ตอนที่ ๖

ถิ่นเดิม.กุฎีของภาตาลอเรนซ๎.

ภาตาลอเรนซ๎ กับ โรเมโอ ออก.

ลอ. สรวงจงบันดาลสุขแก่กิจการสุธรรมมา,
  และต่อไปนี้อย่าลงโทษเราด้วยเสียใจ !
โรเมโอ. สาธุ, สาธุ ! แต่ถึงทุกข์โศกจะมาไซร้
  ก็คงไม่ล้างได้ซึ่งความสุขที่แลกกัน
  เมื่อยามได้เห็นหล่อนแม้เพียงหนึ่งนาทีนั้น.
  ขอเพียงเชื่อมมือกันโดยท่านกล่าวสุมนตรา,
  แล้วมัจจุล้างรักจะทำไมก็ตามนา,
  ขอเพียงแต่ให้ฃ้าได้เรียกหล่อนว่าเมียขวัญ.
ลอ. ปวงโสมะนัสแรงมักสิ้นลงด้วยแรงครัน,
  และตายยามสิทธิ์สรรพ์, เหมือนดินปืนถูกเปลวไฟ,
  ​ซึ่งไหม้เมื่อยามจูบ: น้ำผึ้งหวานที่สุดไซร้
  ย่อมน่าระอาไปเพราะโอชะนั้นเองหนอ
  และรสที่หวานล้างความอยากกินที่ได้ก่อ:
  ฉนั้นรักแต่พอ ๆ; ความรักยืดเช่นนั้นดี;
  ถึงเร็วเกินไปกลับเปนเนิ่นราวถึงช้าฉนี้.
  จูเลียต ออก.
  มาแล้วยุพะดี: อ้า, บาทาเบานั้นไซร้
  คงบ่มิอาจทำศิลาแขงให้สึกไป.
  ผู้รักอาจขี่ได้แม้สายใยแมลงมุมอัน
  ลอยล่องอยู่ในกลางอากาศอ่อนแห่งคิมหัน,
  และบ่มิตกฉนั้น; ความโอ่เบาหาใดปาน.
จูเลียต. ฃ้าขอประณตพระวรศาสนาจารย์,
ลอ. โรเมโอจะกล่าวสารขอบใจลูกแทนทั้งสอง.
จูเลียต. ส่วนเฃาก็เท่ากัน, หาไม่เกินไปก่ายกอง.
โรเมโอ. อ้า, จูเลียต, นวลน้อง, แม้ความปลื้มของนงเยาว์
  เต็มอยู่เหมือนของพี่, และน้องมีปรีชาเชาน์
  เพื่อโฆษนา, เจ้าจงช่วยเผยลมปราณอบ
  อากาศณแห่งนี้,และให้วาทิเลิดลบ
  แถลงถึงปรารภเรื่องความสุขแห่งเราสอง
  ​ได้รับเพราะได้มาประสบกันสมใจปอง.
จูเลียต. ความคิด, ราคากองมากในเนื้อยิ่งกว่าคำ,
  อวดความมั่งคั่งแท้, ไม่อวดเครื่องแต่งประจำ :
  ยาจกสินั่งคลำคำณวนทรัพย์ที่ตนมี.
  แต่ความรักของน้องที่จริงมากมวลทวี
  จนน้องมิอาจที่จะบอกแม้กึ่งราคา.
ลอ. มาเถิด, มากับอาตมา, และเราคิดว่าไม่ช้าจะเสร็จพิธี;
  เพราะ, ขออภัยใจดี, อันสองเจ้านี้มิควรจะอยู่เคียงกัน
  จนกว่าพระศาสนาอันอุดมจะพันธะเจ้าปนคู่อยู่ยัง.
  [พากันเฃ้าโรง.]

----------------------------

แชร์ชวนกันอ่าน

แจ้งคำสะกดผิดและข้อผิดพลาด หรือคำแนะนำต่างๆ ได้ ที่นี่ค่ะ