- คำอธิบาย
- ๒๔๗ ประกาศมหาสงกรานต์ ปีฉลูสัปตศก
- ๒๔๘ ประกาศห้ามมิให้นายบ่อนทดรองเงินให้นักเลงเล่นเบี้ย อนุญาตให้ทำสารกรมธรรม์แทน
- ๒๔๙ ประกาศห้ามมิให้เขียนหนังสือทูลเกล้าฯ ถวายด้วยหมึกดินสอที่จืดจาง
- ๒๕๐ ประกาศเรื่องจีนทำอัฐปลอม
- ๒๕๑ ประกาศพระราชทานชื่อวัดเงินวัดทอง
- ๒๕๒ ประกาศไม่ให้พิกัดราคาเข้า
- ๒๕๓ ประกาศห้ามมิให้เล่นแอ่วลาว
- ๒๕๔ ประกาศให้ภาษีตั้งอยู่กับด่าน
- ๒๕๕ ประกาศให้ใช้เบี้ยทองแดงซีกเสี้ยว
- ๒๕๖ ประกาศพระราชบัญญัติลักษณลักพา
- ๒๕๗ ประกาศพิกัดภาษีน้ำมันมะพร้าว
- ๒๕๘ ประกาศพระราชพิธีโสกันต์สมเด็จพระเจ้าลูกยาเธอ เจ้าฟ้าจุฬาลงกรณ์
- ๒๕๙ ประกาศห้ามมิให้ผู้ที่มิได้สังกัดวังหน้าโกนผม เมื่อพระบาทสมเด็จพระปิ่นเกล้าฯ สวรรคต ที่ ๑
- ๒๖๐ ประกาศห้ามมิให้ผู้ที่มิได้สังกัดวังหน้าโกนผมเมื่อพระบาทสมเด็จพระปิ่นเกล้าฯ สวรรคต ที่ ๒
- ๒๖๑ ประกาศเรื่องจะพระราชทานเบี้ยหวัดพระโอรสพระธิดา ในพระบวรราชวัง
- ๒๖๒ ประกาศมหาสงกรานต์ ปีขาลอัฐศก
- ๒๖๓ ประกาศพิกัดภาษีเรือตึกแพโรงร้าน
- ๒๖๔ ประกาศห้ามไม่ให้เอาเครื่องประดับทองเงินแต่งกายให้เด็ก ที่ยังไม่รู้จักหลีกหลบโจรผู้ร้าย
- ๒๖๕ ประกาศให้ใช้ทองแดงซีกเสี้ยวซึ่งทำบางกว่าครั้งแรก
- ๒๖๖ ประกาศให้เจ้าสำนักพรรคพวกของผู้ร้ายมาลุแก่โทษ
- ๒๖๗ ประกาศห้ามไม่ให้แต่งตัวเด็กด้วยเครื่องทองเงินแล้วปล่อยไปเที่ยวโดยลำพัง
- ๒๖๘ ประกาศเรื่องจำนำแลขายฝากกรรมสิทธิ์ที่ดิน
- ๒๖๙ ประกาศห้ามไม่ให้ข้าราชการคบหากับเศรษฐีบางแมวแลจีนทองเซ็ก
- ๒๗๐ ประกาศให้พวกที่อยู่แถวทิมในพระราชวังทำความสอาด
- ๒๗๑ ประกาศให้ผู้ติดใจสงสัยนายตุ้มมาสู้ความ
- ๒๗๒ ประกาศทรงปฏิญาณด้วยพระอาการกรมหมื่นมเหศวรศิววิลาส
- ๒๗๓ ประกาศให้ชำระคนไทยที่สูบฝิ่น
- ๒๗๔ ประกาศเลื่อน กรมหมื่นวรจักรธรานุภาพ แลกรมหมื่นราชสีหวิกรม เปนกรมขุน แลทรงตั้งสมเด็จเจ้าฟ้ามหามาลา สมเด็จเจ้าฟ้าจุฬาลงกรณ เปนกรมขุน
- ๒๗๕ ประกาศพระราชบัญญัติเพิ่มเติมเรื่องขายฝากแลจำนำกรรมสิทธิ์ที่ดิน
- ๒๗๖ ประกาศพระราชทานบรรดาศักดิพ่อค้าต่างประเทศ
- ๒๗๗ ประกาศห้ามไม่ให้ขุนศาลตระลาการเจ้าหนี้นายเงินทำหนังสือยอมความแลสารกรมธรรมโดยลูกความแลทาสลูกหนี้ไม่รู้ไม่เห็น
- ๒๗๘ ประกาศพระราชบัญญัติเรื่องผัวขายเมียบิดามารดาขายบุตร
- ๒๗๙ ประกาศห้ามมิให้พนักงานผู้ยิงปืนพิธีตรุษทำอย่างอ้ายนากอ้ายแย้ม
- ๒๘๐ ประกาศมหาสงกรานต์ ปีมะโรงสัมฤทธิศก
- ๒๘๑ ประกาศให้ใช้พระนามสมเด็จพระเจ้าน้องยาเธอแลสมเด็จพระเจ้าลูกยาเธอ ในหนังสือกราบบังคมทูล
- ๒๘๒ ประกาศให้ผู้จะตั้งตุลาการเลือกสรรตุลาการที่ลูกความไม่รังเกียจ
- ๒๘๓ ประกาศพระราชบัญญตลักษณลักพา
- ๒๘๔ ประกาศห้ามไม่ให้นักโทษร้องถวายฎีกาในเวลาเสด็จพระราชดำเนิน
- ๒๘๕ ประกาศให้เรียกนามวัดราชประดิษฐให้ถูก
- ๒๘๖ ประกาศสุริยุปราคาหมดดวง
๒๗๑ ประกาศให้ผู้ติดใจสงสัยนายตุ้มมาสู้ความ
ณวันจันทร์เดือน ๗ ขึ้น ๑๕ ค่ำ ปีเถาะน๑๗พศก
คำประกาศว่านายตุ้มบัดนี้เปนเสมียนตราในกรมพระสุรัศวดีในพระบรมมหาราชวัง เปนคนไม่ดีมีพิษสงลงเอาเงินแก่ตัวเลขที่หักจากเจ้าหมู่มุลนาย ฤๅทำวุ่นวายต่างๆ อย่างใดๆ แก่เจ้าหมู่มุลนายสังกัดต่างๆ เกินพิกัดตามธรรมเนียม แลกะเกณฑ์จริงๆ กิตติศัพท์ไม่สู้ดีดังนี้มีอยู่ แต่จะเอาตัวผู้ที่เปนต้นกิตติศัพท์มาเปนโจทย์ว่า ก็เห็นว่าใช่คดีของผู้นั้น ไม่ควรจะให้เปนโจทย์ ด้วยผู้เจ้าคดีถูกพิพาทไม่มาร้องฟ้อง แต่ครั้นจะนิ่งเสียไม่ประกาศ ผู้ที่ทำกิตติศัพท์กล่าวร้ายนายตุ้ม ก็จะเที่ยวบ่นเที่ยวนินทาไป ว่าแผ่นดินใหญ่ช่วยถือท้ายนายตุ้มให้ข่มเหงท่านทั้งหลายทั้งปวง บัดนี้มีพระบรมราชโองการให้พระพรหมธิบาลเกาะตัวนายตุ้มไว้ก่อน ผู้ใดถูกนายตุ้มข่มเหงทำเกินพิกัด ลงเอาเงินทองฤๅกะเกณฑ์เอาอันใดมากไปกว่าการหลวง ก็รีบให้ทำเรื่องราวมายื่นฟ้อง แก่พระพรหมธิบาลในภายในกึ่งเดือน ตั้งแต่แรมค่ำ ๑ เดือน ๗ ไปจนสิ้นเดือน ๗ แล้วให้มาว่าความต่อสู้กับนายตุ้ม ให้พระพรหมธิบาลชำระให้ ถ้าพระพรหมภิบาลไม่รับฟ้อง ฤๅถ้าผู้ฟ้องยังสงสัยว่าพระพรหมภิบาลเข้ากับนายตุ้ม ก็ให้มาร้องถวายฎีกาในวันจันทร์ เดือน ๗ แรม ๗ ค่ำ ก็ดี ในวันอาทิตย์ เดือน ๗ แรม ๑๓ ค่ำ ก็ดี ถ้าพ้นกำหนดนี้ไม่มีใครมาฟ้อง ไม่มีใครมาร้องฎีกาเปนโจทย์สู้ความกับนายตุ้ม ก็จะต้องเห็นว่านายตุ้มนั้นเปนผู้ไม่มีโทษ กิตติศัพท์ที่เล่าฦๅนั้นเปนการเท็จ
ประกาศมาณวันจันทร์ เดือน ๗ ขึ้น ๑๕ ค่ำ ปีเถาะน๑๗พศก