- หม่อมเจ้าหญิงลีลาศหงส์ พ.ศ. ๒๔๔๒-๒๔๖๓
- คำนำ
- นิทานเรื่องนำ
- ๑ นิทานเรื่องสุนัขจิ้งจอกปฤกษากันจะอาศรัยราชสีห์
- ๒ นิทานเรื่องวานรโลภตกต้นไม้ตาย
- ๓ นิทานเรื่องชายรักหญิงไม่สมประสงค์โศกเศร้าตาย
- ๔ นิทานเรื่องนางตรีโลคมาวดีทำลายพิธีสองอสูร
- ๕ นิทานเรื่องช้างสารประมาทมนุษย์จึงได้ความลำบาก
- ๖ นิทานเรื่องกาหลอกกินลูกหงส์
- ๗ นิทานเรื่องนางกินรีสำรอกไข่ให้ผัว
- ๘ นิทานเรื่องท้าวธราบาลได้นางกินรีเปนชายา
- ๙ นิทานเรื่องท้าวทศวิชัยจับพระยาหงส์ขี่
- ๑๐ นิทานเรื่องท้าวสุตราชได้นางกินรีเปนชายา
- ๑๑ นิทานเรื่องท้าวรัตนราชได้นางในงาช้าง
- ๑๒ นิทานเรื่องราชบุตรพระเจ้ามัทราชเรียนวิชาเดิรบนน้ำได้
- ๑๓ นิทานเรื่องท้าวดิศราชขอลูกสาวดิศเสนา
- ๑๔ นิทานเรื่องพระยาปักษีแต่งงารกับนกไส้
- ๑๕ นิทานเรื่องท้าวพรหมทัตได้ลูกสาวยักษ์ชื่อสุตรมิตรเปนมเหษี
- ๑๖ นิทานเรื่องท้าวกฤษณุราชได้นางประภาพาลเปนมหษี
- ๑๗ นิทานเรื่องพระยาครุฑผลัดขนให้สัตว์ทั้งหลายเห็น
- ๑๘ นิทานเรื่องท้าวอาดูรถูกเนรเทศ
- ๑๙ นิทานเรื่องท้าวมายันต์เลี้ยงอำมาตย์ทรยศ
- ๒๐ นิทานเรื่องท้าววิไชยหลงพระมเหษีจนถูกปลงพระชนม์
- ๒๑ นิทานเรื่องอำมาตย์ของท้าววิริยายันต์คิดขบถ
- ๒๒ นิทานเรื่องท้าวอำมฤกษณุราชสิ้นพระชนม์เพราะพระชายา
- ๒๓ นิทานเรื่องท้าวสุขมหาราชจะรับนางยักษ์แปลงไปเปนมเหษี
- ๒๔ นิทานเรื่องท้าววิปัสะนรราชหลงลูกสาวโจร
- ๒๕ นิทานเรื่องกระดูกแขวนคอ
- ๒๖ นิทานเรื่องท้าวบรมราชหลงนางสุทธิเทวี
- ๒๗ นิทานเรื่องท้าวมาไลยราชกับท้าวอธิกสงครามรบแย่งนกยูงกัน
- ๒๘ นิทานเรื่องท้าวโมรินทรหลงเชื่อนกสัตวา
- ๒๙ นิทานเรื่องท้าวเกไลยราชหลงเชื่อนกแขกเต้า
- ๓๐ นิทานเรื่องพรานหาปัญญามิได้
- ๓๑ นิทานเรื่องบุรุษถือสัตย์
๗ นิทานเรื่องนางกินรีสำรอกไข่ให้ผัว
อตีเต กาเล ในกาลก่อนยังมีนางกินรีกับสวามีภรรยารักกัน ครั้นอยู่นานมา ภรรยาครรภแก่ สมเด็จพระมหากระษัตริย์เจ้าเมืองพาราณสี เสด็จออกให้เล่นงานมหรศพสนุกนัก เทพกินรีวิชาธรแตกตื่นกันมาดู กินรผู้ภรรยา กล่าววาจาแก่สวามี ข้าขอลาไปดูมหามหรศพ ผัวปรารภด้วยครรภแห่งเจ้านั้นไซ้ จะไปไยดวงสุดา นางกินราวิงวอน สอื้นอ้อนสวามี ซบเศียรสีพิลาป สวามีภาพเสนหา ว่าเจ้าปราถนาจะไป ดูงานในเมืองนั้น เจ้าสำรอกครรภ์ให้แก่เรา กลืนเข้าไว้ก่อน นางกินรสำรอกให้ ด้วยฤทธิไกรกรรมชา ส่วนภัศดาชมสงสาร ครรภเนานานในอุทร นางกินรลาไป ดูงานในเมืองนั้น เปนหลายวันช้านาน ควรรภถึงกาลกำหนด ให้ระทดระทวยกาย เปนชาติชายผิดเพศ ให้เปนเหตุทั้งกาย ประสูติสายสืบมา กินราลำบาก ชีวิตจะจากอาตมา ม้วยมรณาอาสัญ เหตุกินรนั้นกระทำผิด วิปริตผิดอย่าง ย่อมรักนางใช่ที่ บ่ห่อนมีทำเนียบ เปรียบเทียบมาทั้งนี้ ดังผู้มีประสงค์ นางโฉมยงมนุษย์ เปนที่สุดแสนทวี เปนอรรคมเหษีผิดธรรม พระยาปิศาจซ้ำมิฟัง ให้คิดหวังรึงรักหนักปลิโพธ จึ่งใช้โขมดดาลหลวง ให้ไปฬ่อลวงนางมา ว่าเร็วราจงไป พานางในนาวา ให้ขึ้นมาบัดนี้ เปนมเหษีแห่งเรา โขมดดาลหลวงทูลว่า ผิดตำราบุราณ มีนิทานแต่ก่อนเก่า ข้าขอเล่าถวาย ให้ทราบบัดนี้แล