- คำนำ
- ๗๑. ประกาศว่าด้วยตราประจำหมายประกาศ
- ๗๒. ประกาศว่าด้วยผู้ที่จะรับทำภาษีอากรต่างๆ ให้ทำเรื่องราวยื่นตามกรม
- ๗๓. ประกาศว่าด้วยเขตรที่ซึ่งฝรั่งจะเช่าฤๅซื้อได้
- ๗๔ ประกาศว่าด้วยการประพฤติต่อฝรั่งเศสอังกฤษและอเมริกัน ที่มาอยู่ในเมืองไทย
- ๗๕ ประกาศเตือนให้ราษฎรซื้อข้าว เพราะจะเปิดให้จำหน่ายออกนอกประเทศ
- ๗๖ ประกาศเรียกอากรมะพร้าว ๓ ต้นสลึง
- ๗๗ ประกาศอนุญาตให้ชาวกรุงฯ รับจ้างฝรั่ง
- ๗๘ ประกาศห้ามไม่ให้คนตื่นข่าวเรื่องเรือรบไปมา
- ๗๙ ประกาศว่าด้วยกลับตั้งอากรค่าน้ำและลดค่านาคู่โค
- ๘๐ ประกาศพิกัดอากรค่าน้ำ
- ๘๑. ประกาศเตือนสติผู้ซื้อข้าวขายข้าว
- ๘๒. ประกาศให้ใช้เงินเหรียญนอก (ครั้งที่ ๑)
- ๘๓ ประกาศทรงตักเตือนไม่ให้ทิ้งศพสัตว์ลงในน้ำ และให้ทอดเตาไฟอย่าให้เปนเชื้อเพลิง และให้คิดทำลิ่มสลักรักษาเรือน
- ๘๔ ประกาศเรื่องให้หนังสือคุ้มภาษีอากรโดยพลการ
- ๘๕ ประกาศกำหนดเวลาถวายฎีกา
- ๘๖ พระบรมราโชวาทพระราชทานรางวัลเพิ่มเบี้ยหวัดพระบรมวงศานุวงศ์
- ๘๗ พระบรมราโชวาทพระราชทานเงินและทรงสั่งสอนพระเจ้าลูกเธอฯ
- ๘๘ ประกาศห้ามไม่ให้ใช้คำบางคำกราบบังคมทูล ฯ
- ๘๙ ประกาศสงกรานต์ปีมะเสงนพศก
- ๙๐ ประกาศตักเตือนเรื่องซื้อข้าวขายข้าวในปีมะเสง
- ๙๑ ประกาศอนุญาตให้คนในบังคับสยามรับทำงานของกงสุลอังกฤษได้
- ๙๒ ประกาศกำหนดอำนาจเจ้าบ้าน และเจ้าพนักงานในการจับกุม
- ๙๓ ประกาศห้ามไม่ให้เอาทองเหรียญเงินเหรียญแต่งตัวให้เด็กและอนุญาตให้ใช้เงินเหรียญนอก
- ๙๔ ประกาศยกเลิกการยิงกระสุนและอนุญาตให้ราษฎรเฝ้าได้ในทางเสด็จพระราชดำเนิร
- ๙๕ ประกาศเรื่องความทาสลูกหนี้และภรรยาหนีไปอยู่วังเจ้าบ้านผู้มีบรรดาศักดิ์สูง
- ๙๖ ประกาศให้ใช้เงินเหรียญครั้งที่ ๒
- ๙๗ ประกาศแผ่พระราชกุศลซ่อมแซมถนน
- ๙๘ ประกาศพระราชบัญญัติให้ใช้เงินเหรียญนอก
- ๙๙ ประกาศห้ามไม่ให้พระสงฆ์สามเณรเที่ยวแตร่ในทางเสด็จพระราชดำเนิร
- ๑๐๐ ประกาศการรักษาพระนคร คราวเสด็จประพาสหัวเมืองชายทเลตวันออก
- ๑๐๑ ประกาศให้ผู้ที่ไปราชการหัวเมืองและต่างประเทศทำหนังสือกราบบังคมทูลโดยตรง
๗๗ ประกาศอนุญาตให้ชาวกรุงฯ รับจ้างฝรั่ง
(ณวันเสาร์ เดือน ๑๑ ขึ้น ๕ ค่ำ ปีมะโรงอัฐศก)
มีพระบรมราชโองการมารพระบัณฑูรสุรสิงหนาท ให้ประกาศรู้ทั่วไปแก่บรรดาราษฎรที่อยู่ในพระราชอาณาจักร คือชาวกรุงเทพมหานครก็ดี ชาวหัวเมืองรอบคอบซึ่งจะไปมาถึงได้ใน ๒๔ ชั่วโมงนั้นก็ดี ให้ทราบจงทั่วกันว่า บัดนี้มหานครใหญ่นอกประเทศถึงสามเมือง ได้เข้ามาทำสัญญาทางพระราชไมตรีและการค้าขายกับด้วยพระมหานครนี้ การหนังสือสัญญาก็ทำสำเร็จแล้ว บัดนี้ก็มีลูกค้าพานิชคนผิวขาวที่เรียกว่าฝรั่งหลายพวกหลายคน เอาเงินทองเปนอันมากเข้ามาแล้วคิดอ่านจัดซื้อสินค้า และหาที่ทางจะซื้อจะเช่า และจ้างคนฝ่ายไทยใช้ให้เปนครูสอนภาษาและทำการงารต่างๆ พระเจ้าแผ่นดินและเสนาบดีก็มีความยินดี ว่าราษฎรฝ่ายไทยที่ยากจนจะได้ช่องเพื่อจะค้าขาย และรับจ้างทำการหาเงินทองเปนประโยชน์เจริญแก่บ้านเมือง และการเรื่องจะให้เจ้าของที่ดินยอมให้คนนอก ที่เรียกว่าฝรั่งซื้อที่เช่าที่ได้ กำหนดที่กำหนดกาลเพียงไร ก็ได้มีแจ้งในคำประกาศมาก่อนในเดือนเจ็ดนั้นแล้ว ใครยังไม่ทราบถนัดก็ให้ไปตามสืบคำประกาศที่มีในอำเภอรั้วแขวงและใครๆ ที่ได้ไปก่อนนั้นเถิด แต่การที่จะรับจ้างคนพวกที่เรียกว่าฝรั่งทำการนั้น ก็ได้มีว่าไว้ข้างในคำประกาศฉบับใหญ่ ซึ่งประกาศซ้ำไปในเดือนเจ็ดนั้นแล้ว แต่ยังไม่เลอียดถ้วนถี่ ครั้นเหตุอะไรมีขึ้นสักแห่งหนึ่งก็แตกตื่นตกใจเล่าฦๅกันไปผิดๆ ต่างๆ ลูกจ้างของคนนอกประเทศที่เรียกว่าฝรั่งทำการค้างอยู่ ฤๅให้รักษาเย่าเรือนสิ่งของอยู่ เมื่อได้ฟังอะไรเล็กน้อยก็แตกตื่นหลบหลีกหนีไป ทำให้ผู้จ้างผู้ใช้เสียประโยชน์ขาดประโยชน์ต่าง ๆ
เพราะฉนั้นจึงประกาศมาบัดนี้ เพื่อจะให้เชื่อถือคำประกาศมีตราหลวงเปนสำคัญ ให้เชื่อเอาเปนจริงเปนประมาณ อย่าให้เชื่อคำเล่าฦๅต่างๆ ใครๆ คือ ไทย จีน ญวน พม่า มอญ เขมร ลาว แขกมลายู แขกจาม และลูกหลานฝรั่งโปรตุเกตเดิมทั้งปวงทั้งหญิงทั้งชาย ใครจะไปรับจ้างคนนอกที่เรียกว่าฝรั่งอยู่ให้ใช้ทำการในบ้านในเรือนในเรือ ของคนนอกที่เรียกว่าฝรั่งนั้นก็ดี จะรับเอาการของคนนอกที่เรียกว่าฝรั่งมาทำในบ้านในเรือนของตัวและที่ใดๆ ก็ดี ฤๅจะเปนแต่อยู่ในบ้านเรือนของตัว ไปทำการของคนนอกที่เรียกว่าฝรั่งตามเวลาดังครูที่ไปสอนหนังสือสอนภาษา และคนไปจ้างขุดอู่ต่อเรือและอื่นๆ นั้นก็ดี โปรดให้ทำหมดทุกอย่างมิได้ห้าม คนทั้งปวงที่อยากจะใคร่รับจ้าง จงได้ค่าจ้างเปนผลประโยชน์ของตัวเลี้ยงชีวิตเถิด ไม่มีความผิดอันใดเพราะที่รับจ้างคนนอกที่เรียกว่าฝรั่งนั้นเลย
ประกาศมาณวันเสาร์ เดือน ๑๑ ขึ้น ๕ ค่ำ ปีมะโรงนักษัตรอัฐศก