- คำนำ
- พระประวัติ พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหลวงประจักษ์ศิลปาคม
- ๓๑๓ ประกาศเรียกงาปิว่าเยื่อเคยในคำกราบทูล
- ๓๑๔ ประกาศให้เรียกว่าสวนนันทอุทยานให้ถูก
- ๓๑๕ ประกาศเรื่องใช้คำพูดว่า ต้นแผ่นดิน กลางแผ่นดิน ปลายแผ่นดิน
- ๓๑๖ ประกาศให้เรียกที่ประทับท้องสนามหลวงว่าพลับพลา
- ๓๑๗ ประกาศเรื่องพระพุทธบุษยรัตน
- ๓๑๘ ประกาศปฏิสังขรณ์วัดไชยพฤกษมาลาวัดเขมาภิรตาราม
- ๓๑๙ ประกาศว่าด้วยปฏิสังขรณ์วัดขุนแสน
- ๓๒๐ ประกาศว่าด้วยเงินสำหรับซ่อมแซมพระอารามซึ่งเปนส่วนพระองค์
- ๓๒๑ ประกาศเรื่องพระราชทานกฐินที่กรุงเก่า
- ๓๒๒ ประกาศแผ่พระราชกุศลในการฉลองวัดหงษรัตนาราม
- ๓๒๓ ประกาศแผ่พระราชกุศลฉลองพระศรีรัตนมหาเจดีย์
- ๓๒๔ ประกาศการทำของเลี้ยงพระในการเฉลิมพระชนม์พรรษา
- ๓๒๕ ประกาศเรื่องเงินปี้จีนปีชวดทำถนน
- ๓๒๖ ประกาศชำระเลขในสมเด็จพระนางนาถราชเทวี สมเด็จพระเทพศิรินทร์
- ๓๒๗ ประกาศเรื่องตราภูมคุ้มห้าม
- ๓๒๘ ประกาศสักเลขไพร่หลวง
- ๓๒๙ ประกาศไม่ให้ลูกหมู่ไพร่หลวง เมื่อบวชอยู่รับจ้างทำช่างทอง
- ๓๓๐ ประกาศไม่ให้เชื่อฟังเรื่องที่ผู้มีคดีไม่ฟ้องเอาไปลงหนังสือพิมพ์
- ๓๓๑ ประกาศเรื่องราษฎรเมืองรยองถวายฎีกากล่าวโทษผู้สำเร็จราชการเมือง
- ๓๓๒ ประกาศไม่ให้เชื่อข้อความที่มีผู้ทิ้งหนังสือไปลงหนังสือพิมพ์
- ๓๓๓ ประกาศเรื่องเอาศพไว้ค้างคืน
- ๓๓๔ ประกาศทรงอนุญาตให้ราษฎรถวายฎีกาทูลถามเรื่องที่เล่าฦๅได้
- ๓๓๕ ประกาศว่าด้วยเนื้อนิลกสาปน์
- ๓๓๖ ประกาศว่าด้วยเครื่องรองน้ำฝนอย่างยุโรป
- ๓๓๗ ประกาศกำหนดที่จะเอาทองแปมาขึ้นเอาเงินไปแต่ท้องพระคลัง
- ๓๓๘ ประกาศกำหนดที่รับทองทศพิศพัดดึงศ์
- ๓๓๙ ยิงปืนอาฏานา ฝั่งตวันตก
- ๓๔๐ ประกาศห้ามไม่ให้กระบวนแห่ตีสุนัขให้ไล่ไปเสียให้พ้น แลอย่าให้ตุ๊กแกมีในอุโบสถ หรือที่ประทับ
- ๓๔๑ ประกาศให้พระสงฆ์ทุกๆ พระอารามตั้งพิธีฝน
- ๓๔๒ ประกาศวางระเบียบผู้ซึ่งจะถวายตัวเปนมหาดเล็ก
- ๓๔๓ ประกาศเรื่องตั้งพันปากพล่อย
๓๓๗ ประกาศกำหนดที่จะเอาทองแปมาขึ้นเอาเงินไปแต่ท้องพระคลัง
ประกาศแก่ผู้รับพระราชทานทองทศทองพิศ ทองพัดดึงศ์ ไปแทนส่วนเงินเบี้ยหวัดเล็กน้อยทุกนายให้ทราบ ว่าผู้ใดได้รับทองแปไป ถ้าจะใคร่ได้เงินใช้เร็วๆ ก็ให้แลกล้ำกับเงินของผู้อื่นใช้ไปพลางก่อน ตั้งแต่นี้ไปจนสิ้นเดือนสิบสอง ผู้ที่ได้รับพระราชทานเบี้ยหวัดเปนทองแปไป อย่าเพ่อมาแลกเปลี่ยนเอาเงินคืน ขอให้รอไว้จนสิ้นเดือนสิบสองจึงเอามาแลก แต่ผู้อื่นนอกจากผู้ได้รับพระราชทานทองแปไป ถึงเปนคนในเบี้ยหวัดก็ดี คนนอกเบี้ยหวัดลูกค้าวานิชในประเทศนอกประเทศก็ดี ได้ซื้อทองแปไปแล้วจากผู้ได้ทองแปก็ดี ได้ขายของให้ผู้ได้ทองแปแล้วรับเอาทองแปไปก็ดี จะเอาทองแปมาขึ้นเอาเงินไปแต่ท้องพระคลังนั้นได้ทุกวัน ไม่ห้ามไม่ขัดทางค้าขาย อย่าสดุ้งสะเทือนไป ใครเอาทองแปมาขึ้นเอาเงินไปแต่ท้องพระคลัง เงินที่เปลี่ยนทองแปก็จะให้แก่ผู้นั้นเปนของผู้นั้น แต่จะมาฟ้องร้องกันว่าใช้ฤๅวานให้เอาทองแปมาแลกเงินแล้วผู้รับวานฉ้อเงินเสียไม่ให้ก็ดี ให้แต่น้อยก็ดี ไม่รับตัดสินให้ ตามแต่จะไว้ใจกัน
ผู้ที่ได้ซื้อทองแปไปฤๅขายของได้ทองแปไป ฤๅผู้ที่ได้รับพระราชทานทองแปไป เก็บไว้จนถึงกำหนด ทั้งสามพวกนี้ ถ้าเอาทองแปมาแลกเงินที่คลัง ชาวคลังไม่ให้ก็ดี ให้ไม่เต็มกำหนดราคาทศพิศพัดดึงศ์ดังประกาศแล้วก็ดี อย่าเพ่อเอาทองแปให้ไว้ที่คลัง ให้พาทองแปมาร้องถวายฎีกาเถิด จะพระราชทานเปลี่ยนเงินให้โดยเร็ว