วันที่ ๘ กรกฎาคม ร.ศ. ๑๒๖

​HÔTEL BRITANNIA, Trondhjem

ที่ ๘ กรกฎาคม ร. ๔๐ศก ๑๒๖

ถึงกรมดำรง เวลานี้ฉันตกอยู่ในที่แปลกมาก ข้อที่บ่นว่าเวลาช้านั้นไม่มี ถ้าหากว่าไม่คิดถึงบ้านจะบ่นปากฉีกว่าเวลามันหมดเร็วเหลือเกินนัก เหตุใดเวลามันถึงได้หมดเร็ว จนจะตอบหนังสือก็ไม่ได้ ข้อ ๑ ในทเล เกี่ยวข้องแก่การวิงเวียน ข้อ ๒ ติดอยู่ในพระราชวังเปนพระราชา ถูกเขารับเรื่อย ไม่มีเวลาเปนของตัว ข้อ ๓ อยู่ในรถไฟสั่นสท้านทำอไรไม่ได้ ข้อ ๔ ถึงไหนเที่ยวแล้วไปต่อ ถ้าจะขืนเขียน ไม่ได้กินได้นอน เวลามันหมดไปด้วยประการฉนี้ ครั้งนี้ได้ซื้อของจากตรอนธ์เยม เพราะเหตุที่ไม่ได้ดุ๊กมาด้วย เดิมวางน่าที่ให้เจ้าพระยาสุรวงษ์ ก็ได้แต่ Squabsagses แล้วมิหนำซ้ำก่อเหตุผล ให้ฉันแลกรมสมมตเกิดความเรี่ยราดป่นปี้ที่คริสเตียเนีย ด้วยความ Squabsagses ให้มีความสงไสยว่าศัพท์นี้ เธอจะโปรเนานศไม่ถูก จะเขียนลงเปนภาษาไทยก็น่าจะไม่ชัดเจน แต่พอให้รู้เค้า สะควับสะคะเสส ถ้าสามารถจะเปล่งเสียงฟ้าผ่าหมาเท่าไรให้เปล่งลงไปให้เต็ม แต่จะแปลว่าอะไรนั้นไม่บอก

ของทั้งปวงที่ส่งไปแจ้งอยู่ในบาญชีที่จดหมายถึงเจ้าสาย บางทีก็จะจดหมายไปถึงด้วย ขอออกอุทานในที่สุด ว่าเมืองนอรเวนี้สนุกมาก อย่าได้นึกว่าเสียทที่มาเลย ไม่มีแห่งใดเหมือน

จุฬาลงกรณ์ ปร.