สรรคที่ ๔

พุชฌงคปยาตฉันท์

๑๒ พระลาวัณยะพรรณี บุตรีภีมะราชา
สดับวัจน์นิษัธนา ถหลากจิตก็อิดใจ
๏ ไฉนนั่นพระพันตา สุเรนทราธิเบนทร์ไกร
เถลิงอาศน์ถวัลย์ไอ ศวรรย์ในสวรรค์เวียง
๏ ประดานางสุรางค์ทรง สเอวองค์สอางเคียง
บำรุงเธอบำเรอเรียง ประไพตาประภาเพรา
๏ พระอินทร์ไซร้จะไร้นาง สุรางค์แนบเสน่ห์เนา
ก็เหลือเชื่อและเหลือเดา จะเปนได้ไฉนเนอ
๏ พระกาลกาญจน์ตระการเพริศ วิลาสเลิศวิไลยเลอ
สุรีล้อมบำเรอเธอ ประเล้าโฉมประโลมฉาย
๏ พระเพลิงเริงเถกิงกาจ วโรภาสสุพรรณ์พราย
ประเสริฐศักดิ์ตระหนักหมาย บ่ไร้ร้างสุรางค์โลบม
๏ วรุณไซร้วิไลยทรง สอางองค์ลออโฉม
ก็ย่อมมีสุรีโลม สุภัทร์แพร้วศุภาดูลย์
๏ พระอินทร์ยมวรุณเพลิง เถกิงกาญน์วิมานมูรธ์
พิพัฒน์แผ้วพิพิธภูล พิชัยฤทธิ์พิชิตชาญ
๏ ไฉนจงประสงค์เรา ฉนี้เล่าบ่เปนการ
คำนึงพลางยุพาพาล ก็ทูลตอบพระนลไป
๏ พระทรงฤทธิ์อดิศวร ประมวลศรีระวีไกร
เถลิงรัฐนิษัธไอ ศวรรย์เอี่ยมอลงกรณ์
๏ สยุมพรพิธีนี้ จะมีเพื่อพระภูธร
สมาคมสโมสร กษัตริย์สิ้นณะดินแดน
๏ ประสงค์ตรงพระองค์เธอ พระนลเลอเสมอแมน
บุรุษอื่นผิหมื่นแสน จะหมายชมบ่สมหมาย
๏ เพราะเหตุหงส์พิหงค์ทอง ยุบลถ่องแถลงปราย
ประลือโฉมประโลมฉาย พระนลเฉิดประเสริฐทรง
๏ จำเดิมกาละนั้นมา ก็จึงฃ้าคำนึงองค์
จำนงในหทัยตรง ถวายแด่พระทรงศรี
๏ ผิแม้นองค์พระทรงศร มนาทรบ่ห่อนมี
ก็ตัวฃ้าจะพาชี วะก้มหน้าอำลาตาย ๚
๑๒ พระนลยินยุบลตรึก คเนนึกคนึงหมาย
จะเล้าโลมพระโฉมฉาย ประดุจเทพประสงค์มา
๏ พระนางเอยอุไรนง พงาองค์อำเรอตา
ก็เมื่อสี่สุเรนทรา คนียมวรุณเรือง
๏ เสด็จสู่สยุมพร ธิดาภีมะศรีเมือง
มนุษย์แน่นอเนกเนือง จะเทียมเทพกระไรเธอ
๏ จะเลือกคนดำเนิรดิน บ่เลือกอินทร์ระบินเลอ
ก็ผัวคนไฉนเนอ จะเทียมผัวพระอินทร์ไกร
๏ มิเลือกอินทร์ก็เลือกยม มิเลือกยมก็เลือกไฟ
วรุณเกียรติกำไร ก็ล้ำเลิศประเสริฐสาร
๏ มนุษย์หยิ่งเผยอยง จะเทียมองค์พระโลกบาล
บ่ทันเทียบจะเปรียบปาน ลอองบาทก็ห่อนมี
๏ มนุษย์ต่ำบ่ยำเยง บ่กริ่งเกรงพระวัชรี
วรุณยมวราคนี ก็แท้โทษจะถึงมรณ์
๏ ผิขัดเทวะบัญชา ก็คือพาทุฃากร
และทั้งทิ้งทิพาภรณ์ สถานทิพย์บ่พึงถึง
๏ ผิโดยดังหทัยแมน จะแสนสุขสวรรค์สึง
เกษมใจณะไตรตรึงษ์ เสวยทิพย์สถาวร
๏ สตรีมีณะที่ใด มิอยากได้สุเรนทร
สตรีใดณะดินดอน มิคิดใคร่วรุณฉาย
๏ สตรีใดณะใต้หล้า มิไฝ่หาพระเพลิงพราย
สตรีใดบ่แดดาย คนึงสมพระยมยง
๏ พระนางจงผจงสรร ประสบฉันทะจำนง
ณะเหล่าเทพสี่องค์ พระองค์หนึ่งพระองค์ใด ๚
๑๒ ยุพายินยุบลตัน หทัยอั้นอุราใน
ทำนูลตอบพระนลไป พระเนตรน้ำก็คลอคลอง
๏ ประดาเทพเสด็จมา และบรรดากษัตริย์ผอง
ก็ฃ้าน้อยประณตปอง ประณามก้มประนมกร
๏ พระองค์อื่นพระองค์ใด ก็ฃ้าไม่มนาทร
จะหมายเรียงจะเคียงหมอน มิสมแท้จะแดดาย
๏ พระองค์เธอพระองค์เดียว พระนลเชี่ยววิชาชาย
ผิหมายชมจะสมหมาย เพราะฃ้าหมายถวายตัว
๏ มิเลือกองค์พระนลได้ ก็ฃ้าไซร้บ่มีผัว
มิยำเยงมิเกรงกลัว จะเปนไรก็เปนไป
๏ อำนาจสัตย์อธิษฐาน สำเร็จสารสำราญใจ
ประสบส่งประสงค์ไป ประดุจฃ้าจำนงหวัง ๚
๑๒ พระนลยินยุพาพร้อง อุราข้องคนึงฟัง
ดำรัสตอบพระนางดัง หทัยธัมมะสำนึง
๏ สมรเอยเฉลยอัตถ์ ก็โดยสัตย์บ่พรั่นพรึง
ตระหนักในหทัยตรึง เสน่ห์หาญประทานตู
๏ ก็ฃ้านี้ณะกาลนี้ มิอาจที่จะชี้ชู
จะเล้าโลมพระโฉมตรู ประสงค์เพื่อประโยชน์ตน
๏ ก็ห่อนได้เพราะสัญญา จะมาสื่อแสวงผล
ถวายเทพถกลพล เถกิงเกียรติ์ตระการไกร
๏ ณะกาลอื่นผิมาได้ จะมาใหม่ลำพังใจ
จะทูลความณะทรามไวย เสน่ห์หมายถวายนาง ๚
๑๒ ยุพาแย้มพระโอษฐ์ยิ้ม พระพักตร์พร้อมพิไลยพลาง
คำณวนถึงคำนึงทาง จะแก้ยากวิบากเบา
๏ พระนางทูลพระราชา ผิสัญญาก็ทำเนา
อุบายอันจะบันเทา ก็พอเห็นจะเปนการ
๏ ณะวันซึ่งสยุมพร อลงกรณ์มโหฬาร
กำหนดถ้วนคำณวนวาร สมาคมสโมสร
๏ สุเรนทราคนีกาล วรุณชาญชโลทร
เสด็จสู่สยุมพร ประสงค์ฃ้าธิดาหลวง
๏ พระองค์จงเสด็จด้วย บ่งงงวยทำงนทรวง
กษัตริย์เทพสุทัศน์ปวง ประชุมพร้อมพยานเรา
๏ ก็จึ่งฃ้าจะเลือกองค์ พระนลทรงวิชาเชาวน์
ทำนองโทษจะหนักเบา บ่มีแก่พระภูมี ๚
๑๒ พระนลฟังบ่กังขา ก็อำลายุพาศรี
เสด็จจากนิเวศน์ภี มะเฝ้าเทพสี่องค์
๏ พระพันตาสุราธิป ประทับพร้อมพิไลยทรง
พระยมงามพระสามชงฆ์ วรุณเรืองวราภรณ์
๏ ดำรัสถามพระนลไป กระไรปิ่นนรินทร
พระพานพบยุพาพร พระนางฃานประการใด
๏ เสด็จได้สดวกดี สดับศรีแสดงใจ
จะเลือกเราฤเลือกใคร พระนลเร่งแถลงสาร ๚
๑๒ พระนลยินยุบลเล่า เสนอเค้าสนองฃาน
สุเรนทราทิบรรหาร ตระบัดฃ้าก็สู่วัง
๏ ประตูคนก็พรั่งพร้อม กำแพงป้อมก็ล้อมบัง
ทนายเฒ่าก็เฝ้าฟัง ทนายหนุ่มก็คุมดู
๏ ประดาพลพหลใด บ่มีใครจะเห็นตู
ระเห็จถึงพธูตรู ยุพาแผ้วพิมลมาลย์
๏ กำนัลแวดระวังองค์ ธิดาทรงฉวีกาญจน์
ประหนึ่งโสมะสำราญ ระหว่างโชติดารา
๏ พระนางทอดพระเนตรฃ้า ก็ถามว่าพระราชา
บ่ฃามเฃ็ดเสด็จมา เพราะเหตุหาญประการใด
๏ อนึ่งฃ้าพระองค์ทรง ณรงค์ฤทธิคือใคร
พหลพลสกลไกร กำแพงกั้นบ่บังกัน
๏ ก็จึ่งฃ้าทำนูลตอบ ยุบลชอบชลอฉันท์
แถลงซึ่งพระทรงธรร มะสี่ท้าวธจงใจ
๏ ประสงค์พายุพาจร ประหนึ่งพายุพาไป
ณะถิ่นทิพย์สถานไอ ศวรรย์หล้าสง่างาม
๏ และสี่เทพธใช้ฃ้า เสด็จมาทำนูลความ
ประหนึ่งทูตแถลงตาม ยุบลอัตถ์อำนวยไข
๏ พระนางจงประจงสรร ประสบฉันทะอาลัย
พระองค์หนึ่งพระองค์ใด ณะสี่เทพธจำนง
๏ ยุพาตอบยุบลว่า จะเลือกฃ้าพระนลยง
มิยอมเลือกสุเรนทร์องค์ วรุณอัคะนีกาล
๏ ณะวันซึ่งสยุมพร สโมสรมโหฬาร
กษัตริย์ชัชะวาลดาล เสน่ห์หาธิดาหลวง
๏ ณะท่ามกลางสมาคม พระอินทร์ยมวรุณปวง
พระเพลิงเพริศพิไลยสรวง เสด็จพร้อมพยานเยาว์
๏ ก็จึ่งนางจะเลือกฃ้า พระนลกล้าวิชาเชาวน์
ทำนองโทษจะหนักเบา บ่เกิดได้ไฉนเลย
๏ ฉนี้แลสุเรนทร สมรพร้องฉลองเฉลย
พระวาจายุพาเผย ประดุจฃ้าทำนูลความ
๏ ยุบลทราบพระบทมาลย์ พระกฤตานตะเรืองราม
พระเจ็ดลิ้นพระอินทร์งาม วรุณวาริโลมศรี ๚

จบสรรคที่ ๔ ในนิทานเรื่องพระนล

แชร์ชวนกันอ่าน

แจ้งคำสะกดผิดและข้อผิดพลาด หรือคำแนะนำต่างๆ ได้ ที่นี่ค่ะ