| ๑๒๑๖. จากวังมาเที่ยวช้า |
แชเชือน |
| จนครบเดือนเกินเดือน |
กลับด้าว |
| อยากกลับกลับอยากเหมือน |
อยากอยู่ ป่าแม่ |
| เวียนแวะเกาะแกะก้าว |
กระดิบด้วยลเลิงดง ๚ะ |
| ๑๒๑๗. จำนงค์นุกูลกิจเกื้อ |
กมลกาย พี่เอย |
| แสวงสนุกแสวงสบายลลาย |
โรคตั้ง |
| ใดนิยมนั่นสมหมาย |
หมายมุ่ง มาแม่ |
| องค์อวบอิ่มใจทั้ง |
สนุกน้ำใจเพลิน ๚ะ |
| ๑๒๑๘. ดำเนินนาเวศเยื้อง |
ชลผล |
| ออกจากวังอ้ายหมู |
มุ่งข้าม |
| แก่งหลวงล่วงแก่งภู |
มิภาคแพรก น้อยเฮย |
| แต่ตรู่จู่จรค้าง |
เหนื่อยน้อยไฉนมี ๚ะ |
| ๑๒๑๙. ถึงนทีกระเทือนกระทุ่มกลิ้ง |
กลางกระแส |
| หินสกัดพัดชลแล |
ลิ่วเลี้ยว |
| หย่อนพรวนผ่อนเรือแปร |
หลังล่อง ลงแม่ |
| ตามช่องคลองแก่งเอี้ยว |
แอบข้างทางขวา ๚ะ |
| ๑๒๒๐. เสลาหลังน้ำเพิ่ม |
เป็นระยะ |
| กรานถ่อถอยกระถดกะ |
ค่อยคล้อย |
| เรือติดผิดจังหวะ |
หินครูด ท้องแม่ |
| เชือกผ่อนหย่อนละน้อย |
หน่วงค้ำเข็นประคอง ๚ะ |
| ๑๒๒๑. แก่งหลวงล่องพ้นพัก |
เรือจอด |
| เคียงใผ่แพพระทอด |
ยับยั้ง |
| จันหันนั่งฉันออด |
อัตคัด นักแม่ |
| ชาห่อขนมปังทั้ง |
เครื่องเลี้ยงเรียมถวาย ๚ะ |
| ๑๒๒๒. หลายกอกล้วยไม้เล่น |
หลายองค์ พระเอย |
| ต่อนกเขาขังกรง |
ออกอื้อ |
| บอกว่าอุส่าห์ประสงค์ |
มาเสาะ หาแม่ |
| ซ่อมวัดเที่ยวจัดซื้อ |
ใผ่ไม้สักแสวง ๚ะ |
| ๑๒๒๓. แสดงจิตร์แผ่มิตรแม้น |
โมทนา ทานฤๅ |
| ใดพี่ชอบอัธยา |
อยากได้ |
| เชิญตามปราถนาสา |
ระพัดไม่ หวงเลย |
| จีดพี่รวยกล้วยไม้ |
มากแล้วฤๅประสงค์ ๚ะ |
| ๑๒๒๔. ตรงมาถึงชุกอ้าย |
บานจอด หาดเฮย |
| พรานเพชร์เล็ดลอดดอด |
กลับบ้าน |
| มือปลกปกหัวออด |
ปากย่อง เหย่าแม่ |
| พวกบ่าวตากกราวผล้าน |
โผล่ขึ้นดรบน ๚ะ |
| ๑๒๒๕. แกคนซื่ออุส่าห์สู้ |
ขยันอด ทนแม่ |
| มือแม่นปืนทรหศ |
เหิ่มกล้า |
| ตลกคนองอ่อนน้อมหมด |
ไม่เลือก หน้าเลย |
| ไม่คบฝิ่นเบี้ยบ้า |
แต่เหล้าเมาสบาย ๚ะ |
| ๑๒๒๖. แกขยายหมดใส้ผิ |
ใครถาม แกแม่ |
| ถึงยากถึงจนยาม |
คับแค้น |
| เมียแก่แม่ม่ายสาม |
สี่ลูก ติดเฮย |
| แต่คิดถึงเมียแข้น |
บ่นให้เขาฟัง ๚ะ |
| ๑๒๒๗. สังเวชที่ยากไร้ |
อนาถา |
| เงินหกตำลึงพา |
พี่ให้ |
| เพื่อนขยันหมั่นอาษา |
ตามสู่ ไพรแม่ |
| มีชอบตอบแทนใช้ |
ชอบคุ้มความดี ๚ะ |
| ๑๒๒๘. ตลีตลานแบกเครื่องตั้ง |
โตกยา |
| ขุยใผ่มธุมังษา |
สิ่งน้อย |
| ปลาดแต่ลูกมยุรา |
น้อยคู่ หนึ่งแม่ |
| เหมือนนกคุ่มต้อยต้อย |
ตละแกล้งลวงถวาย ๚ะ |
| ๑๒๒๙. ยายแว่นเป็นป้าเพื่อน |
เพชร์พราน |
| ยายอู่เมียมาขนาน |
นั่งเฝ้า |
| เงินผ้าพี่อวยทาน |
คนยาก หนะแม่ |
| ปลื้มใหญ่ให้พรเร้า |
ร่ำโอ้โมทนา ๚ะ |
| ๑๒๓๐. ถึงชราตาเพชร์ต้อง |
หลงรัก |
| ช่างพูดทำจริตพยัก |
พเยิดพริ้ง |
| สำออยคิดถึงนัก |
หนาพ่อ เพชร์เฮย |
| ผังยั่วหัวร่อกลิ้ง |
กลับเพ้อพรรณา ๚ะ |
| ๑๒๓๑. สารพัดไหขวดชั้น |
อ่างแตก |
| ตาเพชร์ขอตะบันแบก |
อยากได้ |
| เต็มบ่าสอดสาแทรก |
คานประทุก ใหญ่แม่ |
| ปีติยินดีไหว้ |
ท่วมเกล้าเราขัน ๚ะ |
| ๑๒๓๒. พลีวันปลื้มจิตรด้วย |
ถึงเมีย |
| ทั้งครั่งอามิศเลีย |
ลาภคว้า |
| หวลหากจะจากเสีย |
ใจห่วง สบายเอย |
| อยากอยู่อยากไปละล้า |
พิลึกแล้วลังเล ๚ะ |
| ๑๒๓๓. พอเหเรือออกเจ้า |
เพชร์พราน |
| ขยับนั่งตั้งพนมกราน |
กราบเกล้า |
| ชแง้หาน่าสงสาร |
เสียที่ สุดแม่ |
| ยายอู่ผู้เมียเฝ้า |
ปลกใหว้ลนลน ๚ะ |
| ๑๒๓๔. พ้นบ้านพรานเพชร์จ้ำ |
แจวเดิน ทางนา |
| เรือลูกนายจำเริญ |
รับไม้ |
| สองลำผ่านเรียมเกิน |
ภูมล่อง โบดแม่ |
| เสียงหีบเพลงใขให้ |
จุ๊ครึ้มประโคมเรือ ๚ะ |
| ๑๒๓๕. ดีเหลือแล้วพวกพ้อง |
ไทยเรา |
| กอบกิจคิดขยันเอา |
เรื่องค้า |
| ลงทุนพึ่งบุญเขา |
เป็นโล่ห์ ใยเพื่อน |
| ทำหลอกออกหน้าข้า |
ลูกจ้างฝรั่งโหวย ๚ะ |
| ๑๒๓๖. โอยโอยระอาอกโอ้ |
อนาถจริง |
| เอาฝรั่งบังตัวพิง |
พึ่งร้อง |
| หมดคโมยพวกคโมยยิง |
เรือขยาด เขานา |
| นิดก็ข้าหลวงต้อง |
แต่งขึ้นมาสลอน ๚ะ |
| ๑๒๓๗. ราษฎรถูกปล้นแทบ |
ทุกทำ เลแม่ |
| ครางออกเกือบตลอดลำ |
แม่น้ำ |
| ขอเชิญข้าหลวงชำ |
ระหน่อย เถิดรา |
| นึกว่าช่วยไทยค้ำ |
ชาติให้ไทยนิยม ๚ะ |
| ๑๒๓๘. บรมบาทบพิตร์เจ้า |
จอมถวัลย์ รัฐเอย |
| ทรงอุส่าห์ข้าขอบขันธ์ |
ปลูกเลี้ยง |
| พระเอยเอกองค์ฉัน |
ใดลุ ประสงค์รา |
| เมื่อขาดราชพ่าห์เพี้ยง |
เนตร์เพี้ยงกรรมสนอง ๚ะ |
| ๑๒๓๙. ล่องลุปากแพรกแล้ว |
บหึง |
| ส่งข่าวโทรเลขถึง |
ที่บ้าน |
| รอหมายบ่ายหน่อยคนึง |
แน่ตอบ มาแม่ |
| กร่อนสรรพาหารม้าน |
มุ่งซื้อผสมพอ ๚ะ |
| ๑๒๔๐. เมืองทอเสื่อรวกแล้ว |
กาญจน์บุรี นี้นอ |
| แทบทุกเย่าเรือนมี |
มากม้วน |
| ไทยทำพี่จำทวี |
ใจช่วย ไทยแม่ |
| ควรที่ยินดีล้วน |
รับซื้อหลายแพน ๚ะ |
| ๑๒๔๑. เจ๊กดำแล่นทลึ่งเต้น |
ตลีตลาน พิลึกแม่ |
| เทียนธูปบุบผาพาน |
เชิดหน้า |
| ถวายตัวฝากตัวชาน |
เซอะละ สิพ่อ |
| พี่อับอานุภาพกล้า |
ช่วยป้องใครไฉน ๚ะ |
| ๑๒๔๒. อยู่ไกลบ้านถ้ำถูก |
ลงขัน |
| เจ้านี่มีโต๊ะประชัน |
ชอบเลี้ยง |
| เชิญลูกนี่ประชุมกัน |
ใช้นี่ สินแฮ |
| โปเล่นเห็นสนุกเพี้ยง |
ตรุษครื้นเครงฮา ๚ะ |
| ๑๒๔๓. ตาเกดปลัดเก่าเข้า |
มาหา |
| แสดงรักภักดีประสา |
พวกพ้อง |
| เก็บกุหลาบดอกกระดังงา |
จีนจัด ถวายแม่ |
| คุยปันผับผับก้อง |
หาดคุ้นเร็วหนอ ๚ะ |
| ๑๒๔๔. นายเจ้ารอถ้าเจ๊ก |
เหลียงพา เฝ้าแม่ |
| กับลูกเกสุนมา |
พบด้วย |
| ยายสุ่นลูกสาวประสา |
เด็กเด็ก เติมเลย |
| ขนโต๊ะยาสูบกล้วย |
เคลื่องแกล้มกระยาถวาย ๚ะ |
| ๑๒๔๕. ฝ่ายพ่อกิมเอ้งยก |
ของถวาย |
| มากับลูกอ้วนหมาย |
อยากเฝ้า |
| ยินดีพี่ทักทาย |
เป็นที่ นิยมแม่ |
| ถามชื่อบอกชื่อเจ้า |
เจ็กฮ้อพอหวัง ๚ะ |
| ๑๒๔๖. คอยฟังสายลวดบ้าน |
บอกตอบ ข่าวแม่ |
| จนบ่ายสุริย์เสมอขอบ |
ฟากฟ้า |
| บ่อรางบ่อเรื่อรอบ |
รู้รับ บ้างเลย |
| จำพี่จำรอถ้า |
ข่าวค้างกาญจน์บุรี ๚ะ |
| ๑๒๔๗. ถอยเรือลีลาศขึ้น |
มาตอน บนแม่ |
| เพราะเจ๊กเหลียงเชีญวอน |
พี่เมื้อ |
| จอดสพานท่าลานลอน |
เตรียมรับ พี่แม่ |
| ขอบจิตรเขาเอื้อเฟื้อ |
ใฝ่ตั้งใจผดุง ๚ะ |
| ๑๒๔๘. กางกระโจมมุ้งรูปล้าง |
กระจกฉาย |
| มากชักหมักมาหลาย |
รูปแล้ว |
| เที่ยวทางหมีวางวาย |
วันทุก วันแม่ |
| เป็นแต่ถ่ายแผ่นแก้ว |
กรอบเข้าลังขัง ๚ะ |
| ๑๒๔๙. ตั้งโคมไขสว่างสู้ |
แสงแข |
| เสื่อลวดลาดสาดแล |
ครึกครื้น |
| ถาดบุหรี่ถาดกาแฟ |
กาอุ่น ชาเอย |
| เรียงระดับรับแขกพื้น |
พวกผู้มาเยือน ๚ะ |
| ๑๒๕๐. ปางเคลื่อนชลอาศน์คล้อย |
คลองปาก แพรกเอย |
| ยลตลิ่งสิงขรฉาก |
ช่องวุ้ง |
| สมพระราชนิพนธ์พากย์ |
พี่จับ ใจแม่ |
| คราวเสด็จประเวศคุ้ง |
นี่ได้ทรงชม ๚ะ |
| ๑๒๕๑. “ลำน้ำสามแยกยั้ง |
เรือเรา |
| ชมฝั่งทั้งลำเนา |
หมู่ไม้ |
| สลอนสลับซับซ้อนเขา |
เขียวขอุ่ม |
| แลเล่ห์เนรมิตร์ให้ |
ติดต้องหฤไทย” ๚ะ |
| ๑๒๕๒. พระปลัดยกระบัตรผู้ |
ช่วยกรม การแม่ |
| หลายท่านหลายนายนิยม |
อยากเฝ้า |
| มาประชุมชื่นชมสม |
สนุกพูดกันแม่ |
| มีเรื่องไรเล่าเค้า |
เงื่อนแจ้งจริงเสนอ ๚ะ |
| ๑๒๕๓. เพ้อเรื่องท่านผู้ว่า |
ราชการ เมืองเอย |
| มีบอกข้อฝรั่งพาล |
ขัดข้อง |
| โทรเลขส่งสาส์นนาน |
ฤๅตอบ มาเลย |
| ทุกค่ำทุกเช้าต้อง |
แต่ตั้งตาหา ๚ะ |
| ๑๒๕๔. อัตราค่าจ้างพวก |
พลเดิน |
| วันละกึ่งบาทประเมิล |
ว่าไว้ |
| ฝรั่งลดแต่สลึงเกิน |
พิกัดต่ำ แล้วนา |
| ซ้ำเรียกคนอีกให้ |
ส่งขึ้นไปตาม ๚ะ |
| ๑๒๕๕. สามสลึงค่าช้างลด |
เงินหลวง |
| พิกัดเชือกละบาทกระทรวง |
กะให้ |
| ทางเดินตรวจแผนทบวง |
การสั่ง ไฉนแม่ |
| ฝรั่งจะแผลงทางให้ |
ต่างขึ้นตามประสงค์ ๚ะ |
| ๑๒๕๖. จำนงค์ราชกิจให้ |
เสร็จสรรพ |
| ผู้ว่าราชการรับ |
ส่งช้าง |
| ไม่คิดค่าจ้างกลับ |
กวนก่อ วิวาทเฮย |
| จึ่งบอกขัดข้องค้าง |
ขัดข้องคอยตรา ๚ะ |
| ๑๒๕๗. เสียค่าโทรเลขครั้ง |
ละหลาย บาทแม่ |
| ผิดกว่ากาลก่อนหมาย |
เปลี่ยนแก้ |
| ยิ่งฟังก็ยิ่งขยาย |
ยุบลเมื่อ หูแม่ |
| ใช่กิจใช่การแท้ |
อึกแล้วลานอน ๚ะ |
