บุณยเวท สรรเสรีญพระศิวะเป็นเจ้า เริ่มมหามงคลราชสูยาภิเษก

(๑) ๏ โอ้พระศิวะราชเจ้า

สยมะชาติ์ศาสดามะหัจ

จิริศวรไป่ผวนพิบัติ์

จันทระจุฑามะณีสร้าน

(๒) ๏ สุทธังคะมาโนชน้อม

เพียบผ่านสรรพสมานเจตน์

ตั้งเขยื้อนมิเขยื้อนเดช

เจ้าพรตเพ่งพยสน์แผ้ว

(๓) โอ้ศิวะเหลืออุระซร้อง

ทรงพิฆาตราชะมฤตยู

นายกวินยะปกชู

ใครประยุติ์สุทธะญาณอ้า

(๔) โอ้ศิวะเหลือจะซร้อง

ครอบจิตทุกชิวิตสยม

ญาณกริบเฉกทิพะคม

กายะสิทธิ์สถิตเที่ยงกู้

๏ สุทธินทระเดชแกล้ว

ศักดิ์สิทธิ์สุระฤทธิ์ชะนะ

ปิ่นอะมรปิ่นนิกรประ

เลิสะลบจบดินฟ้า

(๕) ๏ โอ้ศิวะเหลือกระจะถ้อย

ละเลื่อมจรัสมฤคะดัจะธร

หัตถ์อ่าคุณานุสรณ์

เจ้าทะมื่นขื่นชิมอะลิ้ม

๏ จอมชัยมฤตยะเจ้าปัก

ทั้งเคร่งทั้งเล็งประโลม

องค์ใดใฝ่หะทัยะโถม

เจ้าโภคะทรัพย์สนับเกื้อ

๏ สุรังคาพะยพเอื้อม

คอยช่องใคร่ประคองสัตว์

องค์อะธึกเยี่ยงมฤคะหยัด

หรือนักฟ้อนห่อนเอื้อม

๏ เหมือนฤษีศุภีนาฏทั้ง

จอมโลกจอมปราณสถาน

น่ารักน่าสักการ

เอีกศิโวงการสท้าน

(๖) ๏ โอ้ศิวะเหลือจะซร้อง

รู้เสพน์เทพะอินทรีย์

ยิ่งศักดิ์นักสิทธ์อิสี

ฉลาดย่างทางชอบอ้าง

๏ เป็นถิ่นที่อยู่ผู้

องค์ประศาสน์ยอดฉลาดฌาน

นักสิทธ์พิทยาขนาน

เถลีงนิทัศน์อรหัตว์อ้า

๏ แผลงอำนาจพิฆาตถ้วน

เป็นเทพะปะฎิมานำ

ตระหนักสรรพะเกีดดับชำ

บางคาบโปรดปราบใช้

๏ มั่นประจักษ์ส่วนจักได้

สัมมะบถอะนาคตวิถี

ใครภิวันทน์ท่านเปรมปรีดิ์

โปรดบ่อนถอนยากแค้น

๏ ทรงอบรมมะนุษยะส้อง

หลุดละลิบลุนิพพาน

พระกายพระก่ำกาฬ

แต่มิอาทระกลั้น

(๗) โอ้ศิวะเหลือจะเว้น

โปรคสดับศัพท์เสนีญคะณา

สัพพัญญุตะญาณะสา

สมพิเศษไตรเพทเยื้อน

๏ พระช่ำตำรับทั้ง

ยิ่งใหญ่ยึดวินัยะกำ

ใครจริตผิดพระบำ

ทั้งฉลาดทั้งพิลาสทั้ง

๏ หลั่งนะทีทิพยุทกล้น

กระสันศัสตร์ตรีศูลสา

องคะเทพะพฤกษา

ใครนับถือประลืออ้าว

๏ ระเมียรเดชกุสุเมศแต้ม

ผู้ขจัดสัตว์ครวญคราง

ผู้ระหริ่งทิพะกระดิ่งสะกาง

กาฬะก่ำเผลอรำได้

(๘) ๏ โอ้ศิวะเหลือสุระเยื้อย

องค์สุพรหมานมะหา

พระฤทธิ์ลบมะหิศวรา

เจ้านิเทศน์ไตรเพทเจ้า

๏ เจ้าไกลาสเจ้านาค

เฉวียงสะอิ้งอุรคาภรณ์

ไตรเพทนิเทศน์ปะกรณ์

ยอดใหญ่ใครคู่ด้อย

๏ เทวินทร์สูรสัตว์ถ้วน

เจ้าผ่านนิรวาณไตร

เจ้าสวรรค์ทุกชั้นไผท

ทรงเดชทรงคุณท้น

(๙) โอ้ศิวะเหลือจะซ้อน

เจ้าเวทะนายาจก

เจ้าภะนายเคราะห์ร้ายปก

องค์อัคนีศรีแคว้น

๏ เจ้าอาศวาสประศวาสยั้ง

เจ้าพะหุละการุญะสา

เจ้าสวรรค์ษฬะชั้นกา

เจ้าส่งคงคาเชื้อ

๏ องค์ใดปล่อยให้จิต

เป็นใหญ่สุดใครคง

สมบูรณ์สุดประมูลมง

๏ จอมนิรวาณผ่านฟ้า

(๑๐) ๏ โอ้ศิวะเหลือสะท้าน

โปรดปล่อยวิญญาณ์ผวา

อาจประหยัดหัทะยาถา

องคะเหตุพฤติเภทท้น

๏ พระล้ำเทวะราชล้ำ

เลีสะหลากเฉวียงนาคะราช

ไหนเอกพระเอกอาจ

หัทะเยศสังเวทท้า

๏ ทิพยะถวัลย์สรรพะสัตว์สร้าง

ทรงอาชญาสิทธิ์เลอ

สมบูรณ์ทุกสะกูลเสมอ

จธมนิรวาณผ่านฟ้า

(๑๑) ๏ โอ้ศิวะเหลือจะสู้

เกาศะโลตม์โชติ์ประติภาน

นายะเกศเผ่าพิเรศทะหาร

ผู้พิฆาตมัจจุราชเจ้า

๏ มั่นวินัยหะทัยปกเที้ยร

พจนะสมาร์ถเผยผงาดไหว

เจรีญเรีงสุดเชีงใคร

ไร้เริ่มและไร้ท้าย

๏ เฉีดฉันบิลันธเนศแก้ว

ปิ่นศัศินาคะสังวาล

สถิตไกลาสวิมานสถาน

ขอพระศิวะชะม้อย

(๑๒) ๏ โอ้ศิวะเหลือจะสร้าน

เจ้ามะนุษย์เทวะบุตร์สมัคร์

นักสิทธ์อิทธิเทพะศักดิ์

วินัยะเพียบยากเปรียบเฝ้า

๏ เป็นจอมวีระบุรุษเจ้า

จอมสักการัญชะลิต

ฉนัดช่มช่ำผงมนิตย์

แสนสมาร์ถองค์อาจก้ำ

๏ พูนพิโรจน์ฉายโชติพ้น

ไร้เริ่มไร้ปลายสมัย

เกียรติศักดิ์เฉกหลักอุไร

สรวมศิเวศอาทะเรศอ้า

(๑๓) โอ้ศิวะเหลือจะปลื้ม

เจ้านักสิทธ์เจ้าอินทร์

เกียรติไกรสุดใครผิน

พญามะหุตม์ภุชงคะแม้น

๏ ทรงวินัยหะทัยะข่มเอื้อม

เสรีบสมาร์ถอาจอำไพ

ศรีสุพัฒน์รัศมีไกร

สมัยเรี่มสมัยสุดเท้อ

๏ ท่านปานเทวะรูปพริ้ง

เลีสะฤทธิ์เลีสะการุญ

เทวะดาและประชาซุน

โอ้ศิวะพระเจ้าข้า