สุภาษิตสอนหญิง
| ๏ คัมภีร์สุภาพแก้ว |
กรองกรรณ |
| คือทิพกุกกุภัณฑ์ |
เทพแท้ |
| หญิงใดทรงเทริดสรรพ์ |
ศรีรุ่ง เรืองแม่ |
| คมกว่าอัปสรแล้ |
เลิศน้องนางสวรรค์ ฯ |
| ๏ จักสรรข้อออกอ้าง |
โดยสูตรสังกระเษปสร้าง |
| ซ่อมไว้ถนอมกรรณ ฯ |
|
| ๏ อันดับนี้จะชี้นิติ |
โดยสุภาษิตภาสาร |
เป็นประธานแก่นารี |
| แก่นสตรีอย่างยอด |
มาดาทอดอาลัย |
ปลูกลูกไปสู่ตระกูล |
| ให้เพิ่มพูนสมบัติ |
ภัสดาภรณ์สมบูรณ์ |
อันว่าคุณคือภรรดา |
| มีมหามหัศจรรย์ |
คือฉัตรกั้นเหนือเกศ |
ร่มภัยเพทพาธา |
| จึ่งมาดากล่าวสอน |
อ้าสมรเสมอชนม์ |
อันว่าตนคือสตรี |
| เป็นนารียิ่งยอด |
กอดกายตนให้มั่น |
กันความชั่วให้มิด |
| ปิดทวารทั้งหก |
เห็นยาจกอย่าซ่อน |
คนมาร้อนอย่ารับ |
| แขกมาขับแขกไป |
น้ำเย็นใสอย่ากวน |
สรวลอย่าดังสุดเสียง |
| อย่าท่อเถียงคนรู้ |
อย่าต่อสู้สวามี |
อย่าอวดดีกลางชน |
| อย่าให้คนชี้หลัง |
สิ่งใดฟังกำหนด |
ดัดไม้คดในไฟ |
| เอาน้ำใจผูกผัว |
ท่านรักกลัวให้มาก |
ฝากตัวหมอก่อนไข้ |
| แต่งตนให้ผัวรัก |
ชักพ่อแม่ทำทาน |
ยารสหวานดับโกรธ |
| ข้าทาสโฉดชี้แจง |
ของอันแสลงอย่ายิน |
อย่ามักกินก่อนผัว |
| เอาตัวต่างทาสี |
อย่าด่วนมีก่อนวาสนา |
อย่าคิดค้าของห้าม |
| ให้เร่งตามใจผัว |
อย่าเอาตัวเป็นใหญ่ |
อย่าเข้าใกล้ผู้อื่น |
| อย่าได้ตื่นยศศักดิ์ |
อย่าได้รักของเขา |
เป่าไฟน้อยให้ลาม |
| ท่านไม่ถามอย่าพร้อง |
ท่านไม่ร้องอย่าขาน |
ท่านไม่วานอย่าไป |
| อย่าเอาไฟในออก |
ไฟนอกอย่านำเข้า |
อย่าให้เจ้าแคลงใจ |
| รู้สิ่งใดอย่าพราง |
อ้างจงอ้างให้มั่น |
คั้นจงคั้นให้คง |
| ตรงให้ตรงสัตยา |
อย่าหึงสาเสียศักดิ์ |
รักสวามียิ่งตน |
| รักกุศลยิ่งชีพ |
รีบหาทรัพย์ขวนขวาย |
อายแก่บาปจงมาก |
| พรากโทโสจากตน |
ขนทุจริตจากตัว |
ดับเมามัวให้หาย |
| ตายด้วยสัตย์สุดงาม |
อย่าได้ตามใจตน |
สร้างกุศลอย่ารู้โรย |
| อย่ากอบโกยการบาป |
คิดหาลาภโดยชอบ |
ประกอบการโดยธรรม์ |
| ปันประโยชน์แก่ญาติ |
ขาดสามัคคีรสเป็นภัย |
อยู่ให้ไกลคนพาล |
| การสตรีเร่งเรียน |
เขียนอย่าลบด้วยเท้า |
กล่าวความลับที่แจ้ง |
| แต่งวาจาให้คม |
ชมข้าไทเมื่องาน |
อย่าฮึกหาญจงเสงี่ยม |
| ให้รู้เจียมอาตมา |
กล่าววาจาอย่ากลับ |
ทำผิดรับอย่าแก้ |
| แพ้ผู้ใหญ่จึ่งควร |
ผัวโกรธชวนผัวดี |
เอาไมตรีล้อมรั้ว |
| กลั้วเกลือกเกลศบงาม |
ถ้อยความเร่งหนีไกล |
บุตรร้องไห้อย่าโกรธ |
| เห็นนักโทษสงสาร |
ของคนพาลอย่าหวัง |
แบ่งทรัพย์ฝังไว้หน้า |
| เจ็บสิบเจ็ดข้อข้า |
แต่งไว้เป็นเฉลิม ๚ |
|
| ๏ เจิมจิตสวามิแท้ |
นารีรูปงามแพ้ |
| พ่ายน้องนางเรียน ๚ ๛ |
|
