- คำอธิบาย
- ๒๔๗ ประกาศมหาสงกรานต์ ปีฉลูสัปตศก
- ๒๔๘ ประกาศห้ามมิให้นายบ่อนทดรองเงินให้นักเลงเล่นเบี้ย อนุญาตให้ทำสารกรมธรรม์แทน
- ๒๔๙ ประกาศห้ามมิให้เขียนหนังสือทูลเกล้าฯ ถวายด้วยหมึกดินสอที่จืดจาง
- ๒๕๐ ประกาศเรื่องจีนทำอัฐปลอม
- ๒๕๑ ประกาศพระราชทานชื่อวัดเงินวัดทอง
- ๒๕๒ ประกาศไม่ให้พิกัดราคาเข้า
- ๒๕๓ ประกาศห้ามมิให้เล่นแอ่วลาว
- ๒๕๔ ประกาศให้ภาษีตั้งอยู่กับด่าน
- ๒๕๕ ประกาศให้ใช้เบี้ยทองแดงซีกเสี้ยว
- ๒๕๖ ประกาศพระราชบัญญัติลักษณลักพา
- ๒๕๗ ประกาศพิกัดภาษีน้ำมันมะพร้าว
- ๒๕๘ ประกาศพระราชพิธีโสกันต์สมเด็จพระเจ้าลูกยาเธอ เจ้าฟ้าจุฬาลงกรณ์
- ๒๕๙ ประกาศห้ามมิให้ผู้ที่มิได้สังกัดวังหน้าโกนผม เมื่อพระบาทสมเด็จพระปิ่นเกล้าฯ สวรรคต ที่ ๑
- ๒๖๐ ประกาศห้ามมิให้ผู้ที่มิได้สังกัดวังหน้าโกนผมเมื่อพระบาทสมเด็จพระปิ่นเกล้าฯ สวรรคต ที่ ๒
- ๒๖๑ ประกาศเรื่องจะพระราชทานเบี้ยหวัดพระโอรสพระธิดา ในพระบวรราชวัง
- ๒๖๒ ประกาศมหาสงกรานต์ ปีขาลอัฐศก
- ๒๖๓ ประกาศพิกัดภาษีเรือตึกแพโรงร้าน
- ๒๖๔ ประกาศห้ามไม่ให้เอาเครื่องประดับทองเงินแต่งกายให้เด็ก ที่ยังไม่รู้จักหลีกหลบโจรผู้ร้าย
- ๒๖๕ ประกาศให้ใช้ทองแดงซีกเสี้ยวซึ่งทำบางกว่าครั้งแรก
- ๒๖๖ ประกาศให้เจ้าสำนักพรรคพวกของผู้ร้ายมาลุแก่โทษ
- ๒๖๗ ประกาศห้ามไม่ให้แต่งตัวเด็กด้วยเครื่องทองเงินแล้วปล่อยไปเที่ยวโดยลำพัง
- ๒๖๘ ประกาศเรื่องจำนำแลขายฝากกรรมสิทธิ์ที่ดิน
- ๒๖๙ ประกาศห้ามไม่ให้ข้าราชการคบหากับเศรษฐีบางแมวแลจีนทองเซ็ก
- ๒๗๐ ประกาศให้พวกที่อยู่แถวทิมในพระราชวังทำความสอาด
- ๒๗๑ ประกาศให้ผู้ติดใจสงสัยนายตุ้มมาสู้ความ
- ๒๗๒ ประกาศทรงปฏิญาณด้วยพระอาการกรมหมื่นมเหศวรศิววิลาส
- ๒๗๓ ประกาศให้ชำระคนไทยที่สูบฝิ่น
- ๒๗๔ ประกาศเลื่อน กรมหมื่นวรจักรธรานุภาพ แลกรมหมื่นราชสีหวิกรม เปนกรมขุน แลทรงตั้งสมเด็จเจ้าฟ้ามหามาลา สมเด็จเจ้าฟ้าจุฬาลงกรณ เปนกรมขุน
- ๒๗๕ ประกาศพระราชบัญญัติเพิ่มเติมเรื่องขายฝากแลจำนำกรรมสิทธิ์ที่ดิน
- ๒๗๖ ประกาศพระราชทานบรรดาศักดิพ่อค้าต่างประเทศ
- ๒๗๗ ประกาศห้ามไม่ให้ขุนศาลตระลาการเจ้าหนี้นายเงินทำหนังสือยอมความแลสารกรมธรรมโดยลูกความแลทาสลูกหนี้ไม่รู้ไม่เห็น
- ๒๗๘ ประกาศพระราชบัญญัติเรื่องผัวขายเมียบิดามารดาขายบุตร
- ๒๗๙ ประกาศห้ามมิให้พนักงานผู้ยิงปืนพิธีตรุษทำอย่างอ้ายนากอ้ายแย้ม
- ๒๘๐ ประกาศมหาสงกรานต์ ปีมะโรงสัมฤทธิศก
- ๒๘๑ ประกาศให้ใช้พระนามสมเด็จพระเจ้าน้องยาเธอแลสมเด็จพระเจ้าลูกยาเธอ ในหนังสือกราบบังคมทูล
- ๒๘๒ ประกาศให้ผู้จะตั้งตุลาการเลือกสรรตุลาการที่ลูกความไม่รังเกียจ
- ๒๘๓ ประกาศพระราชบัญญตลักษณลักพา
- ๒๘๔ ประกาศห้ามไม่ให้นักโทษร้องถวายฎีกาในเวลาเสด็จพระราชดำเนิน
- ๒๘๕ ประกาศให้เรียกนามวัดราชประดิษฐให้ถูก
- ๒๘๖ ประกาศสุริยุปราคาหมดดวง
๒๕๐ ประกาศเรื่องจีนทำอัฐปลอม
ณวันเสาร เดือน ๑๐ แรม ๑๑ ค่ำ ปีฉลู สัปตศก
มีพระบรมราชโองการดำรัสสั่ง ให้ประกาศแก่ราษฎรในกรุงแลหัวเมืองให้รู้ทั่วกันว่า มีจีนพวกหนึ่งทำเบี้ยอัฐปลอมเอา อัฐหลวงไปกดพิมพ์ดินแล้วเอาดีบุกหลอมเที่ยวปลอมขายถูกๆ มีผู้รับซื้อใช้สอยอยู่บ้างไม่มากนัก จับตัวได้มารายหนึ่งชำระได้ความว่าไปเที่ยวลอยเรือทำบ้าง อาศรัยเช่าโรงผู้มีชื่ออยู่ทำบ้าง เพราะฉนั้นให้ประกาศว่าตั้งแต่นี้ไปราษฎรให้ระวังคนใกล้ๆ อย่าให้มีคนอาศรัยลักทำอัฐปลอมแลทำเงินแดงหล่อ ให้สืบเสาะคนในรังวัดที่ของตนอยู่เสมอ ถ้าจับตัวคนทำอัฐปลอม ฤๅเงินแดงหลอมเปนแผ่นเงินบาทมาส่งได้พร้อมทั้งเครื่องมือฤๅสลักสำคัญ จะพระราชทานรางวัล ๘๐ บาท ๑๐๐ บาท ๑๒๐ บาทตามสมควรแก่การที่เปนมากแลน้อย ถ้าแม้คนในรังวัดไม่เอาใจใส่ระวัง พวกอื่นนอกรังวัดรับสินบลนำจับได้ ถ้าที่อาศรัยของผู้ร้ายเปนที่มีเจ้าของให้เช่า จะปรับให้เจ้าของใช้สินบล ถ้าที่ผู้ร้ายเปนเจ้าของที่ของผู้ร้ายเอง จะให้เฉลี่ยเรี่ยรายคนในรังวัดเสียสินบลตามสมควรแก่ศักดิ์ใหญ่แลน้อย เงินเหรียญแดงแลอัฐปลอมนั้นผิดกับของหลวง ผิวขรุขระไม่เกลี้ยงแลขอบบิดเพล่ไพล่อยู่ อัฐนั้นผิดมากที่เนื้ออ่อนหักโอนไปได้ง่าย ให้เทียบกันดูกับอัฐหลวง ก็จะรู้ได้ไม่สงสัยเลย ถ้าใครมีอัฐปลอมอย่าให้ใช้กันต่อไป ฤๅเมื่อเสียดายจะขืนใช้กันอยู่ ถ้ามีผู้จับได้เปนอัฐอ่อนอัฐปลอม จะให้ผู้เอามาใช้เสียเบี้ยปรับให้ผู้จับ อัฐละสองอัฐสามอัฐ ถ้าอัฐปลอมของใครมีเปนอัฐอ่อน ให้เก็บรวบรวมเปนดีบุกหนักได้เจ็ดตำลึงแล้วขึ้นเอาเงินเฟื้องต่อคลังไปจะให้เจ็ดตำลึงต่อเฟื้อง ฤๅ ๘ อัฐฤๅ ๑๖ โสฬศตามแต่ปราถนา ให้ต้องกันกับคำประกาศเก่า ถ้าผู้มีอัฐมากจะเอามาขึ้นเงินที่คลัง ชาวคลังจะต้องเทียบคัดดู ถ้าเปนอัฐปลอมพับไปง่ายๆ จะคิดให้แต่เจ็ดตำลึงต่อเฟื้อง แต่ถ้าเนื้อเปนอัฐเดิมถึงจะเก่าคร่ำคร่าสึกหรอบ้าง ถ้าไม่ขาดเปนสองท่อนสามท่อนแล้ว ก็จะใช้ให้แปดอัฐต่อเฟื้อง เนื้ออัฐหลวงแขงคนปลอมจะหลอมหล่อไม่ได้ ได้ให้ผู้ร้ายลองหลอมแล้วไม่เปน อนึ่งคนต่างประเทศที่ไทยเรียกว่าฝรั่ง เดี๋ยวนี้เที่ยวตะกุยตะกายพูดวุ่นไป ว่าจะยุผู้ครองแผ่นดินฝ่ายไทย ให้เลิกล้างเบี้ยอัฐดีบุกเสียแล้ว จะทำเบี้ยทองแดงเข้ามาขายให้ถูกๆ ให้ในหลวงจ่ายแก่ราษฎรแพงๆ เปนกำไร ฤๅอย่างหนึ่งว่าจะรับผูกภาษีทำแปทองแดง มาขายแก่ราษฎรถวายเงินภาษีแก่ในหลวง การที่ว่าอย่างนี้โดยฤทธิ์ที่พวกคนต่างประเทศที่เรียกว่าฝรั่ง อยู่ในใต้ความฤๅว่าในหลวงเชื่อคนยุยงง่ายๆ ใจทยานอยากได้เงินก็พูดไปคิดไป การนั้นใครได้ฟังอย่าเชื่อ ในหลวงไม่ยอมให้ทำ ถ้าฝรั่งจะเอาเบี้ยทองแดงมาขาย ถ้าเปนตราของแผ่นดินไทยก็จะไม่ยอมให้ขาย ถ้าเปนตราเมืองอื่นเหมือนแปะจีนแปะญวนแลแปะทองแดงของประเทศอื่น ถ้ามีผู้ซื้อไว้จะมาส่งแทนภาษีอากรก็จะไม่รับ จะมาขอขึ้นเงินไปแต่ในหลวงก็จะไม่รับ จะได้แต่เอามาขายให้ คิดราคาตามน้ำหนักทองแดงทองเหลืองแลสังกะสีที่ไม่มีตรา เมื่อเวลาในหลวงต้องการทองแดงทองเหลืองสังกะสีก็จะซื้อ เมื่อเวลาไม่ต้องการก็จะไม่รับซื้อไม่รับรองเปนเจ้าของ เพราะฉนั้นพวกคนต่างประเทศที่เรียกว่าฝรั่ง จะพูดอย่างไรฤๅจะลงหนังสือพิมพ์ประกาศอย่างไร อย่าเชื่อเลยว่าในหลวงจะทำตาม อย่าฟังเสียเลยเปนอันขาดทีเดียว
แต่แปทองแดงนั้นในหลวงก็จะทำในเร็วๆ นี้ สองแปต่อเฟื้องอย่างหนึ่งเรียกว่าซีก สี่แปต่อเฟื้องอย่างหนึ่งเรียกว่าเสี้ยว จะมีตรามงกุฎตราช้างตราจักร เหมือนอัฐเหมือนโสฬศ แลมีหนังสือบอกเปนหนังสือไทย หนังสือจีน หนังสืออังกฤษสามอย่าง ว่าสองอันเปนเฟื้อง สี่อันเปนเฟื้อง แปทองแดงอย่างนี้ ใครได้ไปจะมาขึ้นเอาเงินคลังสองแปต่อเฟื้อง สี่แปต่อเฟื้องจะยอมใช้ให้ แต่แปทองแดงตราเมืองอื่น ฤๅแปทองเหลืองสังกะสีของจีนของญวณจะมาขึ้นเอาเงินคลังไม่ได้
ประกาศมาณวันเสาร์ เดือน ๑๐ แรม ๑๑ ค่ำ ปีฉลูสัป๑๕ตศก