- คำนำ
- วันที่ ๑
- วันที่ ๒
- วันที่ ๓
- วันที่ ๔
- วันที่ ๕
- วันที่ ๖
- วันที่ ๗
- วันที่ ๘
- วันที่ ๙
- วันที่ ๑๐
- วันที่ ๑๑
- วันที่ ๑๒
- วันที่ ๑๓
- วันที่ ๑๔
- วันที่ ๑๕
- วันที่ ๑๖
- วันที่ ๑๗
- วันที่ ๑๘
- วันที่ ๑๙
- วันที่ ๒๐
- วันที่ ๒๑
- วันที่ ๒๒
- วันที่ ๒๓
- วันที่ ๒๔
- วันที่ ๒๕
- วันที่ ๒๖
- วันที่ ๒๗
- วันที่ ๒๘
- วันที่ ๒๙
- วันที่ ๓๐
- วันที่ ๓๑
- วันที่ ๓๒
- วันที่ ๓๓
- วันที่ ๓๔
- วันที่ ๓๕
- วันที่ ๓๖
วันที่ ๑๖
วันที่ ๔ มินาคม ๒๖ร.ศ. ๑๑๒
๕๗๙. ไก่ป่าขันป่าแสร้ | เสนอกรรณ |
ถวิลว่าไก่วังขัน | พี่ฟื้น |
เหลียวหาบ่อเห็นขวัญ | เนตรนึก ฉงนเอย |
เอ๊พิลึกพี่สอึกสอื้น | อกโอ้เออฉไน ๚ะ |
๕๘๐. น้อยใจเจ็บจิตรแค้น | ใจรทม ใจเอย |
มีคู่ชู่ใจชม | ชื่นแล้ว |
ไฉนใจใคร่พรากสม | สวาสดิ์เที่ยว พนมเฮย |
นึกจะแกล้วฤๅแกล้ว | กระหลับเศร้าแสวงวัง ๚ะ |
๕๘๑. ถวิลหวังมิว่างให้ | หาสถาน |
จนล่วงโสฬศวาร | วุ่นว้า |
ออกเรือเร่งเดินธาร | ทางทุเรศ มาแม่ |
เย็นยะเยือกอายฟ้าฟ้า | ระเรื่อแล้วแลสลัว ๚ะ |
๕๘๒. ปั้วเปี้ยเพลียเรี่ยวน้ำ | โจนแรง |
คนถ่อสุดแรงตะแคง | พลาดเค้ |
หลุดทลัดวุ่นทมัดทแมง | ลงลาก เข็นแฮ |
พักใหญ่เรือใหญ่เง้ | ชโงกพ้นคนฮา ๚ะ |
๕๘๓. ฝั่งฝาเป็นพืดข้าง | ขวาทาง |
งามดุจมอก่อกลาง | อ่างแก้ว |
ตัวพี่ดุจปลาหาง | พวกเถือก ทองฤๅ |
รอดปากเหยี่ยวกาแล้ว | ว่ายลี้หนีมา ๚ะ |
๕๘๔. สร้าสร้าเสียงน้ำเชี่ยว | ใหลฉุย |
แก่งใผ่ใผ่ตายขุย | แก่นกล้า |
ต้อนคนท่องชลลุย | ชลฉุด เรือนา |
พ้นแห่งพบเรี่ยวล้า | ลากซ้ำสองคราว ๚ะ |
๕๘๕. ถึงหนาวนายเพชร์เนื้อ | หนาทน หนาวแม่ |
สรวมแต่เสื้อหนังตน | ตากดื้อ |
ลงเรือเล็กลอยชล | ไปก่อน เรานา |
พบนกยุงยิงยื้อ | ขยับเป้งขนปลิว ๚ะ |
๕๘๖. เรือลิ่วถึงท่าท้าย | เมืองสิงห์ |
กลับโลกเป็นเมืองลิง | ป่าโอ้ |
ฉนี้หรือจะถืออิง | อะไรเที่ยง แม่เอย |
เมืองใหญ่สิยังโย้ | เยี่ยงร้างคนแรม ๚ะ |
๕๘๗. แง้มขวาเป็นท่าขึ้น | ปราสาท หินแม่ |
เรือพี่หันจอดหาด | ถัดนั้น |
จรเข้ตื่นเรือผงาด | ผงกโพล่ง หนีเฮย |
น่าจะมีถ้ำดั้น | ดึ่งไต้ตลิ่งผา ๚ะ |
๕๘๘. ข้ามมาขึ้นฝั่งขึ้น | ปรางค์หิน |
นายสุขนำทางลิน | ลาศเต้า |
บุกป่าใผ่พงชิน | ตาเช่น เคยแม่ |
ลุแหล่งปราสาทเข้า | มุขด้านมุมพัง ๚ะ |
๕๘๙. สามหลังยังเซิดซุ้ม | โครงปรางค์ |
ถัดก็ถึงระเบียงทาง | เทือกอ้อม |
กำแพงปริเวณวาง | แผนทรุด โทรมแม่ |
เห็นแต่หินแลงล้อม | เรี่ยซ้อนสุมกอง ๚ะ |
๕๙๐. สุดปองทราบเหตุให้ | เห็นถนัด |
ว่าจะวังวัดชัด | เช่นสร้าง |
ชรอยคราวนครวัด | ไว้แบบ เหมือนเฮย |
ดินทุ่งนาคราชอ้าง | อวดสู้ผสมทำ ๚ะ |
๕๙๑. พี่คลำพี่รู้ใช่ | หินแลง |
เป็นเหล็กแร่แดงแผลง | ก่อปั้น |
คงมีขัตติยะมีแรง | ทำเยี่ยง เขานา |
นานกว่าพันปีชั้น | ก่อนนี้ทีเจริญ ๚ะ |
๕๙๒. พี่เดินชมรอบด้าน | ปรางค์ผา |
เสียงไก่เสียงปักษา | แสร้ร้อง |
พรานบอกตัดตำรา | ยิงไม่ ได้เลย |
เจ้าหลักเมืองสิงห์ป้อง | ปกซุ้มปรางค์สิง ๚ะ |
๕๙๓. ถึงยิงก็ผิดด้วย | ศักดิ์สิทธิ์ |
ดูเถิดอ้างเทวฤทธิ | ทุกข้อ |
อนาถเอ๋ยแต่ก่อนคิด | คนคั่ง ขูเฮย |
เห็นแต่ป่าน่าท้อ | ที่รู้เรือนสลาย ๚ะ |
๕๙๔. เลี้ยงพลพายเสร็จเต้า | ตามลหาร |
ล่วงเรี่ยวลุแม่กระบาน | แก่งน้ำ |
กรวดกลมกลอกชลธาร | ใหลเถลือก ถลนเฮย |
พ้นแก่งเจอเรี่ยวซ้ำ | ส่งท้ายทางจร ๚ะ |
๕๙๕. บนดอนมีบ้านสิบ | หลังกลาง ป่าแม่ |
ตั้งตัดไม้ตัดฝาง | มากอื้อ |
เห็นเขาตากเขากวาง | แล่ใหม่ ใหม่แม่ |
จักส่งพระยาสุรินทร์ซื้อ | ไม่ได้ดังประสงค์ ๚ะ |
๕๙๖. เรือตรงเชี่ยวฉวากน้ำ | หนองปรือ |
ถ่อแทบตาปรืลือ | เรี่ยวนี้ |
ถึงเชี่ยวไป่หือมือ | คนถ่อ ลากเลย |
เฉกฉุดเรือเลยลี้ | โลดขึ้นเขาเขิน ๚ะ |
๕๙๗. เมิลหมู่บ้านไร่กล้วย | แพจอด |
สันโดดแต่เดียวปลอด | เพื่อนพ้อง |
ใจเคยอยู่ดงหยอด | ดงกว่า เมืองแม่ |
นี่เหละสิ่งใดต้อง | สุดแท้นิยม ๚ะ |
๕๙๘. ใฉนหนอน่านน้ำชื่อ | หนองปรือ |
ไม้ทึบสองฝั่งครือ | คร่อมครึ้ม |
น้ำเชี่ยวยิ่งเชี่ยวคือ | เขียวฉาก ฉายแม่ |
แลพิลึกปรีพฤกษ์พริ้ม | แพรกน้ำนามหนอง ๚ะ |
๕๙๙. ถึงสองพี่น้องปุ่ม | หินเห็น |
เคียงคู่สองก้อนเป็น | พี่น้อง |
ไม้แซมสอดศรีเย็น | ตาน่า ดูแม่ |
พี่ชอบพี่ฉายกล้อง | ถ่ายไว้หวังชม ๚ะ |
๖๐๐. พนมสายังพี่น้อง | สนิทมี |
มนุษย์นี่น่ามีทวี | ญาติเกื้อ |
ตัวพี่ก็เป็นศรี | สุริยราช วงศ์เฮย |
ใยขาดราชประยูรเชื้อ | ช่วยค้ำชูถนอม ๚ะ |
๖๐๑. อ้อมย่านผ่านเรี่ยวเลี้ยว | รงมนัก |
ถึงท่าหลวงยศพัก | ผ่อนล้า |
หลวงเอ๋ยคลั่งยศรัก | ยศเร่ง สงวนเทอญ |
หลวงอย่ากำเริบท้า | พระเจ้าพยาโต ๚ะ |
๖๐๒. โอรวงผึ้งใหญ่ผึ้ง | หลวงพิลึก |
ดูสิตาขันฮึก | ฮักโจ้ |
ตีรังเสกขลังอึก | อักป่าย ปีนแม่ |
เสียงแต่ร้องโฮ้โฮ้ | ครู่ได้รังถวาย ๚ะ |
๖๐๓. หาดทรายผีเสื้อพร่าง | พราวขาว |
พันกว่าพร่าตาพราว | พรึบพร้อม |
หายเหนื่อยพวกพลสาว | ทางอีก พักแม่ |
น้ำอับลับเรืออ้อม | แอบเลี้ยวลำถึง ๚ะ |
๖๐๔. วังปลาลึงค์พิลึกแล้ว | ปลาอะไร ปลาเอย |
รูปร่างปลาเป็นใฉน | อวดน้อย |
ปลาลึงค์พี่บลึงไตล | อยากสรบ โฉมแม่ |
ลึงลูกตำลึงย้อย | กิ่งฉนั้นฤๅปลา ๚ะ |
๖๐๕. พฤกษาสองฝั่งชั้น | เชิงผเดียง ไว้ฤๅ |
สีกระพักพุ่นผกาเรียง | รื่นรั้ว |
แว่ตใคร่ใผ่ยางเคียง | กุ่มสลับ กันเฮย |
งามฉวากเหมือนฉากชั้ว | เชิดไว้วังสงวน ๚ะ |
๖๐๖. มัจฉาชวนที่เพ้อ | ตเพียนยุด |
แหวกว่ายสายสินธุ์สุด | เสือกหน้า |
ปลาล่อนว่อนชลผลุด | โผล่อวด พี่ฤๅ |
ฝูงสร้อยลอยเหลือกล้า | เกลื่อนต้าวเห็นตัว ๚ะ |
๖๐๗. เข็นพ้นเรี่ยวเลี้ยวย่าน | ยางโทน |
ยางใหญ่ใยยืนทโมน | แมกแคว้น |
ดอกแดงเช่นใบโชน | ชวนพี่ ชมฤๅ |
ใบสลับเขียวขับแม้น | นุ่งพื้นเขียวขจี ๚ะ |
๖๐๘. ยางโทนมีเรี่ยวเลี้ยว | ลับเฉวียน |
ถึงท่าวังตเคียนเวียน | ฉวากคว้าง |
เห็นกระท่อมของคนเพียร | พักตัด ไม้แม่ |
จ็อนจ่องออ้างว้าง | วิเวกสู้สงวนกาย ๚ะ |
๖๐๙. ท้ายหนองปากช่องน้ำ | ใหลวน |
เกินแห่งตาหยกยล | หยกถ้ำ |
ม่อต้อแยกพิกลกล | สิงห์สเยะ ปากแม่ |
หินลาดหาดทรายล้ำ | เล่าแม้นเหมือนแล ๚ะ |
๖๑๐. แปรลอนตอนสี่ซึ้ง | เป็นสาม ละแม่ |
เรียงตใคร่กลุ่มใผ่งาม | ทุกชั้น |
ตใคร่เขียวแก่กุ่มทราม | เขียวดอก ขาวแม่ |
ขุยใผ่เหลืองใผ่กัน | เทือกล้วนแลเสมอ ๚ะ |
๖๑๑. แม้นเพ้อพินิจสร้าง | สวนศรี |
แสนทรัพย์นับแรงมี | มากสู้ |
ฤๅเทียบเที่ยวชมวิธี | ทางเถื่อน นี้เลย |
สารพัดเป็นเองรู้ | ล่อให้เห็นงงาม ๚ะ |
๖๑๒. ข้ามเรี่ยวชลเชี่ยวให้ | เห็นผล |
กลคิดข้ามกิจยล | ยศกล้า |
ไม่ข้ามก็ไม่กระวน | กระวายล่ม ลุฤๅ |
ข้ามลุฤๅชี่อถ้า | สมแล้วลลายเสียง ๚ะ |
๖๑๓. เลี่ยงเรี่ยวเลี้ยวรีบเต้า | ตามกระแสร ชลเฮย |
ถึงหาดวังรัมแน | ใหญ่กว้าง |
สายัณห์บ่อหันแล | เห็นหาด ใฉนเลย |
ให้จอดเรือพักค้าง | ค่ำค้างคืนนอน ๚ะ |
๖๑๔. รอนรอนสุริยเลี้ยว | เหลี่ยมไสล |
เสียงสุโนคเสนาะไพร | เพรียกแคว้น |
เขาตาหิตแลไกล | ตระหง่านเยี่ยม ทางแม่ |
เย็นจิตรเยือกใจแม้น | ปล่อยผู้เดียวเดิน ๚ะ |
๖๑๕. พี่เพลินดูพวกข้า | คนสนุก |
เกลื่อนหาดกังวลบุก | หักซุ้ม |
หาฟืนก่อเพลิงทุก | นายวุ่น เลวงแม่ |
บ้างก็หุงเข้ากลุ้ม | อยู่แสร้เชิงผา ๚ะ |
๖๑๖. เสวยกระยาหานอิ่มแล้ว | ลาผทม |
ยามเศษแสนหนาวพนม | แนบผ้า |
สดับเสียงปักษาขรม | ดงสงัด แม่เอย |
เดือนมืดแสนสัตว์ท้า | ปากแม้นสหายไพร ๚ะ |
๖๑๗. ไก่ขันเอกอิเอ๊กแจ้ว | ใจผูก เสียงเฮย |
กู้หูกเสียงกู้หูก | หิ่มด้าว |
ยะเยือกอกนกตุ๊กตุ๊ก | ตามหลอก พี่ฤๅ |
นกกระเวนไพรกร้าว | ป่าก้องกระเว็งกระเว็ง ๚ะ |
๖๑๘. เซ็งแซ่ผีกล่อมร้อง | เสนอเสียง |
โต่งโหว่งเอ็ยเอ๊ยเพียง | พี่เพ้อ |
กวางปิวเปียบป่าเยียง | ผาเควียก เขวียกแม่ |
อาวหี่มอาวหึ่มชเง้อ | เงี่ยคล้ายเสือคราง |