| ๏ ครั้นรุ่งจำรัสฟ้าธาตรี |
แซ่เสียงสกุณี |
| สนั่นพิภพเมืองมาร |
|
| ๏ ดุริยางค์ย่ำรุ่งแข่งขาน |
เสียงสังข์กังวาน |
| วิเวกจังหวัดเวียงวัง |
|
| ๏ สนั่นพิณพาทย์ฆ้องประโคมดัง |
เสนาะในบัลลังก์ |
| ประโลมพระทัยพันทวี |
|
| ๏ เรื่อยเรื่อยจำเรียงเสียงศรี |
จึงจอมอสุรี |
| รำพึงด้วยภพลงกา |
|
| ๏ โอ้แสนเสียดายวงศา |
ล้วนทรงศักดา |
| สำแดงจะปล้นปลอมสวรรค์ |
|
| ๏ สามโลกฦๅสะดุ้งแดยัน |
ใครห่อนมาขัน |
| เคี่ยวเขี้ยวณรงค์ราญรอน |
|
| ๏ ครั้งนี้ลักษณ์รามพานร |
แข่งข้ามสาคร |
| มาขันพิฆาฏคุมภัย |
|
| ๏ ศักดาจริงยิ่งฤทธิแดนไตร |
เปรียบฤทธิภูวไนย |
| นารายณ์ฤๅแปลงปลอมมา |
|
| ๏ คิดฉันใดดีนะอกอา |
จักล้างชีวา |
| ให้แหลกทั้งทัพพานรินทร์ |
|
| ๏ สุดคิดคั่งแค้นแสนถวิล |
รุ่มร้อนกายิน |
| จนอัสสุชลคลอคลอง |
|
| ๏ ตรึกไตรไม่ลุโดยปอง |
เสด็จสู่โรงทอง |
| ให้ชุมพระญาติโยธี ฯ |
|
