๔. ถึงกรมหลวงเทวะวงษ์วโรประการ

​สวนดุสิต

วันที่ ๒๐ ตุลาคม รัตนโกสินทร๔๓ศก ๑๒๙

ถึง กรมหลวงเทวะวงษ์วโรประการ

ได้รับหนังสือมีมายังกรมขุนสมมตอมรพันธุ์ ที่ ๒๓๗/๖๐๙๒ ลงวันที่ ๑๘ เดือนนี้ เรื่องปลูกศาลาบ่อน้ำที่เมืองฮอมเบิกว่า บัดนี้ พระยาศรีธรรมศาส์น มีบอกมาว่า แฮร์วันเตอร์เลอบเค ตำแหน่งเบอร์เกอมาสเตอร์ ของเมืองฮอมเบิก แจ้งว่า เมื่อลงมือปลูกสร้างศาลาเสร็จแล้ว จะมีการฉลองแลได้ทำบาญชีรายชื่อผู้เกี่ยวข้องแก่การนั้นมาขอตรา ๘ นาย พระยาศรีธรรมศาส์นเห็นว่าเป็นการล่วงลามมากอยู่ ถ้าจะให้ก็ควรให้แต่ ๓ นาย และการปลูกสร้างศาลานี้ มิสเตอร์ลอตซ์ รับแต่ที่จะรับหีบเครื่องไม้ที่ส่งจากกรุงเทพฯ ให้แก่เจ้าพนักงานของเมืองฮอมเบิก ส่วนการปลูกสร้างเป็นธุระมิวนิสิเปอลของเมืองฮอมเบิก แลว่ามิสเตอร์ลอตซ์แจ้งว่า มิวนิสิเปอลได้บอกว่าบ่อน้ำที่เจาะไว้แต่เดิม เอมเปอเรอได้ให้ผู้อำนวยการย้ายที่มาเจาะขึ้นใหม่ในที่ใกล้ๆ กับบ่อที่เป็นส่วนของเอมเปอเรอให้เจาะเป็นคู่กัน ได้ใช้จ่ายเงินค่าย้ายบ่อ ๒๕,๐๐๐ มาร์ค ขอให้มิสเตอร์ลอตซ์ ช่วยขอเงินใช้ให้แก่เมืองฮอมเบิกด้วย มิสเตอร์ลอตซ์ได้บอกให้มิวนิสิเปอลพูดมายังสถานทูต พระยาศรีธรรมศาส์นได้คอยฟังการเรื่องนี้ ยังหาได้รับคำชี้แจงจากมิวนิสิเปอลประการใดไม่ ส่งสำเนาใบบอกพระยา​ศรีธรรมศาส์น กับสำเนาคำแปลหนังสือเบอร์เกอมาสเตอร์มาด้วยนั้นทราบแล้ว เรื่องราวมันจะลำบากเสียแล้ว ดูเข้าใจกันไปคนละทาง ๒ ทาง เห็นจะไม่จบง่าย ๆ.