- อธิบาย
- ตอน ๑ ว่าด้วยอักษร และ ศัพท์
- ว่าด้วยอักษร ฤ ฤๅ ฦ ฦๅ ใช้ตัว ห นำไม่ได้
- ว่าด้วยคำ สำเร็จ เสร็จ กับคำว่า สำเรทธิ เสรทธิ ใช้ต่างกัน
- ว่าด้วยคำว่า ทรง เขียนเป็น ธรง ไม่ได้
- ว่าด้วยลักษณะใช้ กับ แก่ แต่ ต่อ ใน ยัง
- ว่าด้วยลักษณะคำว่า ใส่
- ว่าด้วยคำ ทแกล้ว
- ว่าด้วยศัพท์ ศพ
- ว่าด้วยศัพท์ พระอิศวร และประติทิน
- ว่าด้วยคำ ภูษามาลา และ วัดพนัญเชิง
- ว่าด้วยศัพท์ สัทธรรมเทศนา และคำ ทูลเกล้าฯ ถวาย
- ว่าด้วยคำ พระเมรุทอง และพิหารหลวง พิหารราย
- ตอน ๒ ว่าด้วยนามข้าราชการ
- ตอน ๓ ว่าด้วยนามสถานที่ต่างๆ
- นามพระที่นั่งสุทไธศวรรย์ และ พุทไธศวรรย์
- ว่าด้วยนามวัดรัชฎาธิฐาน วัดกาญจนสิงหาสน์
- ว่าด้วยนามท้องสนามหลวง และท้องสนามไชย
- ว่าด้วยนามเมืองประจวบคีรีขันธ์ และเมืองปัจจันตคิรีเขตต์
- ว่าด้วยนามคลองเจดีย์บูชา
- ว่าด้วยนามพระที่นั่งชลังคพิมานและพระที่นั่งในพระบรมมหาราชวัง
- ว่าด้วยนามพระที่นั่งท่าที่ประทับราชวรดิฐ
- ว่าด้วยคลองผดุงกรุงเกษม คลองถนนตรง และถนนเจริญกรุง
- ว่าด้วยนามวัดมหาธาตุ วัดราชประดิษฐ และวัดราชบูรณะ
- ว่าด้วยเรื่องแขกเรียกเมืองมะกะและเมืองมะดีนะว่าเมืองกบิลพัสดุ์
ว่าด้วยศัพท์ สัทธรรมเทศนา และคำ ทูลเกล้าฯ ถวาย
อนึ่งจะกราบทูลพระกรุณาว่าพระสัทธรรมเทศนา ขอพระราชทานทูลเกล้าทูลกระหม่อมถวายก็ดี คำเหล่านี้นั้นใช้ได้แต่ในที่อันควรจะใช้ สัทธรรมเทศนานั้นใช้ได้แต่เทศนาว่าด้วยพระนิพพานอย่างเดียว เทศนาที่เป็นนิทานต่างๆ จะว่าพระสัทธรรมเทศนาไม่ได้ ให้กราบทูลว่าพระธรรมเทศนาเท่านั้น อย่าให้ว่าพระสัทธรรมเทศนา
อนึ่งคำที่ว่าขอพระราชทานทูลเกล้าฯ ถวายนั้น จะใช้กราบทูลถวายพระราชกุศลไม่ได้ เพราะกุศลเป็นของไม่มีตัว ให้กราบทูลว่า ขอพระราชทานถวายพระราชกุศล ที่ว่าขอพระราชทานทูลเกล้าฯ ถวายนั้นใช้ได้แต่สัตว์เดียรัจฉานและของต่างๆ แต่มนุษย์จะว่าทูลเกล้าฯถวายไม่ได้ เพราะมนุษย์นั้นใครฆ่าไม่ได้ ประหารชีวิตได้แต่พระเจ้าอยู่หัว เพราะมนุษย์เป็นข้าพระเจ้าแผ่นดินอยู่เองโดยธรรมดา ถึงจะไปตีทัพจับชะเลยมาได้หรือได้มาแต่ที่อื่นก็ดี จะกราบทูลว่าขอพระราชทานทูลเกล้าฯ ถวายไม่ได้ให้กราบทูลว่า ขอพระราชทานกราบทูลถวาย
คัดจากหมายรับสั่งวันพุธ เดือน ๑๐ ขึ้นค่ำ ๑ ปีเถาะสัปตศก (พ.ศ. ๒๓๙๘)