได้ |
มาฟัก |
| ลูกไก่เจี๊ยบเจี๊ยบทลัก |
โผล่ดิ้น |
| เลี้ยงรอดเหยี่ยวดอดดัก |
โฉบเฉี่ยว อีกรา |
| เสี่ยงเคราะห์เคราะห์ไก่สิ้น |
เถิดแจ้ดงเอ๋ย ๚ะ |
| ๑๑๔๘. เหลิงเลยพิลึกใหญ่แล้ว |
ละอี บ่างเฮย |
| ตาเหลือกผมเหมือนผี |
นั่งค้อน |
| จากชู้อยู่สามี |
ตาม่ำ ลายเอย |
| ทำเจ็บสาระวอนอ้อน |
ออดคร้านงานคราง ๚ะ |
| ๑๑๔๙. อีบ่างกำเริบอ้าย |
ม่ำลเมอ หลงเฮย |
| ประคับประคองเผยอ |
อย่างบ้า |
| ต่อหน้าละครางเฮอ |
นอนสั่น เทียวแม่ |
| คอยขยับหลับตาคว้า |
กัดเนื้อพลามพลาม ๚ะ |
| ๑๑๕๐. ซำสามตัวเกียจคล้าน |
ทมิฬนำ |
| ซ้ำสั่งให้ผัวทำ |
เจ็บซี้ |
| เห็นใครใคร่ขยันคำ |
รามทเลาะ ด่าเฮย |
| ชอบแต่ฝีพายขี้ |
เกียจขี้ยาเมา ๚ะ |
| ๑๑๕๑. วันนี้เขาจะต้ม |
ถั่วดำ |
| รับเครื่องหวานแทนทำ |
ที่ท้าย |
| อีบ่างถ่างตาสำ |
รากโกรธ ห้ามแฮ |
| ควันจะลมพวกอ้าย |
หนุ่มต้มตะบอยใย ๚ะ |
| ๑๑๕๒. ใครใช้อ้ายลูกจ้าง |
แจวเรือ |
| เป็นโกรธเป็นเคืองเหลือ |
จะแค้น |
| คอยเทลาะเกาะแกะเจือ |
ด่าแช่ง เขาเฮย |
| มือไม่พายตีนแผ้น |
เผ่นน้ำตำรา ๚ะ |
| ๑๑๕๓. ยายพุ่มพาพริกกล้วย |
พลูถวาย |
| คอยดักลงเรือพาย |
สกัดน้ำ |
| รู้ข่าวว่าพี่ผาย |
ผันอยาก พบแม่ |
| เงินรับกลับเรือช้ำ |
พร่ำให้ศิลพร ๚ะ |
| ๑๑๕๔. กระฉ่อนเชี่ยวเกลียวน้ำแก่ง |
หนามแดง |
| เรือเสือกทรายเรือตะแคง |
ขัดค้าง |
| พบเรือพ่อค้าแขวง |
นี้ช่วย เข็นแม่ |
| ร่องผิดจึงติดข้าง |
หาดขึ้นขวางชล ๚ะ |
| ๑๑๕๕. มาดลหัวเรี่ยวตะเข้ |
เผือกเข็น |
| แจวเลียบทรายแดงเห็น |
หาดตื้น |
| ถึงวัดร่มชัฏเย็น |
พักจอด เรือนา |
| ปล่อยพวกพลแจวขึ้น |
เมื่อยล้ามาขยัน |
| ๑๑๕๖. ยายจั่นหนูเปี่ยมจ้ำ |
เรือพาย |
| ยายอิ่มทิมเนยยาย |
ชุ่มด้วย |
| นำพลูพริกซ่มทราย |
ยางมะม่วง มะนาวแม่ |
| กล้วยใข่กล้วยหอมกล้วย |
ตากกล้วยตนีถวาย ๚ะ |
| ๑๑๕๗. ฝ่ายจีนกวางโล่ทั้ง |
จีนเสียง |
| นำเต่าบกสุกรเสบียง |
แผ่นเนื้อ |
| มาถวายพี่รายเรียง |
ตัวนั่ง |
| พี่แจกเงินแจกเสื้อ |
แจกผ้าประสามี ๚ะ |
| ๑๑๕๘. ยินดีที่ได้เต่า |
ไปฝาก กันนา |
| ลือล่ำลำทรายมาก |
เต่าเนื้อ |
| มากเหล่าซ่องตั้งถาก |
ไม้ตัด รวกแม่ |
| หมาป่าหาเนื้อเบื้อ |
เต่าเลี้ยงนายพอ ๚ะ |
| ๑๑๕๙. หนองปลาหมอป่ากว้าง |
กลางดร |
| มีซ่องชมรมนอน |
ตัดไม้ |
| แต่เดินบกแรมรอน |
ลำบาก ไกลแม่ |
| แม้นว่าไปคงได้ |
เต่าเนื้อหมูกระทิง ๚ะ |
| ๑๑๖๐. สนุกจริงแต่บุกร้อน |
เหลือสนุก |
| ไปตรู่กลับตรู่บุก |
ป่าค้าง |
| แสวงสนุกจะสนุกทุกข์ |
ทนแดด แม่เอย |
| กลัวป่วยฉวยเจ็บมล้าง |
สนุกมล้างทางสบาย ๚ะ |
| ๑๑๖๑. ให้แต่นายเปลื้องกับ |
ตาจีน เสียงเฮย |
| ไปป่าหาเต่าปืน |
ป่ายเต้า |
| เราจักพักเรือตีน |
ตลิ่งจอด คอยแม่ |
| พอสักสี่โมงเช้า |
กลับตรึ้งถึ่งเรือ ๚ะ |
| ๑๑๖๒. เหลือขันยายคล้ามตก |
ใจฝน |
| คืนก่อนฟ้าคนองหน |
กระหึ่มร้อง |
| กลัวจะตกจะทน |
หนาวนั่ง รงมแม่ |
| ป่าใหญ่โรคไภยพื้น |
ดุด้วยระดูฝน ๚ะ |
| ๑๑๖๓. สับประดนบนปู่เจ้า |
ผีพราย |
| ฝนไม่ตกจักถวาย |
โขกเกล้า |
| พเอิญเมฆเกลื่อนโพยมหาย |
พิรุณห่อน ลงเลย |
| พอสว่างนางคล้ามเฝ้า |
หนอดเน้นหัวตัว ๚ะ |
| ๑๑๖๔. หัวเราะเฆาะขู่เต้น |
ตาขัน ตลกเฮย |
| ว่าเมื่อคืนนี้ฝัน |
ปู่เจ้า |
| สั่งแกแต่ดึกบัน |
ดานเกลื่อน ฝนแฮ |
| ให้รับเป็นตัวเข้า |
โขกแก้บนถวาย ๚ะ |
| ๑๑๖๕. ยายคล้ามเถียงโขกแล้ว |
โขกอิก ไฉนพ่อ |
| ขันหลอกตะคอกขู่คยิก |
ขยับเน้น |
| ใครฟั่งนังหัวระริก |
พิลึกลั่น ฮาแม่ |
| ยายนี่ดีแต่เส้น |
ป่าเส้นผีเรือ ๚ะ |
| ๑๑๖๖. สนุกเหลือละเจ้าบ่าว |
หนุ่มตะกอ |
| ขึ้นเที่ยววัดบ้านขอ |
แลกซื้อ |
| นกเขาไก่ตะเภาพอ |
ใจเล่น นักนา |
| อ้ายพวกบิตกูตมื้อ |
มากเหล้าเมาเป๋ ๚ะ |
| ๑๑๖๗. เหเรือมาหาดให้ |
จอดแรม |
| ห้าทุ่มสู่ผทมแนม |
นุ่มผ้า |
| แง้มแกลเกล็ดแลแวม |
วะวาวสว่าง โสมเอย |
| จวนหลับกลับผวาสร้า |
อุรเต้นตลึงถาม ๚ะ |
| ๑๑๖๘. เกิดความเพราะอ้ายเฉก |
อินเท วดาเฮย |
| ชอบแต่เวทย์มนต์คเน |
แน่บ้า |
| พเอินพบพระเกลอเพ |
ลาเหมาะ มึงเอย |
| ไปอวดฤทธาท้า |
พระโอ้อึงโขมง ๚ะ |
| ๑๑๖๙. ออกโรงเลิกเล่นแล้ว |
เทวดา อินเอย |
| ได้ข่าวตาเหลือกถลา |
โลดข้าม |
| มากระซิบพูดกระหยิบตา |
ตื่นปาก สั่นแม่ |
| กำชับความลับห้าม |
อย่าอื้ออึงไป ๚ะ |
| ๑๑๗๐. ได้ทราบกรุงเทพฯให้ |
คนถือ |
| การด่วนนำหนังสือ |
ส่งเจ้า |
| กำนัลตลาดควายตื๋อ |
ไปปัก กิเลนแม่ |
| จึงค่ำกลับค่ำเช้า |
กลับเช้าทันที ๚ะ |
| ๑๑๗๑. พี่ฟังหูหนี่งไว้ |
หูพิจารณ์ หนึ่งรา |
| ชรอยจะมีตราสาส์น |
สั่งซั้น |
| ราชกิจแก่พระยากาญ |
จนะบุเรศ กระมังแม่ |
| ถึงเมื่อไรเมื่อนั้น |
เร่งจ้ำนำไป ๚ะ |
| ๑๑๗๒. ตาอินไถลตื่นแก้ |
ไปเป็น กลับแม่ |
| เอาพี่แทนพญาเห็น |
แน่ย้อน |
| ถึงวังจะเกิดเข็ญ |
เคืองขุ่น ไฉนแม่ |
| โทรเลขฤๅส่งร้อน |
รีบแม้นการหลวง ๚ะ |
| ๑๑๗๓. ใช่ล่วงลาราชแล้ว |
จึ่งจร |
| ไฉนจะสั่งอักษร |
กลับเร้า |
| พลางตรึกปฤกษาสมร |
มึนนิ่ง คนึงเฮย |
| เลยหลับกับพะวงเฝ้า |
ไฝ่ร้อนฤดีถวิล ๚ะ |
