คำพระราชครูทูลถวายสิริราชสมบัติ์ และพระราชดำรัสตอบ

เล่มต้น หน้า ๑๑๑

----------------------------

๏ ลำดับนั้น พระราชครูวามเทพมุนีจึงกราบบังคมทูลด้วยมคธภาสาถวายสิริราชสมบัติโดยเฉลีมพระปรมาภิไธยและถวายเครื่องมงคลสิริราชกกุธภัณฑ์ กับเครื่องพระบรมราชาภรณ์ พระบรมราชูประโภค พร้อมทั้งเครื่องประดับพระปรมิศวะรัยยยศด้วยมคธภาสาว่า

ยคฺเฆ เม เทโว โอกาสํ กโรตุ ฯ ยโต โข เทโว มุทฺธาภิสิตฺโต มหาราชา สฺยามานมินฺโท โหติ เตน มยํ สมคฺคา หุตฺวา เทวสฺส สุวณฺณปฏฺเฏ ยถาลิขิตํ อภิเธยฺยํ กโรม อิสฺสริยานุ รูปานิ จ ราชกกุธภณฺฑานิ นิยฺยาเทม ฯ สาธุ เทโว เตน อภิเธยฺเยน วิสฺสุโต โหตุ อิมานิ ราชกกุธภณฺฑานิ ปฏิคฺคณฺหาตุ ฯ ตถา กตฺวา ราชภารํ วหนฺโต พหุโน ชนสฺส อตฺถาย หิตาย สุขาย ธมฺเมน สเมน รชฺชํ กาเรตุ ฯ

มีพระราชดำรัสตอบด้วยมคธภาสาว่า- เอวํ พฺราหฺมณ ฯ แล้วพระราชครูวามเทพมุนีกราบบังคมทูลเป็นคำสยามอีกครั้งหนึ่งว่า

ขอเดชะฝ่าลอองธุลีพระบาทปกเกล้าปกกระหม่อม ขอได้ทรงพระกรุณาโปรดเกล้า ฯ พระราชทานพระบรมราชวโรกาสแก่ข้าพระพุทธเจ้า ด้วยพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ได้ทรงรับพระ/*71มูรธาภิเษกเป็นบรมราชาธิราช เป็นเจ้าเป็นใหญ่ของประชาชนชาวสยาม เหตุดังนั้นข้าพระพุทธเจ้าทั้งพระบรมวงศานุวงศ์ ข้าทูลลอองธุลีพระบาท มีท่านเสนาบดีเป็นประธาน และสมณพราหมณาจารย์ทั้งปวง พร้อมเพรียงมีน้ำใจเป็นอันเดียวกัน ขอขนานพระปรมาภิไธยถวายพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยูหัว ดังได้จารึกไว้ในพระสุพรรณบัฏนั้น และขอมอบถวายเครื่องราชกกุธภัณฑ์อันสมพระราชอิสสริยยศ ฯ ขอได้ทรงเฉลีมพระปรมาภิไธยโดยกำหนดนั้น และทรงรับเครื่องราชกกุธภัณฑ์นี้ ครั้นแล้วขอได้ทรงราชภาระดำรงราชสมบัติโดยธรรมสม่ำเสมอ เพื่อประโยชน์เกื้อกูลและสุขแห่งมหาชนสืบไป ขอเดชะ ฯ

ทรงรับด้วยคำสยามอีกครั้งหนึ่งว่า--ชอบละ พราหมณ์ ฯ