๓

​เขากับข้าพเจ้าเป็นเพื่อนเก่า เราเคยกินนอนด้วยกัน เคยร่วมชั้นเรียนกันมาตั้งแต่ชั้นปถมปีที่หนึ่ง เคยโกรธกันและเคยรักกัน เราเติบโตขึ้นมาด้วยความใกล้ชิดสนิทสนม จนกระทั่งเราเกือบจะเป็นเพื่อนร่วมตาย ข้าพเจ้ายังจำเหตุการณ์ที่ผ่านไปแล้วสมัยเมื่อ ๔๐ ปีก่อนได้ดี ข้าพเจ้ายังจำห้องเรียน, สนามในโรงเรียน, วันแรมคืน, ตลอดจนวันที่เราจูงมือกันเลื่อนชั้นขึ้นไปทีละชั้น จนถึงประโยคมัธยมบริบูรณ์ได้ เขาเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดคนหนึ่งที่ข้าพเจ้าปลงใจเชื่อตามสายตาของผู้ที่ได้เห็นโลกเพียงไม่กี่ปี ซึ่งมักคิดเอาเองว่าอะไร ๆ ก็วิเศษไปเสียทั้งนั้น เชื่อได้ทั้งนั้น ไม่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างอื่น ข้าพเจ้าวาดภาพเขาไว้ในชีวิตจิตใจว่าเป็นเพื่อนที่​จะกอดคอกันต่อไปจนตลอดชีวิต

เขาเป็นคนร่างใหญ่ หน้ากลม คางโต เขาแข็งแรงกว่าข้าพเจ้ามาก เขาเคยต่อสู้ป้องกันข้าพเจ้าให้พ้นจากหมัดและเท้าของนักเลงโตในห้องเรียนบ่อย ๆ เขาเป็นทั้งนักมวยและนักวิ่งเร็ว ตลอดจนนักฟุตบอลล์ที่ใส่เสื้อสามารถ ชื่อเสียงของเขาไม่เลื่องลืออยู่เฉพาะในโรงเรียนเท่านั้น เขาเป็นดาราที่นักเรียนทุกคนในยุคนั้นต้องรู้จักชื่อ

เขาชื่อ เทวัน วงศ์วิไล เป็นชื่อที่ไม่ค่อยมีใครชื่อนัก เพราะฉะนั้นใคร ๆ ก็จำเขาได้ดีด้วยการแนะนำเพียงครั้งเดียว เทวันเป็นลูกชายคนโตของนายมณี วงศ์วิไล พ่อค้าข้าวจังหวัดปทุมธานี เป็นคนมั่งคั่งมีฐานะดีกว่าครอบครัวของข้าพเจ้ามาก เทวันมีรถยนต์มาโรงเรียนทุกวัน การขี่รถยนต์ตั้งแต่เด็กทำให้เขามีค่าตัวพิเศษกว่าคนอื่น ๆ เวลานั้นรถยนต์เป็นของหายาก ผู้ที่สามารถจะเป็นเจ้าของรถยนต์ได้ จะต้องเป็นผู้มีหน้ามีตาเป็นพวก​เจ้า, เป็นพวกเสนาบดี เป็นพวกเจ้าสัว, รถยนต์เป็นปรอทที่วัดความมีความจนในสมัยนั้น พ่อของเทวันเป็นคนตามใจลูก เพราะฉะนั้นเทวันจึงสามารถพกธนบัตรมาโรงเรียนวันละปึก ๆ รถยนต์กับธนบัตรรวมทั้งสมุดดินสอปากกาอย่างดี ทำให้เทวันเป็นเทวดาของพวกนักประจบ ซึ่งน่าประหลาดใจที่มีพวกครูรวมอยู่ด้วยหลายคน ข้าพเจ้าเป็นเพื่อนรักของเทวัน ข้าพเจ้าอาจเป็นคนหัวประจบไปด้วยก็ได้ แต่ข้าพเจ้ารู้ว่าเทวันชอบข้าพเจ้าก่อนที่ข้าพเจ้าจะชอบเขา ที่ชอบก็คือข้าพเจ้าสามารถช่วยให้เขาสอบไล่ได้เสมอด้วยวิธีให้เขายืมกระดาษซับและไม้บันทัดขณะที่เรานั่งสอบไล่กันอยู่ต่อหน้าครู

เป็นการปลาดที่เทวันไม่แต่ชอบกีฬาเท่านั้น เขายังชอบการแต่งหนังสืออีกด้วย เขาแต่งโคลงสี่สุภาพได้ดีมาก นอกจากกวีแล้ว เขาก็ถนัดไปในทางบทความที่เต็มไปด้วยความคิดความเห็น ความเห็นของเขาบางทีครูก็ต้องฉีกทิ้งและสั่งห้ามอย่างเด็ดขาด ว่าขออย่าได้เห็นเช่น​นั้นอีก แต่เทวันก็ยังเห็นเช่นนั้นอยู่เรื่อย ๆ

ความเห็นของเขาก็คือ การเกลียดชังเจ้าบางองค์ในโรงเรียนที่ทำตัวเป็นเทวดาบนสวรรค์ หนังสือพิมพ์ (พิมพ์ดีด) ประจำชั้นของเราซึ่งมีข้าพเจ้าเป็นบรรณาธิการ ต้องถูกครูเผาไฟไปหลายฉบับเพราะความเห็นของเทวัน