ชมรมกลอน

๏ สรวมพรพิพิธพร พรศาสนาภรณ์
พรผู้สถาพร ภรเกื้อกรุณมา
๏ จำเป็นจะเป็นแล้ว และก็ข้าจะขอลา
ติดขัดเพราะวัดวา ก็จะร่วงจะหล่นลง
๏ อาคารวิหารหอ ก็ผุหรอและเร็วคง
จักหักและจักจง จิตช่วยก็ป่วยการ
๏ แค้นเคืองกระเบื้องป่น ขณะฝนก็กันดาร
ที่นอนจะนอนปาน ชลโอฆก็โชกองค์
๏ เมื่อหอระฆังพัง ก็ระฆังจะฝังดง
๏ นึกขามณยามสงฆ์ จะประสงค์ระฆังหาย
๏ ข้าวปลากระยาหาร บริหารสมานกาย
บิณฑบาตรจะดลดาย ก็บ่สบประสงค์สงฆ์
๏ ด้วยทายิกา ทา ยกวาระจำนง
อวยสังฆทาน คง จะจ๊ะกัน ณ วันเดียว
๏ วันบิณฑบาตร รวย และก็รวยจะเรอเจียว
วันหน้าก็หน้าเซียว สุขสิ้นถวิลหิว
๏ ติดขัดเพราะขัดปัจ จยอัดอุราฉิว
เบาตนจะดลปลิว กลฟ่ายพระพายพา
๏ เศรษฐีตระหนี่เหนียว บ่มิเหลียวมิแลหา
คิด คิดอนิจจา กะละแมก็กลกัน
๏ ทรัพย์มากตระหนี่มาก บริจาคอะไรกัน
เดียวราจะชีวัน ตรธานวิถารจริง
๏ จำลาคณาจารย์ จรสู่ ณ หมู่หญิง
เต็มชังกระทั่งวิง ศิรเวียนจะเจียนตาย
๏ ตัวไปและใจอยู่ จะมิไปก็ใจหาย
แม้วัดทลายกาย จะทลายประดุจกัน
๏ จำข้าจะลาวัด และตุปัดตุเป๋ผัน
ผายสู่สถานอัน ธนนับอเนกเนือง
๏ ปัจจัยมิไม่ขัด ก็ฤวัดจะฝืดเคือง
คางเหลืองเพราะห่มเหลือง จิตจนจะขวนขวาย
๏ บ่ายหน้าฆราวาส และก็อาจสะดวกกาย
ลุงข้าธิวาวาย มรดกจะตกใคร
๏ มั่งคั่งกำลังทรัพย์ ธนนับอนันต์นัย
โบสถ์รั่วจะกลัวใย กุฏิทรุดจะฉุดคืน
๏ จำข้าจะลาจาก ผิมิอยากก็จำฝืน
จาบัลยะวันคืน อุระเปลี้ยละเหี่ยใจ
๏ เกศก้มประนมอัญ ชลิลา ธ. คลาไคล
สรวมสุขอุบัติไภ ยพิบัติ สวัสดี

๏ ๏ ๏

๏ ความสนุกในสวรรค์เครื่องปั่นจิต มีชนิดในใจไฉนหนอ
เพลินระเบงเพลงระบำมีคำคลอ ดีจนพอชื่อว่าปรีดาลัย
ความไพเราะจับใจในสวรรค์ จะเศกสรรค์สำเนียงสักเพียงไหน
แม้สวรรค์เป็นสถานสำราญใจ ที่นี่คือสวรรค์แม่นมั่นเอย ฯ
๏ หวานน้ำตาลหวานเลิศประเสริฐรส หวานซึ่งมดมากลืนระรื่นศอ
หวานวาจาคารมนิยมยอ หวานจนล่อให้หวานน้ำตาลแพ้
หวานน้ำคำน้ำตาลก็หวานหนัก แต่หวานรักยังล้ำฉ่ำกระแส
หวานใด ๆ ในภพประสบแด ไม่หวานแท้เทียมศักดิ์หวานรักเอย ฯ
  1. ๑. ประมวญมารค ฉบับที่ ๕๑ หน้า ๕ ปีที่ ๒ ศุกร์ ที่ ๑๘ ตุลาคม พ.ศ. ๒๔๗๘

  2. ๒. หมายเหตุ เมื่อราว ๆ ร.ศ. ๑๒๒ มีผู้จะนำเอาลครฝรั่งเศสเรื่อง “ลาปูเป” (ตุ๊กตา) มาผูกเป็นเรื่องลครไทยมีเพลงร้อง ได้เชิญผู้แต่งกลอนฉันท์นี้ ได้แต่งกลอนสำหรับสามเณรร้องเมื่อจะลาสึกไปมีเมีย เพราะลุงผู้เป็นเศรษฐต้องการจะให้สึก ได้แต่งฉันท์ข้างบนนี้ให้ดูเหมือนว่าจะร้องทำนองสวดมนต์ แต่ลครนั้นไม่สำเร็จ ฉันท์นี้จึงเลยไม่ได้ใช้ และดูเหมือนจะยังไม่เคยพิมพ์จนบัดนี้

  3. ๓. ประมวลมารค ฉบับที่ ๕๑ หน้า ๕ ปีที่ ๒ ศุกร์ที่ ๔ ตุลาคม พ.ศ. ๒๔๗๘ บทร้องในลครระบำเรื่อง “ศรีธนนชัย”

 

แชร์ชวนกันอ่าน

แจ้งคำสะกดผิดและข้อผิดพลาด หรือคำแนะนำต่างๆ ได้ ที่นี่ค่ะ