คำอำนวย
| ๏ บทกาพย์ลครของ | กวิเลิดประเสริฐศรี |
| เชกส๎เปียร์ปะริญมี | กิติเลื่องณโลกา |
| ๏ กล่าวเรื่องอุภัยพง | ศะบุราณวิวาทา |
| มีบุตระสองรา | ฤดิรักษะโดยธรรม |
| ๏ แต่แสนจะสงสาร | รติพรากเพราะเวรกรรม |
| รับบาปบิดาทำ | กลิราญประหารกัน |
| ๏ หนุ่มสาวก็จำพราก | จรจากสมรผัน |
| จนปราศะชีวัน | บ่มิเสื่อมมโนสมร |
| ๏ ฃ้าเพียรประพนธ์บท | วรนาฎะกากร |
| เพื่อเพิ่มวรักษร | ณสยามะภาษา |
| ๏ ฃ้าขออำนวยให้ | วรราชะชายา |
| พระอินทระศักดิ์นา | ริศะจีวิไลยวรรณ |
| ๏ เพื่อเปนพยานรัก | ฤดิร่วมสิเนห์กัน |
| ยืนจนประจบพรร | ษะชิวีดนูสลาย ฯ |
<รามวชิราวุธ ปร>
