- คำนำ
- ๗๑. ประกาศว่าด้วยตราประจำหมายประกาศ
- ๗๒. ประกาศว่าด้วยผู้ที่จะรับทำภาษีอากรต่างๆ ให้ทำเรื่องราวยื่นตามกรม
- ๗๓. ประกาศว่าด้วยเขตรที่ซึ่งฝรั่งจะเช่าฤๅซื้อได้
- ๗๔ ประกาศว่าด้วยการประพฤติต่อฝรั่งเศสอังกฤษและอเมริกัน ที่มาอยู่ในเมืองไทย
- ๗๕ ประกาศเตือนให้ราษฎรซื้อข้าว เพราะจะเปิดให้จำหน่ายออกนอกประเทศ
- ๗๖ ประกาศเรียกอากรมะพร้าว ๓ ต้นสลึง
- ๗๗ ประกาศอนุญาตให้ชาวกรุงฯ รับจ้างฝรั่ง
- ๗๘ ประกาศห้ามไม่ให้คนตื่นข่าวเรื่องเรือรบไปมา
- ๗๙ ประกาศว่าด้วยกลับตั้งอากรค่าน้ำและลดค่านาคู่โค
- ๘๐ ประกาศพิกัดอากรค่าน้ำ
- ๘๑. ประกาศเตือนสติผู้ซื้อข้าวขายข้าว
- ๘๒. ประกาศให้ใช้เงินเหรียญนอก (ครั้งที่ ๑)
- ๘๓ ประกาศทรงตักเตือนไม่ให้ทิ้งศพสัตว์ลงในน้ำ และให้ทอดเตาไฟอย่าให้เปนเชื้อเพลิง และให้คิดทำลิ่มสลักรักษาเรือน
- ๘๔ ประกาศเรื่องให้หนังสือคุ้มภาษีอากรโดยพลการ
- ๘๕ ประกาศกำหนดเวลาถวายฎีกา
- ๘๖ พระบรมราโชวาทพระราชทานรางวัลเพิ่มเบี้ยหวัดพระบรมวงศานุวงศ์
- ๘๗ พระบรมราโชวาทพระราชทานเงินและทรงสั่งสอนพระเจ้าลูกเธอฯ
- ๘๘ ประกาศห้ามไม่ให้ใช้คำบางคำกราบบังคมทูล ฯ
- ๘๙ ประกาศสงกรานต์ปีมะเสงนพศก
- ๙๐ ประกาศตักเตือนเรื่องซื้อข้าวขายข้าวในปีมะเสง
- ๙๑ ประกาศอนุญาตให้คนในบังคับสยามรับทำงานของกงสุลอังกฤษได้
- ๙๒ ประกาศกำหนดอำนาจเจ้าบ้าน และเจ้าพนักงานในการจับกุม
- ๙๓ ประกาศห้ามไม่ให้เอาทองเหรียญเงินเหรียญแต่งตัวให้เด็กและอนุญาตให้ใช้เงินเหรียญนอก
- ๙๔ ประกาศยกเลิกการยิงกระสุนและอนุญาตให้ราษฎรเฝ้าได้ในทางเสด็จพระราชดำเนิร
- ๙๕ ประกาศเรื่องความทาสลูกหนี้และภรรยาหนีไปอยู่วังเจ้าบ้านผู้มีบรรดาศักดิ์สูง
- ๙๖ ประกาศให้ใช้เงินเหรียญครั้งที่ ๒
- ๙๗ ประกาศแผ่พระราชกุศลซ่อมแซมถนน
- ๙๘ ประกาศพระราชบัญญัติให้ใช้เงินเหรียญนอก
- ๙๙ ประกาศห้ามไม่ให้พระสงฆ์สามเณรเที่ยวแตร่ในทางเสด็จพระราชดำเนิร
- ๑๐๐ ประกาศการรักษาพระนคร คราวเสด็จประพาสหัวเมืองชายทเลตวันออก
- ๑๐๑ ประกาศให้ผู้ที่ไปราชการหัวเมืองและต่างประเทศทำหนังสือกราบบังคมทูลโดยตรง
๑๐๑ ประกาศให้ผู้ที่ไปราชการหัวเมืองและต่างประเทศทำหนังสือกราบบังคมทูลโดยตรง
คัดจากหมายรับสั่งณ วันอาทิตย์ เดือน ๔ แรม ๑ ค่ำ ๑ ปีมะเสง นพศก
ด้วยเจ้าพระยาธรรมาธิกรณ์ รับพระบรมราชโองการใส่เกล้าฯ ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ สั่งว่า แต่งให้ราชทูต อุปทูต ตรีทูต เชิญพระราชสาส์นคุมเครื่องมงคลราชบรรณาการออกไปจำเริญทางพระราชไมตรีกับเจ้าวิกตอเรียณกรุงลอนดอน เมื่อทูตกราบถวายบังคมลาออกไปได้ทรงพระกรุณาดำรัสสั่ง ครั้นออกไปก็ได้มีพระราชหัดถเลขาทรงกำชับ ว่าทูตไปถึงบ้านเมืองใดมีเหตุการสิ่งใดให้มีหนังสือบอกเข้าไปยังเจ้าพนักงานตามกระทรวงฉบับ ๑ มีตรงมากราบบังคมทูลพระกรุณาฉบับ ๑ ทูตทราบความแล้วก็ไม่มีหนังสือเข้าไปตามกระแสรับสั่ง มีหนังสือมาถึงคนโน้นคนนี้ให้นำขึ้นกราบบังคมทูลพระกรุณาทุกครั้ง ครั้นหนังสือเข้าไปถึงจะฉีกผนึกออกทรงก็ผิดธรรมเนียม ต้องพระราชทานหนังสือไปให้ผู้นั้นผู้นี้ฉีกดูรู้เนื้อความแล้ว ผู้ซึ่งได้รับหนังสืองดรออยู่วันหนึ่งบ้างสองวันบ้าง จึงได้นำหนังสือมาทูลเกล้าฯ ถวาย การควรจะทราบความโดยเร็วหาได้ทราบไม่ ทรงเห็นเปนลำบากยากนัก
ตั้งแต่นี้สืบไปโปรดเกล้าฯ ดำรัสให้ข้าทูลลอองคนใดถือศักดินาตั้งแต่ ๔๐๐ ไร่ขึ้นไป จะไปราชการหัวเมืองปักษ์ใต้ ฝ่ายเหนือ ฝ่ายตวันตก ตวันออก เมืองประเทศราชก็ดี และจะเปนราชทูต อุปทูต ตรีทูต ออกไปประเทศต่างๆ ก็ดี ถ้าข้าทูลลอองไปถึงบ้านเมืองใดมีเหตุการสิ่งใด และสืบทราบข่าวคราวแปลกปลาดควรจะต้องบอก ก็ให้พร้อมกันบอกเข้ามากราบบังคมทูลพระกรุณาฉบับ ๑ บอกมายังเจ้าพนักงานตามกระทรวงฉบับ ๑ ความที่จะบอกกราบทูลพระกรุณานั้น ความต้นจะลงในหนังสือให้ว่า ข้าพระพุทธเจ้า ผู้นั้น ขอพระราชทานกราบบังคมทูลพระกรุณาให้ทรงทราบใต้ฝ่าลอองธุลีพระบาท ด้วยข้าพระพุทธเจ้ากราบถวายบังคมลาออกไปจากกรุงเทพฯ ณวันนั้น เดือนนั้น ปีนั้น ไปถึงเมืองนั้น วันนั้น เดือนนั้น มีเหตุการสิ่งนั้นๆ ได้จัดแจงไปอย่างนั้น ว่าความแต่สั้นๆ พอทรงทราบจงทุกครั้ง แล้วให้ว่าความรายนี้ได้บอกเข้ามายังเจ้าพนักงานตามพนักงานฉบับ ๑ อย่าให้ระวังผิดกลัวเหลือกลัวเกิน และบอกไปถึงคนโน้นคนนี้ ต้องให้นำความขึ้นกราบบังคมทูลพระกรุณา อย่าให้ช้าไปเหมือนราชทูต อุปทูต ตรีทูต ออกไปกรุงลอนดอนได้เปนอันขาดทีเดียว
ถ้าข้าราชการคนใดไม่บอกเหตุการมากราบบังคมทูลพระกรุณาตามรับสั่ง จะเอาตัวเปนโทษ ให้มหาดไทย กลาโหม กรมท่า กรมพระสัสดี หมายบอกข้าราชการผู้ใหญ่ผู้น้อยฝ่ายทหารพลเรือน พระบรมมหาราชวังให้รู้จงทั่วทุกตำแหน่งอย่าให้ขาดได้ตามรับสั่ง
ได้เขียนหมายเดิรไป วันอาทิตย์ เดือน ๔ แรมค่ำ ๑ ปีมะเสง นพศกทั้งหมด