- หม่อมเจ้าหญิงลีลาศหงส์ พ.ศ. ๒๔๔๒-๒๔๖๓
- คำนำ
- นิทานเรื่องนำ
- ๑ นิทานเรื่องสุนัขจิ้งจอกปฤกษากันจะอาศรัยราชสีห์
- ๒ นิทานเรื่องวานรโลภตกต้นไม้ตาย
- ๓ นิทานเรื่องชายรักหญิงไม่สมประสงค์โศกเศร้าตาย
- ๔ นิทานเรื่องนางตรีโลคมาวดีทำลายพิธีสองอสูร
- ๕ นิทานเรื่องช้างสารประมาทมนุษย์จึงได้ความลำบาก
- ๖ นิทานเรื่องกาหลอกกินลูกหงส์
- ๗ นิทานเรื่องนางกินรีสำรอกไข่ให้ผัว
- ๘ นิทานเรื่องท้าวธราบาลได้นางกินรีเปนชายา
- ๙ นิทานเรื่องท้าวทศวิชัยจับพระยาหงส์ขี่
- ๑๐ นิทานเรื่องท้าวสุตราชได้นางกินรีเปนชายา
- ๑๑ นิทานเรื่องท้าวรัตนราชได้นางในงาช้าง
- ๑๒ นิทานเรื่องราชบุตรพระเจ้ามัทราชเรียนวิชาเดิรบนน้ำได้
- ๑๓ นิทานเรื่องท้าวดิศราชขอลูกสาวดิศเสนา
- ๑๔ นิทานเรื่องพระยาปักษีแต่งงารกับนกไส้
- ๑๕ นิทานเรื่องท้าวพรหมทัตได้ลูกสาวยักษ์ชื่อสุตรมิตรเปนมเหษี
- ๑๖ นิทานเรื่องท้าวกฤษณุราชได้นางประภาพาลเปนมหษี
- ๑๗ นิทานเรื่องพระยาครุฑผลัดขนให้สัตว์ทั้งหลายเห็น
- ๑๘ นิทานเรื่องท้าวอาดูรถูกเนรเทศ
- ๑๙ นิทานเรื่องท้าวมายันต์เลี้ยงอำมาตย์ทรยศ
- ๒๐ นิทานเรื่องท้าววิไชยหลงพระมเหษีจนถูกปลงพระชนม์
- ๒๑ นิทานเรื่องอำมาตย์ของท้าววิริยายันต์คิดขบถ
- ๒๒ นิทานเรื่องท้าวอำมฤกษณุราชสิ้นพระชนม์เพราะพระชายา
- ๒๓ นิทานเรื่องท้าวสุขมหาราชจะรับนางยักษ์แปลงไปเปนมเหษี
- ๒๔ นิทานเรื่องท้าววิปัสะนรราชหลงลูกสาวโจร
- ๒๕ นิทานเรื่องกระดูกแขวนคอ
- ๒๖ นิทานเรื่องท้าวบรมราชหลงนางสุทธิเทวี
- ๒๗ นิทานเรื่องท้าวมาไลยราชกับท้าวอธิกสงครามรบแย่งนกยูงกัน
- ๒๘ นิทานเรื่องท้าวโมรินทรหลงเชื่อนกสัตวา
- ๒๙ นิทานเรื่องท้าวเกไลยราชหลงเชื่อนกแขกเต้า
- ๓๐ นิทานเรื่องพรานหาปัญญามิได้
- ๓๑ นิทานเรื่องบุรุษถือสัตย์
๒๘ นิทานเรื่องท้าวโมรินทรหลงเชื่อนกสัตวา
ยังมีกระษัตริย์พระองค์หนึ่ง ทรงพระนามโมรินทรราช เสวยราชสมบัติในเมืองโมรินทรนคร ท่านนั้นเลี้ยงนกสัตวาตัวหนึ่ง ประกอบด้วยความรู้เจรจาภาษามนุษย์ พระมหากระษัตริย์ย่อมใช้ให้ไปสั่งถ้อยความแก่อำมาตย์มนตรีทั้งปวง
ครั้งหนึ่งนกสัตวานันไปดูบ้านเมืองในประจันตประเทศทั้งปวง นกนั้นไปเห็นเมืองประจันตประเทศ อันประกอบด้วยสมบัติพัสถานมั่งคั่งสมบูรณ์ จึ่งทูลชักชวนพระมหากระษัตริย์นั้นให้แต่งสำเภาจงมาก เสด็จไปรบเอาเมืองประจันตประเทศนั้นเห็นจะได้โดยง่าย ท้าวโมรินทรราชไม่มีวิจารณปัญญาทรงเชื่อนกสัตวา จึงให้แต่งสำเภาห้าร้อยบรรจุเครื่องสรรพอาวุธทั้งปวงสรรพ แล้วพระองค์เสด็จข้ามมหาสมุทไป จะรบเอาเมืองประจันตประเทศ เหตุใช่ระดูจะไปได้ สำเภาทั้งปวงก็อับปางแตกในท่ามกลางสมุท ท้าวโมรินทรราชกับทั้งไพร่พลก็จมน้ำตายในท้องทเลสิ้น ด้วยเหตุพระมหากระษัตริย์หาพิจารณามิได้ ก็เสียพระองค์แลไพร่พลทั้งปวงฉนี้ มนตรีผู้หนึ่งชื่ออุตริวิชัยเสนาจึ่งทูลว่า ข้าพเจ้าจะขอถวายธรรมเนียมเรื่องหนึ่ง