แบ่งทรัพย์กัน

​^๑ในสหรัฐอเมริกา มีชายคนหนึ่งชื่อหวยลอง ซึ่งเวลานี้เป็นคนสำคัญ แลตั้งตนเป็นปฏิปักษ์ของเปรซิเด็นต์รูสเว็ลต์อยู่ในเวลานี้ เพราะกำหนดว่าศกหน้าจะแย่งตำแหน่งประมุขของประเทศ คือตำแหน่งเปรซิเด็นต์

เดี๋ยวนี้หวยลองเป็นสมาชิกอยู่ในพฤทธสภาของสหรัฐอเมริกา (เรานำเอาศัพท์ “พฤทธสภา” มาใช้แปลว่าคำเซเนต (Senate แปลว่าสภาผู้เฒ่า นัยหนึ่งสภาสูงของประเทศนั้น) เป็นผู้คิดโครงการแก้จนอีกแบบหนึ่ง เรียกว่าโครงการ “แบ่งทรัพย์กัน” ใน ๘ เดือน มีผู้เข้าร่วมด้วยถึง ๓,๖๘๗,๖๐๐ คน ​แลยังจะมีอีก คนฝ่ายปฏิปักษ์ของหวยลองคนหนึ่งกล่าวว่า “หวยลองเป็นคนพูดการเมืองทางวิทยุเก่งที่สุดในอเมริกา แม้เปรซิเด็นต์รูสเว็ลต์ก็สู้ไม่ได้ ถ้าให้ใช้อากาศได้นานพอ แลให้เที่ยวพูดทุกแคว้น ๆ ละ ๗ วัน ก็สามารถจะกวาดพาความเห็นคนทั้งประเทศไปด้วยได้ เพราะเป็นคนพูดชวนเก่งที่สุดในโลก”

ปฏิปักษ์คนเดียวกันนั้นกล่าวต่อไปว่า แถบเหนือแห่งอเมริกาเข้าใจผิดมากที่ถือว่า หวยลองเป็นตลกบ้า ๆ แลไม่ทราบว่า อาจพูดจูงใจคนหมู่ใหญ่ได้เก่งที่สุด หญิงคนหนึ่ง ชื่อนางคาระเวแห่งแคว้นอาแกนซัส เป็นพยานความข้อนี้ได้ดี เพราะเมื่อนางคาระเวผู้เป็นหม้ายของสมาชิกพฤทธสภาคนหนึ่ง สมัครรับเลือกเข้าสภาแทนสามีที่ตายนั้น มีผู้สมัครให้เลือก ๕ คนด้วยกัน แลคนทั้งหลายคิดกันว่า นางคาระเวคงจะได้คะแนนน้อยที่สุด แต่หวยลองเข้าช่วย ได้พารถของตนเอง ซึ่งติดเครื่องกระจายเสียงไว้พร้อม เข้าไปในแคว้นอาแกนซัส แลพูดช่วยนางคาระเวอยู่ ๗ วัน ไม่มีเวลาพอจะไปทั่วทุกมณฑลในแคว้นนั้น ​แต่ก็เที่ยวเดินทางจบรอบแคว้น พูดวันละ ๖ ครั้ง ครั้นถึงเวลาลงคะแนนโหวตเข้าจริง นางคาระเวได้คะแนนมากกว่าใคร ๆ หมด แม้คนอื่น ๆ รวมคะแนนกันทั้งหมดก็สู้ไม่ได้ เมื่อตรวจกันเข้าจริง ว่ามณฑลไหนให้โหวตแก่นางคาระเวมาก ก็ได้ความว่า มณฑลที่หวยลองไม่ได้ไปพูดนั้น แทบจะไม่มีใครโหวตให้นางอาระเวเลย แต่ในมณฑลที่หวยลองไปพูดนั้นโหวตให้ราวกับแผ่นดินถล่ม

ตรงนี้เราควรจะชี้แจงว่า วิธีกระจายเสียงทางวิทยุในอเมริกานั้น ผิดกับวิธีในเมืองเรา (แลในเมืองอังกฤษ) ในอเมริกา บุคคลมีเครื่องกระจายเสียงได้ ในเมืองเรามีไม่ได้

เข้าใจกันว่า หวยลองจะทำจริงจังในการแย่งตำแหน่งเปรซิเด็นต์ในปีหน้า (ค.ศ. ๑๙๓๖) แลคงจะทำอย่างไม่เหน็ดไม่เหนื่อย อย่างที่ทำช่วยนางคาระเวดังเล่ามาแล้ว ทางการของหวยลองก็คือ ย่ำเศรษฐียีกองทรัพย์ แลจะกล่าวว่าความมั่งมีเป็นบาปตกนรกขุมดำที่สุด (นรกขุมแดงไม่มี) ถ้าหวยลองได้เป็นหัวหน้าประเทศ ก็สัญญาว่า จะให้ครอบครัวทุกครอบครัวในอเมริกา มีเงิน ๕๐๐๐ ​เหรียญเป็นเงินรองรัง แต่จะให้เฉพาะครอบครัวที่ประพฤติดีประพฤติชอบเท่านั้น ส่วนคนที่ทำงานได้ แต่ไม่มีงานทำนั้น หวยลองสัญญาว่า ในสองสามเดือนจะจัดให้มีงานทำให้หมดไม่ให้มีใครว่างงานเลย เขาว่ากันว่า เปรซิเด็นต์รูสเว็ลต์จะได้ฟังคำโต้แย้งอย่างขมขื่นที่สุดที่เคยชิม

วิธีพูดกระจายเสียงของหวยลองจะขึ้นตนคล้าย ๆ ดังนี้ “ฮัลโล, เพื่อนทั้งหลาย นี่หวยลองพูด ข้าพเจ้ามีข้อความมืดมิดที่จะแผ่เผยให้ท่านทราบ แต่ข้าพเจ้าขอให้ท่านทำบุญคุณแก่ข้าพเจ้าก่อน ใน ๕ นาทีต่อไปนี้ ข้าพเจ้าจะพูดเรื่อยไป แต่ยังไม่กล่าวอะไรสำคัญ เพียงแต่ไม่ให้เสียงเงียบไปเท่านั้น ระหว่างขอให้ท่านโทรศัพท์บอกไปถึงเพื่อนของท่านอย่างน้อย ๕ คน ว่าหวยลองกำลังพูดกระจายเสียง มีข้อความสำคัญที่สุดที่จะแผ่เผยให้ทราบกันมาก ๆ”

หวยลองจะตั้ง “ฐานทัพ” ที่มหาวิทยาลัยหลุยเซียนา ซึ่งเป็นมหาวิทยาลัยของหวยลอง แลจะสร้างสถานีวิทยุมีกำลังส่งไปไกลแทบทั่วประเทศ การมีสถานีวิทยุที่เหมาะนั้น เป็นข้อสำคัญในวิธีการของหวยลอง เพราะไม่หวังว่า​จะได้อุดหนุนมากจากพวกหนังสือพิมพ์ แต่พวก “หนังสือโกหก” (คำของหวยลอง ) เหล่านั้นก็เป็นประโยชน์ได้ เพราะเมื่อหนังสือพิมพรุมกันขนาบ ก็กล่าวได้ว่าเป็นการแกล้งกล่าวให้คนอ่านเข้าใจความหมายของหวยลองผิดไป อย่างเดียวกับที่อัปตันซินแคลเคยว่า แลมีคนเห็นใจมาก อัปตันซินแคลออกหนังสือของตนเอง แลหวยลองก็ทำเช่นกัน แต่เฉพาะในแคว้นหลุยเซียนา หวยลองก็ใช้วิธีแจกใบปลิวได้ผลมากกว่า ในออฟฟิศของหวยลองมีบัญชีชื่อและที่อยู่ของคนที่เข้าด้วยแล้วทุกคน แล้รู้ได้จากบัญชีนั้นว่า คนไหนจะแจกใบปลิวต่อไปได้อีกใบ ครั้นมีใบปลิวแจกก็เรียกรถยนต์จากกรมทางของแคว้นแลรถของตำรวจตรวจทางทั้งหมด ให้วิ่งเที่ยวส่งใบปลิว รถออกวิ่งกลางคืน พอเช้าใบปลิวก็ไปถึงตามบ้านผู้รับทั่วกัน

บางทีจะมีผู้ค้านว่า วิธีใบปลิวเช่นนั้นอาจได้ผลสมหมายในแคว้นหลุยเซียนา แต่จะได้ผลเช่นเดียวกันในสหรัฐอเมริกาทั้งประเทศนั้น คงจะเป็นไปไม่ได้ ที่ค้านเช่นนี้ยังไม่แน่ว่าจะถูก เพราะวิธีการ “แบ่งทรัพย์กัน นั้น ใน ​๘ เดือนมีคนเข้าด้วยถึง ๓,๖๗๗,๖๐๐ คน ทุกคนเป็นสมาชิกของสมาคมใดสมาคมหนึ่ง แลหวยลองรู้ชื่อและที่อยู่ของทุกคน ที่เป็นผู้จัดตั้งสมาคมนั้น ๆ อาจทำให้ความคิดกระจายได้มาก การตั้งสมาคม “แบ่งทรัพย์กัน” นั้นใครๆ ก็ตั้งได้ เพราะสมาชิกไม่ต้องเสียเงินบำรุง และเมื่อตั้งแล้ว ส่งชื่อและที่อยู่ไปให้หวยลอง ๆ ก็ส่งหนังสือให้อ่าน รวมทั้งประวัติของหวยลองด้วย สมาคมเหล่านั้น ลองชักชวนให้ประชุมปรึกษากันเรื่องแบ่งทรัพย์ในประเทศกันใหม่ และรับจะสอนให้เถียงจนปฏิปักษ์พูดไม่ออก

“หลักการ” ของหวยลองนั้นพิมพ์แจกเป็นสมุดเรียกชื่อว่า “แบ่งทรัพย์กัน” ของหวย ปี. ลอง พฤทธมนตรีของสหรัฐอเมริกา ณ กรุงวอชิงตัน ดี. ซี.” หลังปกลงคำจากคัมภีร์คริสเตียนว่า “แลเจ้าทั้งหลายจะรู้ความจริง และความจริงจะทำให้เจ้าเป็นไทยแก่ตน” และมีคำว่า “ทุกคนเป็นเจ้าแผ่นดิน”

ในหน้า ๓ แห่งสมุดนี้แสดงหลักการมีเป็นต้นดังนี้

(๑) จำกัดสมบัติโดยประการที่จัดให้ครอบครัวที่​ปฏิบัติทุกครอบครัวได้รับส่วนทรัพย์ของอเมริกาเป็นจำนวน ๑ ใน ๓ ของทรัพย์ที่คิดเฉลี่ย ถ้าตามจำนวนครอบครัวพลเมือง คือว่าทุกครอบครัวจะได้เงิน ๕,๐๐๐ เหรียญ ไม่มีหนี้ (หมายเหตุ หวยลองคำนวณว่า ทรัพย์ในอเมริกาทั้งหมดนั้น ถ้าเอาเฉลี่ยถัวทุกครอบครัว จะเป็นเงินครอบครัวละ ๑๕,๐๐๐ เหรียญ)

(๒) จำกัดไม่ให้ใครมีทรัพย์เป็นปริมาณที่กำหนดให้ว่าเป็นอย่างมาก เพื่อให้พลเมืองทั่วไปได้รับส่วนแบ่งทรัพย์แลผลประโยชนที่เกิดจากที่ดิน

(๓) ให้บำนาญคนแก่คนหนึ่งเดือนละ ๓๐ เหรียญ จำกัดแต่คนที่อายุกว่า ๖๐ ปี แลไม่มีรายได้ถึงปีละ ๑,๐๐๐ เหรียญ หรือมทรัพย์เป็นราคาเงินน้อยกว่า ๑๐,๐๐๐ เหรียญ

(๔) จำกัดเวลาทำงานลงมาให้น้อย เพื่อไม่ให้ทำสินค้ามากเกินไป และเพื่อให้คนทำงานมีเวลาสนุกสบายยิ่งขึ้น

(๕) จัดการเพาะปลูกให้พอดีกับที่จะขายแลกินหรือใช้ จำกัดให้พอดีตามบัญญัติของพระเจ้าในสวรรค์ ซึ่งไม่เคยบัญญัติผิดเลย

​(๖) เลี้ยงพวกที่เคยรบในสงครามของอเมริกาทุกคราว

ตัวเลขที่หวยลองประมาณนั้น อาจมีคนเชื่อมาก ๆ เป็นต้นว่า เมื่อคำนวณว่าทรัพย์ทั้งหมดของอเมริกา ถ้าเอามาเฉลี่ยถัวทุกครอบครัว ก็จะตกเป็นเงินครอบครัวละ ๑๕,๐๐๐ เหรียญนั้น เมื่อเชื่อว่าจำนวน ๑๕,๐๐๐ เหรียญนี้ถูก ก็อาจเชื่อต่อไปว่า ที่สัญญาจะให้ครอบครัวละ ๕,๐๐๐ เหรียญ (เพียง ๑ ใน ๓) นั้น เป็นสัญญาที่ทำได้จริง ๆ

หนังสือพิมพ์อเมริกันฉบับหนึ่ง (The Nation) กล่าวว่า หวยลองคงจะยังไม่ทันนึกว่า จะเอาสมบัติมาแบ่งกันใหม่เช่นว่านั้นไม่ได้ เป็นต้นว่าโรงงานหรือรถไฟจะแบ่งให้ครอบครัวอย่างไร ค่าของสมบัติอยู่ที่ว่าต้องใช้ โรงงานที่ปิดหรือรถไฟที่ไม่ได้เดิน ก็หาค่ามิได้ เพราะฉะนั้น ถ้าจะจัดการแบ่งทรัพย์เช่นว่า ก็ต้องจัดเอาสมบัติทั้งหลายเป็นของกลางให้ชาติเป็นเจ้าของทรัพย์ทั้งหมด แล้วจัดให้โรงงานเปิดทำงานและให้รถไฟเดิน ฯลฯ ฯลฯ ได้ผลกำไรเท่าไร เอามาแบ่งเฉลี่ยตามครอบครัวพลเมือง ถ้าทำเช่นนี้ ​(ต่างว่าทำได้) ก็จะมีรายได้ในครอบครัวหนึ่งปีละ ๒๐๐ ถึง ๓๐๐ เหรียญ (คำนวณตามทุนรองรัง ๕,๐๐๐ เหรียญ ) และเงินรายได้สำหรับครอบครัวหนึ่งเพียงเท่านั้น หาเป็นจำนวนที่จะให้ความสุขอย่างไม่มีหนี้ แต่มีรถยนต์ ตู้เย็น แลศึกษาอย่างสูงให้แก่เด็กในครอบครัวตามที่หวยลองคิดไม่ หลักการที่ว่านี้ หวยลองคิดในตอนเช้า เรียกเลขานุการไปเขียนลงทันที แลก่อนเที่ยงก็เขียนสำเร็จหมด เหตุฉะนั้น ไม่ใช่แปลนซึ่งเจ้าของตั้งใจจะให้เห็นว่า ได้คิดรอบคอบแล้ว เป็นแต่เพียงจะให้เห็นความสุขในภายหน้า (ตามความคิดเจ้าของแปลน) พอเป็นเงา ๆ เท่านั้น

หนังสือพิมพ์อเมริกันฉบับที่ออกชื่อมาแล้ว กล่าวว่า หวยลองไม่ใช่คนชนิดซึ่งในที่สุดประชาชนส่วนมากจะไว้ใจเชื่อถือทั่ว ๆ ไปทั้งประเทศ แลถ้าเปรซิเด็นต์รูสเว็ลต์จัดการปกครองให้เป็นไปในทางสุจริตและสามารถก็ไม่น่าเกรงภัย จากผู้ที่เตรียมแย่งตำแหน่ง แต่ถ้ารูสเว็ลต์ทำไม่ดี ก็มีผู้คอยจะเข้าแทน แลจะใช้แบบฮิตเลอร์ใช้ในประเทศเยอรมัน

​หนังสือพิมพ์อเมริกันอีกฉบับหนึ่ง กล่าวโทษหวยลองแรงกว่าที่กล่าวข้างบนนี้ เรียกว่า ดิกเตเตอร์ (ผู้บงการเด็ดขาด) ของแคว้นหลุยเซียนา ได้ร่างกฎหมายใหม่ ๔๔ กฎหมาย และกฎหมายทั้ง ๔๔ นั้นผ่านสภาบัญญัติกฎหมาย ใน ๖ ชั่วโมงกับ ๒๐ นาที (๒ ชั่วโมงนั้นเติมลงไว้ในรายงานเพื่อให้คนเห็นว่า สภาได้ปรึกษากฎหมายนั้นจริงจัง หาได้ผ่านไปทั้งหมดใน ๒๐ นาทีไม่) กฎหมาย ๔๔ รายนั้น ให้อำนาจบงการแก่หวยลองหมด แลหวยลองใช้อำนาจนั้นในทางชั่วร้ายต่าง ๆ ซึ่งหนังสือพิมพ์ฉบับนั้นยกตัวอย่างมาชี้ให้เห็น แต่เราไม่นำมาเล่า เพราะนึกว่าหนังสือนั้นคงจะเป็นพวกปฏิปักษ์ ซึ่งกล่าวเสียดแทงกันในประเทศของเขาเอง

หนังสือพิมพ์ในประเทศอังกฤษชุดเอกฉบับหนึ่งซึ่งมาเมล์เที่ยวนี้เอง กล่าวถึงสงครามระหว่างหวยลองกับชุดปกครองของเปรซิเด็นต์รูสเว็ลต์ ซึ่งแสดงให้เห็นว่า ความพยายามของท่านเปรซิเด็นต์ที่จะให้หวยลองเข้าช่วยนั้น ไม่สำเร็จแน่แล้ว เวลานี้หวยลองกำลังสืบเรื่องกิจการพาณิชย์​ส่วนตัวของนายฟาร์เลย์ ผู้เป็นเสนาบดีกระทรวงไปรษณีย์ โดยหวังว่า จะปรากฏความคาวออกมา จนฟาร์เลย์ต้องลาออกจากตำแหน่งหัวหน้ากระทรวง แลฝ่ายพวกปฏิปักษ์ของหวยลองก็เพียรจะสอบและสืบเรื่องการเสียภาษีเงินได้ของหวยลอง เพื่อว่า ถ้าจับได้ว่าหลีกเลี่ยงการภาษีตามพิกัด ก็จะได้ฟ้องเป็นคดีอาญา

หนังสือพิมพ์อังกฤษฉบับนั้นกล่าวต่อไปว่า ถึงแม้จะไม่น่าเชื่อก็จริง แต่มีผู้รู้จักสังเกตหลายคนเห็นว่า ปีหน้าเปรซิเด็นต์รูสเว็ลต์อาจไม่ได้รับเลือกให้คงอยู่ในตำแหน่งเพราะหวยลองนี้ก็เป็นได้ ในบัดนี้เป็นที่ได้เห็นแน่แล้วว่า หวยลองจะเข้าสมัครรับเลือกเป็นเปรซิเด็นต์ แลคงจะได้โหวตมากแคว้นต่าง ๆ ที่อยู่ภาคใต้ ส่วนเปรซิเด็นต์รูสเว็ลต์นั้น มีเรื่องซึ่งจะทำให้เสียโหวตในแคว้นบางแคว้นในภาคตะวันตกเฉียงเหนือ อาจมีผลให้ผู้อื่นได้ตำแหน่งเปรซิเด็นต์ก็ได้ คำที่กล่าวเช่นนี้ ก็เป็นการกล่าวเร็วเกินไป แต่แสดงให้เห็นว่าลมพัดไปทางไหน

​ถ้าจะแปลคำที่หนังสือพิมพ์อังกฤษกล่าวนี้ ก็คือว่า หวยลองอาจทำให้เปรซิเด็นต์ตกแท่น แต่ไม่เห็นท่าทางว่าหวยลองจะได้ขึ้นนั่งแท่นเอง

ข้อความที่กล่าวมาข้างบนนี้ แสดงให้เห็น “โครงการเศรษฐกิจ” อีกรายหนึ่ง “ โครงการเศรษฐกิจ” นี้ สังเกตดูเหมือนว่า ถ้าถึงฤดูในประเทศใด ก็เกิดมากในประเทศนั้น