- หม่อมเจ้าหญิงลีลาศหงส์ พ.ศ. ๒๔๔๒-๒๔๖๓
- คำนำ
- นิทานเรื่องนำ
- ๑ นิทานเรื่องสุนัขจิ้งจอกปฤกษากันจะอาศรัยราชสีห์
- ๒ นิทานเรื่องวานรโลภตกต้นไม้ตาย
- ๓ นิทานเรื่องชายรักหญิงไม่สมประสงค์โศกเศร้าตาย
- ๔ นิทานเรื่องนางตรีโลคมาวดีทำลายพิธีสองอสูร
- ๕ นิทานเรื่องช้างสารประมาทมนุษย์จึงได้ความลำบาก
- ๖ นิทานเรื่องกาหลอกกินลูกหงส์
- ๗ นิทานเรื่องนางกินรีสำรอกไข่ให้ผัว
- ๘ นิทานเรื่องท้าวธราบาลได้นางกินรีเปนชายา
- ๙ นิทานเรื่องท้าวทศวิชัยจับพระยาหงส์ขี่
- ๑๐ นิทานเรื่องท้าวสุตราชได้นางกินรีเปนชายา
- ๑๑ นิทานเรื่องท้าวรัตนราชได้นางในงาช้าง
- ๑๒ นิทานเรื่องราชบุตรพระเจ้ามัทราชเรียนวิชาเดิรบนน้ำได้
- ๑๓ นิทานเรื่องท้าวดิศราชขอลูกสาวดิศเสนา
- ๑๔ นิทานเรื่องพระยาปักษีแต่งงารกับนกไส้
- ๑๕ นิทานเรื่องท้าวพรหมทัตได้ลูกสาวยักษ์ชื่อสุตรมิตรเปนมเหษี
- ๑๖ นิทานเรื่องท้าวกฤษณุราชได้นางประภาพาลเปนมหษี
- ๑๗ นิทานเรื่องพระยาครุฑผลัดขนให้สัตว์ทั้งหลายเห็น
- ๑๘ นิทานเรื่องท้าวอาดูรถูกเนรเทศ
- ๑๙ นิทานเรื่องท้าวมายันต์เลี้ยงอำมาตย์ทรยศ
- ๒๐ นิทานเรื่องท้าววิไชยหลงพระมเหษีจนถูกปลงพระชนม์
- ๒๑ นิทานเรื่องอำมาตย์ของท้าววิริยายันต์คิดขบถ
- ๒๒ นิทานเรื่องท้าวอำมฤกษณุราชสิ้นพระชนม์เพราะพระชายา
- ๒๓ นิทานเรื่องท้าวสุขมหาราชจะรับนางยักษ์แปลงไปเปนมเหษี
- ๒๔ นิทานเรื่องท้าววิปัสะนรราชหลงลูกสาวโจร
- ๒๕ นิทานเรื่องกระดูกแขวนคอ
- ๒๖ นิทานเรื่องท้าวบรมราชหลงนางสุทธิเทวี
- ๒๗ นิทานเรื่องท้าวมาไลยราชกับท้าวอธิกสงครามรบแย่งนกยูงกัน
- ๒๘ นิทานเรื่องท้าวโมรินทรหลงเชื่อนกสัตวา
- ๒๙ นิทานเรื่องท้าวเกไลยราชหลงเชื่อนกแขกเต้า
- ๓๐ นิทานเรื่องพรานหาปัญญามิได้
- ๓๑ นิทานเรื่องบุรุษถือสัตย์
๑๙ นิทานเรื่องท้าวมายันต์เลี้ยงอำมาตย์ทรยศ
ในกาลก่อนยังมีพระมหากระษัตริย์เจ้าพระองค์หนึ่ง ทรงพระนามชื่อว่าท้าวมายันต์ราช ได้เสวยราชสมบัติในเมืองดุลนคร พระองค์ประกอบไปด้วยศิลปศาสตรมหิมา แลอยู่มาท่านนั้นกรีฑาพลช้างม้าไปประพาสมฤคยานในป่าแห่งหนึ่ง ท่านนั้นก็ไล่มฤคาไปพลัดรี้พลทั้งปวง ไปแต่พระองค์กับม้าพระที่นั่ง ไปได้ทอดพระเนตรเห็นซากศพอันนกอินทรีกิน ยังเหลือแต่โครงอัฐิกองอยู่ จึงท้าวมายันต์ราชเอาซากศพนั้นมาชุบให้เปนมนุษย์ขึ้นแล้ว ท่านก็พาเข้ามายังพระนคร แลพระองค์ทรงสอนศิลปศาสตรอันวิเศษ ให้มนุษย์นั้นร่ำเรียนทุกประการ อยู่นานมาพระมหากระษัตริย์ก็ตั้งมนุษย์นั้นเปนเสนาบดี อาญาสิทธิได้บังคับบัญชาท้าวพระยามนตรีไพร่พลทั้งปวง อยู่มาเสนาบดีผู้นั้นคิดร้าย ฆ่าท้าวมายันต์ราชเสีย แล้วชิงเอาราชสมบัติ แลเหตุดังนี้ข้าพเจ้าจึ่งทูลว่าพระองค์รับนางมาเปนอรรคมเหษี บัดนี้ให้พระองค์ทรงพิจารณาดูผิดแลชอบก่อนจึ่งจะควร จึ่งมนตรีอันชื่อยุทธเสนาก็ทูลว่า ข้าพเจ้าจะขอเล่านิยายเรื่องหนึ่งถวาย