พระบรมพจนาท ทรงประกาศพระองค์ เป็นเอกอัคระปรมะพุทธศาสนูปถัมภก พระบวรพุทธศาสนา

ในท่ามกลางพระอสีติมหาเถรสันนิบาต ณมงคลมหัคฆะสมาคม

เล่มปลาย หน้า ๑๒๕

๏ ยคฺเฆ ภนฺเต สํโฆ ชานาตุ ฯ ยโตหํ ภนฺเต สทฺโธ ปสนฺโน เตน เตน วิธินา ติสรณคโต อิทานิ รชฺเช อภิสิตฺโต ฯ เตนาหํ พุทฺธสฺส ธมฺมสฺส สํฆสฺส อตฺตานิ นิยฺยาเทมิ นิยฺยาเทมิ ฯ พุทฺธสาสนสฺส ธมฺมิกํ รกฺขาวรณคุตฺตึ สํวิทหามิฯ สํวิทหามิฯ สาธุ ภนฺเต สํโฆ พุทฺธสาสนุปตฺถมฺภโกติ มํ ธาเรตุ ฯ

สมเด็จพระราชาคณะ และพระราชาคณะ ซึ่งชุมนุมเฝ้าอยู่ทั้ง ๘๐ รูปนั้น เปล่งเสียงสาธุการะขึ้นพร้อมๆ กัน ๓ ครั้ง