- คำนำ
- ๒๘๗ ประกาศขนานนามพระพุทธปฏิมากรประจำรัชกาล
- ๒๘๘ ประกาศเรื่องเถรจั่นแทงผู้มีชื่อแล้วหนีไป และห้ามไม่ให้บวชกุลบุตรอายุพ้น ๒๔ ถึง ๗๐ เป็นเถรเป็นเณร
- ๒๘๙ ประกาศเรื่องให้สึกพระสงฆ์สามเณรที่สูบฝิ่น
- ๒๙๐ ประกาศให้เรียกชื่อพระที่นั่งสุทธาสวรรย์ว่า พระที่นั่งสุทไธสวรรย์ พระที่นั่งพุทธาสวรรย์ให้เรียกว่า พระที่นั่งพุทไธสวรรย์
- ๒๙๑ ประกาศให้ทำบาญชีพระสงฆ์สามเณรที่เปนช่างทองและช่างอื่นๆ ขึ้นทูลเกล้าฯ ถวาย
- ๒๙๒ ประกาศให้พระสงฆ์บูชาพระแก้วมรกฎในเดือน ๘ แรม ๘ ค่ำ
- ๒๙๓ ประกาศเรื่องภิกษุสามเณรรักใคร่ผู้หญิงจนถึงเปนปาราชิก ให้มาลุกะโทษ จะยกโทษให้
- ๒๙๔ ประกาศห้ามไม่ให้เอาแผงไม้ไผ่ จาก, มาทำเปนพะเพิงในพระอารามหลวง
- ๒๙๕ ประกาศห้ามไม่ให้ชักสื่อแลชวนภิกษุสามเณรประพฤติอนาจาร
- ๒๙๖ ประกาศให้ใช้คำว่าฉศกแทนฉ้อศก
- ๒๙๗ ประกาศห้ามมิให้ภิกษุสามเณรคบผู้หญิงมาพูดที่กุฎี
- ๒๙๘ ประกาศเรื่องพระราชาคณะ ถานา เปรียญ สึกมากเกินไป จะต้องเข้าเดือนทำการพิมพ์
- ๒๙๙ ประกาศเรื่องให้สำรวจคฤหัสถ์อาศรัยวัด
- ๓๐๐ ประกาศว่าด้วยวิธีคิดอธิกมาศ
- ๓๐๑ ว่าด้วยวันธรรมสวนะ
- ๓๐๒ ประกาศวิธีบอกศักราช
- ๓๐๓ คำประกาศเรื่องปวารณา
- ๓๐๔ พระราชกำหนดเรื่องนาฬิกา
- ๓๐๕ ประกาศว่าด้วยพระอาทิตย์ถึงดาวฤกษ์อัสยุชก็เปนมหาสงกรานต์
- ๓๐๖ ประกาศเรื่องพัชวาลวิชนี
- ๓๐๗ ประกาศเรื่องราชทูตไปเจริญทางพระราชไมตรี
- ๓๐๘ ประกาศใช้คำนำพระนามพระบรมวงศานุวงศ์
- ๓๐๙ ประกาศให้ใช้คำต่อแลคำตาย
- ๓๑๐ ประกาศให้คงใช้คำที่เรียกภูษามาลาแลวัดพนัญเชิง
- ๓๑๑ ประกาศให้เรียกคลองผดุงกรุงเกษมแลถนนเจริญกรุง
- ๓๑๒ ประกาศให้ใช้คำว่าใส่ในที่ควร
๓๐๑ ว่าด้วยวันธรรมสวนะ
ในกาลบัดนี้ พระสงฆ์ก็มีคฤหัสถ์ก็มีเปนอันมากที่มีอุสาหจะใคร่ทำธรรมสวนะแลรักษาอุโบสถศีลให้ถูกตรงวันเพ็ญวันดับที่แท้ แลวันที่ ๘ นับแต่วันเพ็ญวันดับนั้นไป ก็เพื่อจะอนุเคราะห์แก่ชนพวกนั้นให้รู้วันเพ็ญวันดับ แลวันที่ ๘ ที่แท้ จึงได้เขียนรายวันเพ็ญวันดับ แลวันขึ้น ๘ ค่ำแรม ๘ ค่ำไว้ตลอดชั่วปี ในปีระกาตรีศกนี้ เดือน ๕ ขึ้น ๘ ค่ำขึ้น ๑๕ ค่ำเปนวันอังคาร แรม ๘ ค่ำเปนวันพุธ แรม ๑๔ ค่ำเปนวันอังคาร เดือน ๖ ขึ้น ๘ ค่ำขึ้น ๑๕ ค่ำเปนวันพุธ แรม ๘ ค่ำแรม ๑๕ ค่ำเปนวันพฤหัสบดี เดือน ๗ ขึ้น ๘ ค่ำขึ้น ๑๕ ค่ำเปนวันศุกร แรม ๘ ค่ำเปนวันเสาร์ แรม ๑๔ ค่ำเปนวันศุกร เดือน ๘ ขึ้น ๘ ค่ำ ขึ้น ๑๕ ค่ำเปนวันเสาร์ แรม ๘ ค่ำแรม ๑๕ ค่ำเปนวันอาทิตย์ เดือน ๘๘ ขึ้น ๘ ค่ำขึ้น ๑๕ ค่ำเปนวันจันทร์ แรม ๘ ค่ำแรม ๑๕ ค่ำเปนวันอังคาร เดือน ๙ ขึ้น ๘ ค่ำเปนวันพุธ ขึ้น ๑๔ ค่ำเปนวันอังคาร แรม ๗ ค่ำแรม ๑๔ ค่ำเปนวันพุธ เดือน ๑๐ ขึ้น ๘ ค่ำขึ้น ๑๕ ค่ำเปนวันพฤหัสบดี แรม ๘ ค่ำแรม ๑๕ ค่ำเปนวันศุกร เดือน ๑๑ ขึ้น ๘ ค่ำเปนวันเสาร์ ขึ้น ๑๔ ค่ำเปนวันศุกร แรม ๗ ค่ำแรม ๑๔ ค่ำเปนวันเสาร์ เดือน ๑๒ ขึ้น ๘ ค่ำขึ้น ๑๕ ค่ำเปนวันอาทิตย์ แรม ๘ ค่ำแรม ๑๕ ค่ำเปนวันจันทร์ เดือนอ้ายขึ้น ๘ ค่ำเปนวันอังคาร ขึ้น ๑๔ ค่ำเปนวันจันทร์ แรม ๗ ค่ำ แรม ๑๔ ค่ำเปนวันอังคาร เดือนยี่ขึ้น ๘ ค่ำขึ้น ๑๕ ค่ำเปนวันพุธ แรม ๘ ค่ำแรม ๑๕ ค่ำเปนวันพฤหัสบดี เดือน ๓ ขึ้น ๘ ค่ำ เปนวันศุกรขึ้น ๑๔ ค่ำเปนวันพฤหัสบดี แรม ๗ ค่ำแรม ๑๔ ค่ำเปนวันศุกร เดือน ๔ ขึ้น ๘ ค่ำขึ้น ๑๕ ค่ำเปนวันเสาร์ แรม ๘ ค่ำแรม ๑๕ ค่ำเปนวันอาทิตย์ ให้สังเกตวันเหล่านี้ให้แน่นอน แล้วจงทำธรรมสวนะแลรักษาอุโบสถศีลให้สมควรแก่ความเลื่อมใส
อนึ่งถ้าจะทำพิธีมาฆบูชา ตามนิยมซึ่งมีกำหนดในคัมภีร์อรรถกถาว่าเปนวันที่ชุมนุมพระสาวก ๑๒๕๐ แลพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ได้ทรงแสดงโอวาทปาฏิโมกข์นั้น ให้ทำในวันขึ้น ๑๔ ค่ำ ขึ้น ๑๕ ค่ำทั้งสองวัน เปนอันถูกต้องแล้ว อย่าได้สงสัยเลย ถ้าไม่เชื่อก็ให้พิเคราะห์ดูพระจันทร์ในอากาศนั้นเทอญ