ตอนที่ ๗ ท้าววิรุญมาศรบกับลักษณวงศ์ แล้วต้องศรสิ้นชีพ

[๑] โลมหังส์ แปลว่า ขนพอง

[๒] สมุดไทยเลขที่ ๑๔ ว่า "ก็ร้องไห้แซ่เสียงทุกนารี”

[๓] สมุดไทยเลขที่ ๒ ว่า “ทั้งเกราะนวมสวมใส่สังวาลช่วง”

[๔] พาหุรัด แปลว่า ทองรัดแขน กำไลแขน

[๕] สมุดไทยเลขที่ ๒ ว่า “จะโรยแรมร้างไกลไปจากเวียง”

[๖] แมงวัน = แมลงวัน

[๗] สมุดไทยเลขที่ ๑๔ ว่า “เสียงพิลึกกึกก้องลั่นโลกา”

[๘] กลีบอากาศ = กลีบฟ้า แปลว่า เมฆ

[๙] สมุดไทยเลขที่ ๒ ว่า “แต่พาชีแสนฉลาดให้หวาดใจ”