ตอนที่ ๕

​ถิ่นเดิม. ห้องนอนของจูเลียต.

นางนม ออก.

นางนม. คุณนาย ! คุณจูเลียต ! หลับสนิทเสียนักหนา:
  คุณหนู ! คุณนายฃา ! ชะ ๆ นอนแสนขี้เซา !
  คุณที่รักดิฉัน ! คุณ ! ชื่นใจ ! เจ้าสาวเฉลา !
  ไม่ตอบสักคำเล่า ? นอนให้พอบัดนี้ซี;
  หลับเสียอีกเจ็ดวัน; ดิฉันเชื่อว่าคืนนี้
  เคานติปารีสมีจิตมุ่งมองและจองไว้
  ให้คุณหลับน้อย ๆ:-พระเจ้าโปรดให้อภัย,
  จริงนะ, สาธุ, ใยหลับสนิทเปนนักหนา !
  จำเราจะปลุกเธอ.-คุณนายฃา, คุณนายฃา !
  เออ, ให้เคานตีมาพบนอนอยู่ก็แล้วกัน;
  เฃาคงปลูกคุณขึ้น, ให้ตาย. ไม่ตื่นหรือนั่น?
  แต่งตัว ! อย่างไรกันแต่งพร้อม ! อ้าวนอนอีกละ !
  ดิฉันต้องปลุกคุณ. คุณคะ ! คุณ ! คุณเจ้าคะ !
  โอ้โอ๋ ! อกแตกละ ! ช่วยด้วย ! คุณสิ้นชีวี !
  โอ้อกเอ๋ยอกกู, นี่เกิดมาทำไมนี่ !
  เร็ว, อัควะวิตี ! เจ้าประคุณ, คุณหญิงฃา !
  คุณหญิงคาปุเล็ต ออก.
คุณหญิง ค. นี่อึงอะไรกัน ?
นางนม. โอ้วันนี้ควรโศกา !
คุณหญิง ค. มีเหตุอะไรนา ?
นางนม. ดู! ดู! โอ้กาลีวัน !
คุณหญิง ค. โอ้อก, โอ้อกเอ๋ย ! ลูกน้อย, ชีพของตัวฉัน.
  ฟื้นขึ้น, ลืมตาพลัน, หาไม่แม่ตายตามหนอ.
  ช่วยด้วย ! เรียกคนมา.
  คาปุเล็ต ออก
คาปุ. เหลวไหล, จงรีบพาจูเลียตไป; ชายเฃารอ.
นางนม. หล่อนตาย, หล่อนเสียหนอ, หล่อนตาย; โอ้วันโศกา.
คุณหญิง ค. โอ้วันเคราะห์ร้ายเหลือ, หล่อนตายแล้ว, ตายแล้วนา !
คาปุ. อ๊ะ, ขอดูหน่อย. อ้า, อนิจจา, ตัวเย็นแล้ว;
  โลหิตหยุดนิ่งอยู่และข้อลำก็ซื่อแซ่ว;
  ชีพกับโอษฐ์พะแพรวก็พรากกันไปช้านาน:
  ​ความตายครอบจำไว้เหมือนความหนาวอันผิดกาล
  ฆ่าบุษปะสคราญล้ำเลิดในเกษตร์ศรี.
นางนม. โอ้วันแสนสงสาร !
คุณหญิง ค. โอ้กาลอันท่วมทุกขี !
คาปุ. มัจจุ, แย่งบุตรีไปเพื่อให้ฃ้าโศกา,
  นั้นเองผูกลิ้นแน่น, มิให้ฃ้าเจรจา.
  ภาตาลอเรนซ๎และปารีสออก, พร้อมด้วยนักดนตรี.
ลอ. เจ้าสาวเตรียมกายาเพื่อไปวัดแล้วหรือไฉน ?
คาปุ. พร้อมแล้วจะจรลี, จะมีวันกลับหาไม่.
  ลูกชาย, โอ้ภายในคืนก่อนจะแต่งงานกัน
  มัจจุชิงภรรยาของลูก : ดู, นอนอยู่นั่น,
  หล่อนผู้เปนบุษบัน, ถูกเก็บโดยมัจจุราช.
  มัจจุเปนเขยฉัน, มัจจุกลายเปนทายาท;
  มัจจุได้นางนาฎบุตรี: ฉันไม่ขออยู่.
  และยกให้หมด; ชีพ, สมบัติ, ให้แด่มฤตยู.
ปารีส. ดิฉันได้มุ่งอยู่จะเห็นซึ่งทิวาศรี,
  แล้วกลับมาต้องเห็นเคราะห์แรงร้ายหรือเช่นนี้ ?
คุณหญิง ค. ทิวาแสนอัปรีย์, กอบทุกข์, ทราม, น่าชังนัก !
  เปนยามที่ร้ายสุดที่กาละเห็นประจักษ์
  ​ในปวงจรลักษณ์แห่งกาละตลอดมา.
  เพียงหนึ่ง, เพียงหนึ่งน้อย, หนึ่งบุตรีสิเนหา
  แต่เปนสิ่งเอกาที่ปลื้มจิตประโลมใจ,
  และมัจจุร้ายแรงก็มาแย่งพ้นหน้าไป !
นางนม. โอ้โศก ! โอ้โศกใหญ่, แสนโศก, แสนโศกวันนี้ !
  วันแสนจะทุกข์หนัก, โอ้วันแสนโศกท่วมทวี,
  ที่ตัวดิฉันนี้ได้เคยพบแต่ไรมา !
  โอ้วัน ! โอ้วันเอ๋ย ! โอ้วัน ! น่าชังนักหนา !
  แต่ไหนแต่ไรมาไม่มีร้ายเท่าวันนี้:
  โอ้วันอันแสนร้าย ! โอ้วันร้ายกระไรนี่ !
ปารีส. ถูกหลอก, ถูกพรากศรี, ประทุษ, แสร้งกัน, เหมือนฆ่า !
  มัจจุน่าชังสุด, เราถูกท่านทำมายา,
  ตัวท่านไร้เมตตาประหารเราได้ดูดู๋ !
  โอ้รัก ! โอ้ชีพ ! ไม่ใช่ชีพ, รักในมฤตยู !
คาปุ. ถูกดูหมิ่น, แค้นอยู่, ถูกชัง, กด, รอญชีวี !
  เวลาอันตัดสุข, ไฉนมาฉบัดนี้
  เพื่อล้าง, ผลาญย่ำยีพิธีการของเรานา ?
  โอ้ลูก ! โอ้ลูก, ยึ่งกว่าดวงจิตของบิดา !
  เจ้าตาย ! อนิจจา ! ธิดาฃ้าเจ้านี้ดาย
  และพร้อมด้วยบุตรีฃ้าฝังสุขสิ้นทั้งหลาย.
​ลอ. หยุดเถิด ! จงละอาย ! จะแก้ยุ่งได้อย่างไร
  ด้วยความยุ่งเช่นนี้, สวรรค์อีกบพิตร์ได้
  มีส่วนครองทรามวัย; บัดนี้เทพรับไว้หมด,
  ซึ่งเปนบุญะลาภของนงรามผู้งามงด:
  อำนาจบพิตร์หมดมิอาจห้ามมฤตยู;
  แต่ส่วนสวรรค์รับไปให้ชีพอันยืนอยู่.
  อย่างมากบพิตร์ดูก็หวังให้ลูกได้ดี,
  เพราะสรวงของท่านไซร้คือให้ลูกเจริญศรี;
  โศกใยเล่าบัดนี้, เมื่อบุตรีได้จำเริญ
  ขึ้นสูงจนเหนือเมฆ, สูงจนถึงสวรรค์เหิน ?
  อ้า, รักนี้เหลือเกิน, บพิตร์รักลูกเช่นนี้,
  จนเสียสติ, ยามเมื่อธิดาแสนสุขี:
  หญิงสมรสไม่ดีที่คงอยู่เช่นนั้นนาน,
  แต่หญิงสมรสแล้วตายแต่สาวสิสุขสานต์.
  จงกลั้นอัสสุธาร, และปักช่อโร๊สมะรี [๕๐]
  ที่ศพนงพงา; และ, ตามอย่างประเพณี,
  แต่งพร้อมพัสตราดีแล้วห้ามศพสู่วัดพลัน;
  เพราะถึงธรรมลาอันโง่ชวนเราโศกศัลย์,
  นักปราชญ์ย่อมจะขันธรรมะชาติที่โศกา.
​คาปุ. ปวงสิ่งที่เราเตรียมไว้เพื่อการงานวิวาห์,
  แปรปรวนประมวลมาเปนเครื่องใช้ในงานฝัง;
  เครื่องดุริยางค์กลายเปนระฆังตีทุกขํ,
  วิวาหะกิจตั้งแต่นี้เปนศราทธะพรต,
  ปวงเพลงสรรเสริญกลายเปนเพลงครวญไปหมด,
  บุบผาเพื่อสมรสเปนเครื่องแต่งศพผู้มรณ,
  และทุก ๆ สิ่งแปลงเปนตรงฃ้ามน่าสยอน.
ลอ. บพิตร์, เชิญไปก่อน; - คุณหญิง, เชิญตามสามี;-
  ไปเถิด, ท่านปารีส; - ทุกคนเตรียมพร้อมสรรพดี
  เพื่อตามศพงามนี้ในไม่ช้ายังสุสาน.
  สวรรค์ดูกริ้วอยู่เพราะบกพร่องของเหล่าท่าน;
  จงอย่าได้คิดหาญท้าพิโรธอีกต่อไป.
  [คาปุเล็ต, คุณหญิงคาปุเล็ต, ปารีส, และภาตาเฃ้าโรง.]
นักดนตรีที่ ๑. ให้ตาย, นี่เราเก็บปี่ของเรา, และไปเสียดีกว่า.
นางนม. พวกเจ้าผู้ซื่อตรง, จงเก็บเถิด, เก็บทันใด;
  เพราะเจ้ารู้แล้วไซร้, เปนที่แสนอนาถนา. [เฃ้าโรง.]
น.ด. ๑. เออ, ให้ตายโหง, อนาถพอจะแก้ได้กระมัง.
  ​ปีเตอร์ ออก.
ปีเตอร์. นักดนตรี, เออ, นักดนตรี, เพลง “ชื่นใจ,” เพลง “ชื่นใจ” : โอย, ถ้าจะให้ฉันคงชีวิตอยู่ละก็, เล่นเพลง “ชื่นใจ” หน่อยเถิด.
น.ด. ๑. ทำไมเพลง “ชื่นใจ” ?
ปีเตอร์. นักดนตรีเอ๋ย, เพราะใจของฉันมันทำเพลง “ใจของฉันเต็มด้วยโศก.” ขอให้ทำเพลงรื่นเริงสักเพลงเถิด, เพื่อให้ฉันสบายใจ.
น.ด. ๑. ไม่เล่นจนเพลงเดียว; เวลานี้ไม่ใช่เวลาเล่น.
ปีเตอร์. แกไม่ยอมเล่นฉนั้นหรือ ?
น.ด. ๑. ไม่ละ,
ปีเตอร์. ถ้าเช่นนั้นฉันก็จะให้อะไรแกอย่างสาใจละ.
น.ด. ๑. แกจะให้อะไรเรา ?
ปีเตอร์. ไม่ใช่เงิน, ให้ตายโหงสิ, แต่จะให้ด่า; ฉันจะเรียกพวกแกว่าอ้ายพวกสีซอขอทาน.
น.ด. ๑. ฉนั้นฉันจะตอบว่าแกเปนอ้ายขี้ครอก.
ปีเตอร์. ฉันก็จะเอากั้นหยั่นของขี้ครอกวางบนกระบานแก. ฉันไม่ยอมยกขอ: ฉันจะเรแก, ฉันจะฟาแก. แกฟังฉันออกไหม ?
​น.ด. ๑. ถ้าแกเรเราและฟาเรา, แกก็จะทำให้เราออกเสียง. [๕๑]
น.ด. ๒ ขอทีเถิด, เอากั้นหยั่นเฃ้าฝัก, และชักเอาความฉลาดออกมาดีกว่า.
ปีเตอร์. ถ้าฉนั้นก็เล่นงานแกด้วยความฉลาดของฉันละ ! ฉันจะรำมะนาแกด้วยความฉลาดแหลมเปนเหล็ก, และเก็บกั้นหยั่นเหล็กของฉันเสีย. ขอให้ตอบฉันเหมือนลูกผู้ชาย:-
  “เมื่อยามโศกโทรมนัสกลุ้มกลัดจิต,
  “และความเหี่ยวแห้งบิดฤดีฃ้า,
  “ดนตรีที่มีเสียงเงินสง่า- ”
  ทำไม “เสียงเงิน” ? ทำไม “ดนตรีที่มีเสียงเงินสง่า” ?- แกว่าอย่างไร, ไสม้อน แค็ตลิง ?
น.ด. ๑ อ๋อ, นาย, เพราะเงินเสียงเพราะ.
ปีเตอร์. เหลว ! - แกว่ากระไร, ฮิว รีเบ็คก์ ?
น.ด. ๒. ฉันว่า “เสียงเงิน,” เพราะนักดนตรีต้องทำเสียงเพื่อได้เงิน.
ปีเตอร์. เหลวอีก !- แกว่ากระไร, เจมส๎ เสานด์โปสต์.
น.ด. ๑ ตายโหง, ฉันไม่รู้จะว่ากระไรละ.
ปีเตอร์. อ๋อ, ฉันยกโทษให้; แกเปนคนเสียง; ฉันจะว่าแทนแก. ที่ว่า “ ดนตรีที่มีเสียงเงินสง่า,” ก็เพราะว่านักดนตรีไม่​มีทองที่จะใช้ให้มีเสียง:
  “ดนตรีที่มีเสียงเงินสง่า
  “มิได้ช้าช่วยแก้ได้แท้เอย. [เฃ้าโรง.]
น.ด.๑ อ้ายคนนี้มันช่างยั่วโทโษเสียจริง ๆ ละ.
น.ด. ๒ อ้ายห่ากิน ! - มาเถิด, เฃ้าในนี้; คอยพวกช่วยงานศพ, แล้วเลยอยู่กินเลี้ยงด้วย. [พากันเฃ้าโรง.]

----------------------------

แชร์ชวนกันอ่าน

แจ้งคำสะกดผิดและข้อผิดพลาด หรือคำแนะนำต่างๆ ได้ ที่นี่ค่ะ