| คุณหญิง ค. |
รับเอากุญแจนี้, หยิบเครื่องเทศเพิ่มให้พอ. |
| นางนม. |
ในห้องของหวานขอเพิ่มควินซ๎แลอินทผลำ. |
| |
คาปุเล็ต ออก. |
| คาปุ. |
เร็ว, เร็ว, เร็ว ! ไก่ขันสนั่นเสียงแล้วสองซ้ำ, |
| |
ระฆังทิวาย่ำแล้ว, นี่สามนาฬิกา: |
| |
จงดูขนมหน่อยเถิด, แม่อันเจลิคา: [๔๗] |
| |
ไม่ต้องตระหนี่นา. |
| นางนม. |
ไปเถิด, คุณกะเทย, ไป, [๔๘] |
| |
นอนเสียเถิดเจ้าฃ้า; หาไม่พรุ่งนี้จะไข้ |
| |
เพราะในคืนนี้ไซร้อยู่ดึกนอนไม่เต็มตา. |
| คาปุ. |
ไม่เปนเช่นนั้น: ฉันเคยอยู่รุ่งแต่ก่อนมา |
| |
เพื่อเหตุอันน้อยกว่าครั้งนี้, และไม่เคยไข้. |
| คุณหญิง ค. |
จริง, ท่านได้เคยอยู่เพื่อเล่นชู้ละเลิงใจ; |
| |
แต่ว่าคราวนี้ไซร้ดิฉันจะคอยกีดท่าน. |
| |
[คุณหญิงและนางนมเฃ้าโรง.] |
| คาปุ. |
ขี้หึงส์จริง ๆ หนอ, ขี้หึงส์. |
| |
[ทนายสามสี่คน, ถือฟืนและกระจาดออก.] |
| |
เฮ้ย, อ้ายสันดาน, |
| |
นั่นอะไร ? |
| ทนายที่ ๑. |
สิ่งของที่ต้องการในครัว, ไม่ทราบอะไร. |
| คาปุ. |
ไว ๆ เฃ้า, ไว ๆ [ทนายที่ ๑ เฃ้าโรง.] |
| |
หาท่อนไม้แห้ง ๆ, ไป: |
| |
เรียกปีเตอร์, จะได้ชี้ท่อนฟืนให้มึงพลัน. |
| ทนายที่ ๒ |
กระผมก็มีตาคงหาฟืนพบเหมือนกัน, |
| |
และส่วนปีเตอร์นั้นไม่ต้องขอแรงช่วยหา, [เฃ้าโรง.] |
| คาปุ. |
ให้ตาย, มันตอบดี; ช่างพูดขัน, อ้ายลูกหมา ! |
| |
จะให้เปนอ้ายบ้า.-แม่เจ้าโว๊ย, รุ่งแล้วนี่: |
| |
เคานตีจะมาถึงไม่ช้าพร้อมด้วยดนตรี, [๔๙] |
| |
เพราะเฃาได้พาทีว่าจะมา. [เสียงดนตรีในโรง.] |
| |
อ้า, มาใกล้. |
| |
นม!-หล่อน!-เฮ้ย, นี่แน่!-นม, ฃ้าเรียก, มาไวๆ ! |
| |
นางนม กลับออกมา. |
| |
ไปปลุกจูเลียต, ไป, ช่วยแต่งตัวลูกดี ๆ; |
| |
ฃ้าจะไปพูดกับปารีส:-ไป, ไวๆ ซี, |
| |
ไว ๆ; เจ้าบ่าวลีละถึงบ้านเราแล้วนา. |
| |
บอกว่าไว ๆ เฃ้า. [เฃ้าโรง.] |
