| ๒๐๏ ปางนิษัธนรินทะยินพระยา |
| ภุชงค์ทำนูลก็ภูลมนา |
ภินันท์พลัน |
| ๏ ฝ่ายอุรงคะราชอำนาจอนันต์ |
| สำเร็จประสงค์ภุชงค์ก็อัน |
ตรธานไป |
| ๏ นลนราธิเบนทร์ธเจนณะไพร |
| ก็ด่วนดำเนิรณะเถินณะไศ |
ละพฤกษ์สาณฑ์ |
| ๏ เลียบพนัสและลัดพนมพนานต์ |
| พนาชพนาลิกาตระการ |
เถกิงรมย์ |
| ๏ ผองพิหคก็ผกก็โผพนม |
| พิหงค์พิราบพิลาบระงม |
ระงายครวญ |
| ๏ เกราญจเร้าจะเรียกสำเหนียกสำนวน |
| สำเนียงพระนางสอางกำศรวญ |
กำศรดศัลย์ |
| ๏ สร้อยอิร้าก็ถาชล่าสวรรค์ |
| อิลุ้มอิแอ่นก็แล่นถลัน |
ถลาไป |
| ๏ สาลิกาปรอดก็พลอดณะไพร |
| กระจอกกระจาบกระจิบกระไซ |
กระสาดง |
| ๏ ยางกระหรอดกะเรียนกะลิงก็ลง |
| กระตั้วกระเต็นก็เต้นณะดง |
ณะดินแดน |
| ๏ เหยี่ยวตะไกรตระไนกะเหว่ากะแวน |
| กะต้อยติวิตจะคิดแคนน |
ก็มากมาย |
| ๏ ภูบดีบ่มีหทัยสบาย |
| คนึงพระนางบ่ว่างบ่วาย |
บ่เว้นวัน |
| ๏ ทรงพระบทจรณะดอนอรัญ |
| ประเภทพฤกษ์พิลึกอนันต์ |
อเนกมี |
| ๏ กรรณิการ์ผกาจำปาจำปี |
| ตะไคร้ตะคร้อสมอสมี |
แสมเจือ |
| ๏ โมกมรุมมริดมะขวิดมะเขือ |
| มะฃามระกำมะกล่ำมะเกลือ |
ก็เกลื่อนไป |
| ๏ ต้นตะบูนตะแบกก็แซกลำไย |
| ลำดวนพยอมก็หอมณะไพร |
พนาธวา |
| ๏ ตาลมะตูมมะตาดก็ดาษฉมา |
| จะเลือกจะสรรจะพรรณะนา |
ก็เหลือเกิน |
| ๏ เกษกษัตริย์นิษัธบดีก็เดิร |
| ณะห้วยณะไพรณะไศละเขิน |
พนาดร |
| ๏ หมู่มฤคก็เล่นก็เร้นก็จร |
| พยัคฆะสีหะหมีสุกร |
คณาเกียรณ์ |
| ๏ เหม้นระมั่งระมาดก็ดาษเดียร |
| สมันก็ล่าและขลาก็เบียน |
ณะพงเพิง |
| ๏ ควายกระต่ายกระแตก็แส้กระเซิง |
| กระจงก็พลัดกระจัดกระเจิง |
กระจายหนี |
| ๏ เหลือมก็เลื้อยและรัดกระหวัดชนี |
| กระรอกและลิงกระทิงก็มี |
ก็มากครัน |
| ๏ นลดำเนิรณะเขินศิขรอรัญ |
| สถลสถานลหานอนันต์ |
อเนกมี |
| ๏ มุ่งกมลและด้นมหาฏวี |
| บ่เบื่อดำเนิรบ่เพลินพิถี |
ธรีบจร |
| ๏ สิบทิวาพระนลก็ดลนคร |
| อโยธยามหานิกร |
อุดมศรี |
| ๏ สู่นิเวศน์และเฝ้าพระเจ้าบุรี |
| ทำนูลทำนองลบองคะดี |
บ่ช้านาน |
| ๒๐๏ จงสดับเถอะเจ้าและเราจะไข |
| ยุบลคะดีบ่มีระไว |
ระวังพราง |
| ๏ มีสตรีสุคุณวิบุลย์วรางค์ |
| วิไลยวิลาสสอาดสอาง |
สเอวอร |
| ๏ มีสวามิหมางและร้างสมร |
| เพราะโฉดเพราะเฉากำเลาวิกร |
วิกลจิต |
| ๏ นางณะแนวพนมผธมสนิท |
| สวามิหนีบ่มีจะคิด |
คนึงนาง |
| ๏ แสนลำบากณะไพรและภัยณะกลาง |
| พนัสก็ร้ายระคายระคาง |
ลำเค็ญใจ |
| ๏ ทุกทิวานิศาสวามิไป |
| ณะเดียรถะดอนก็ถอนหทัย |
และขับครวญ |
| ๏ โอ้สมรเสมอสุมาลย์ประมวล |
| สุคุณสุธรรมประจำสงวน |
เสงี่ยมศักดิ์ |
| ๏ ผัวก็ร้างพธูบ่อยู่พิทักษ์ |
| อุราจะไหม้หทัยจะหัก |
จะแตกพัง |
| ๏ เจ้าจะหิวจะโหยจะโรยกำลัง |
| จะเปนไฉนและใครระวัง |
พิทักษ์นาง |
| ๏ ฝ่ายสมรก็จรณะดอนฉวาง |
| จะเปนจะตายจะวายจะวาง |
มิรู้เลย |
| ๏ เรื่องอำนัคฆะนุชประดุจเฉลย |
| สวามินางบ่ว่างเสวย |
วิบากกรรม |
| ๏ เหตุวิชาวิบัติอสัตย์อธรรม |
| เพราะเขลาเพราะขลาดอุบาทว์ระยำ |
ก็เปนไป ๚ |
