ตอนที่ ๕

เบ็ลมอนต์., สวน.

ลานซ๎ล็อตกับเช็สสิกาออกมา.

ลาน. จริงๆ นะ, คุณนาย; เพราะโบราณท่านย่อมว่า บาปของบิดาจะต้องตกแก่บุตร; เหตุฉนี้, เชื่อผมเถอะ, ​ผมกลัวแทนนาย. ผมได้เคยพูดอะไรกับนายตรง ๆ เสมอ, เพราะฉนั้นผมจึงได้พูดตามความร้อนใจในเรื่องนี้: เพราะฉนั้นทำใจดี ๆ ไว้เถิด; ไม่ต้องสงไสยละ, คุณนายนะเปนตกนรกแน่, ยังมีที่หวังได้อยู่นิดเดียวที่จะพอช่วยนายได้: แต่มันก็เปนความหวังที่คล้ายลูกไม่มีพ่ออยู่หน่อย.
เช็ส. มีที่หวังอย่างไร ?
ลาน. ก็เปนแต่หวังว่าพ่อแกไม่ใช่พ่อจริง ๆ, และตัวคุณนายไม่ใช่ลูกตายิว.
เช็ส. ถ้าเช่นนั้นก็เปนความหวังอย่างลูกไม่มีพ่อจริงของเจ้าเจียวละ: ถ้าเช่นนั้นบาปของแม่ก็คงต้องมาตกที่ตัวฉันอีก.
ลาน. ถ้าเปนเช่นนั้นผมก็เห็นว่าคุณนายเห็นจะต้องตกนรกเสีย เพราะบาปของพ่อและแม่ทั้งสองคนละ: เมื่อผมหนีพ้นซิลลา๑พ่อ, ก็เลยไปเข้าคาริบดิสแม่: เหตุฉนี้ตัว​คุณนายก็เปนอันล่มทั้งสองข้างละ.
เช็ส. ฉันจะพึ่งผัวฉันให้ช่วยได้; เขาได้แปลงฉันเปนคริสตังแล้ว.
ลาน. จริงอยู่, แลข้อนี้ควรติเตียน: เมื่อก่อนนี้ก็มีคริสตังอยู่มากพอแล้ว; มากพอ ๆ ที่จะต่างคนต่างอยู่ได้, โดยอาศรัยกันแลกัน. การที่ทำคริสตังขึ้นใหม่เช่นนี้ก็จะทำให้หมูขึ้นราคาเท่านั้นเอง: ถ้าชาวเราพากันกลายเปนชอบกินหมูไปเสียหมดแล้ว, ในไม่ช้าจะหาเนื้อหมูย่างกินไม่ได้.
  [ลอเร็นโซออก]
เช็ส. ลานซ๎ล็อต, ฉันจะต้องบอกผัวฉันละว่าแกว่ากระไร: เขามานั่นแล้ว.
ลอ. ลานซ๎ล็อต, ในไม่ช้าข้าจะหึงส์นะ ถ้าเจ้าขืนพาเมียของข้าเข้ามุมบ่อย ๆ เช่นนี้.
เช็ส. ไม่ต้องวิตกดอก, ลอเร็นโซ: ลานซ๎ล็อตกับดิฉันโกรธกันเสียแล้ว. เขาบอกดิฉันตรง ๆ ว่าจะหวังขึ้นสวรรค์ไม่ได้เลย, เพราะดิฉันเปนลูกสาวยิว: แลเขาหาว่าเธอเปนพลเมืองไม่ดี; เพราะในการที่แปลงยิวให้เปนคริสตัง, เธอทำให้ราคาหมูแพง.
ลอ. ข้อนั้นฉันเห็นจะแก้ตัวกับบ้านเมืองได้ง่ายกว่าแก ที่ทำ​ให้นางแขกดำท้องโต; อีนางแขกนั้นมันท้องกับเจ้านะ, ลานซ๎ล็อต.
ลาน. การที่นางแขกดำอ้วนพีขึ้นเช่นนั้นควรจะนับว่าเปนของดีอยู่: แต่ถ้ามันเปนคนชั่วละก็มันก็ยังชั่วกว่าที่ผมคาดคะเน.
ลอ. อ้ายบ้า, ช่างเล่นสำนวนจริงนะ ! ในอีกไม่ช้าคนมีสติปัญญาจะต้องหุบปากเงียบ; แลการพูดจะไม่เปนข้อควรชม นอกจากสำหรับนกแก้ว ! เข้าไปในเรือน; ไปบอกเขาให้เตรียมกินเข้า.
ลาน. เตรียมอยู่แล้วขอรับ; เขามีพุงอยู่แล้วทุกคน.
ลอ. เจ้าประคุณเอ๋๋ย, ช่างเปนเจ้าถ้อยเสียจริง ๆ! ถ้าเช่นนั้นก็ไปบอกให้เขาเตรียมกับเข้า.
ลาน. นั่นก็เสร็จแล้วเหมือนกันขอรับ; แต่ควรใช้คำว่า “แต่ง.”
ลอ. เอ้า, ถ้าเช่นนั้นก็เชิญไปแต่งสิพ่อ !
ลาน. ไม่ได้อีกและขอรับ; ไม่ใช่น่าที่ของผม.
ลอ. ยังจะมาต่อล้อต่อเถียงอยู่อีกละ ! จะมาสำแดงความฉลาดอวดเสียในรวดเดียวนี้เทียวหรือ ? เมื่อเขาพูดตรง ๆ ก็ขอให้เข้าใจตรง ๆ สักหน่อยเถิด: กลับเข้าไปหาพวกคนใช้; บอกให้เขาจัดโต๊ะ, ยกกับเข้าไปตั้ง, แล้วข้าจะเข้าไปกิน.
​ลาน. ส่วนโต๊ะนั้นหรือขอรับ, ผมจะให้เขาจัดไว้ให้เสร็จ; ส่วนกับเข้านั้น ผมจะให้เขาแต่ง; แต่ส่วนข้อที่คุณทั้งสองจะเข้าไปรับประทานเมื่อไรนั้น, ก็แล้วแต่ใจปรารถนาและความหิวของคุณทั้งสองเถิดขอรับ, หาเปนน่าที่ของผมไม่. [เข้าโรง]
ลอ. อ้ายคนนี้พอใช้, กระไรช่าง
  พูดต่าง ๆ แพลงพลิกกระดิกได้ !
  มันอุส่าห์กำหนดจดจำไว้
  จนขึ้นใจช่างจำคำดี ๆ;
  ฉันรู้จักคนโง่ ๆ อีกหลายตน
  ที่เปนคนผู้ดีกว่าอ้ายนี่,
  เปนเจ้าถ้อยคอยขวางเหมือนอย่างนี้,
  และอวดดีจนเบื่อเสียเหลือใจ.
  เช็สสิกาคู่ชีวีพี่ขอถาม;
  แม่นางงามมิ่งมิตรพิสมัย
  เมียบัสสานิโยนั้นเปนฉันใด.
เช็ส. เหลือจะหาคำได้พอเชยชม.
  บัสสานิโยโชคดีควรที่จะ
  ประพฤติแต่ดีเลิศประเสริฐสม;
  เพราะเมียดีเปนที่สุโขดม
  รื่นรมย์ราวอยู่ในชั้นฟ้า:
  ​ถ้าแม้ไม่ทำดีในแดนดิน,
  จะถวิลถึงสวรรค์นั้นอย่าหา.
  ต่างว่าสองเทวันจากชั้นฟ้า
  พนันหาหญิงดีในแดนดิน;
  และแม้ฝ่ายหนึ่งนั้นสรรปอร์เชีย,
  อีกฝ่ายหนึ่งคงเอี้ย, แม้ถวิล
  ให้เท่าทันพอรับกับยุพิน,
  ต้องหาสินเพิ่มข้างอีกนางไซร้;
  ในโลกนี้นารีที่ล้ำเลิศ
  ประเสริฐเท่าปอร์เชียหามีไม่.
ลอ. ก็ส่วนผัวตัวหล่อนนั้นเองไซร้
  ไม่ชมบ้างหรือไรนะแก้วตา.
เช็ส. เมื่ออยากทราบก็ไฉนใยไม่ถาม ?
ลอ. ฉันก็อยากทราบความจริง ๆ หนา:
  แต่เชิญกินเสียก่อนเถิดดีกว่า.
เช็ส. กำลังอยากเจรจาอยู่บัดนี้.
ลอ. ก็กินพลางพูดพลางเถิดนางขวัญ;
  และถ้อยคำพูดกันเพิ่มหรรษา,
  จะช่วยชูรสอาหารให้โอชา.
เช็ส. เอาเถิด, จะสนทนาให้พอใจ. [พากันเข้าโรง]

----------------------------

  1. ๑. ซิลลา (Seylla) เปนผาร้ายอยู่ริมชายทะเลฝั่งอิตาลี, และคาริบดิส (Charybdis) เปนที่น้ำวนใกล้เกาะสิซิลี; เรือเดินผ่านหว่างนี้ถือกันว่าฝ่าอันตรายอย่างสำคัญ. ภาษิตว่า “ระหว่างซิลลาและคาริบดิส” จึ่งใช้คล้าย ๆ ภาษิตไทยเราว่า “หนีเสือปะจรเข้” นั้นเอง. ↩

แชร์ชวนกันอ่าน

แจ้งคำสะกดผิดและข้อผิดพลาด หรือคำแนะนำต่างๆ ได้ ที่นี่ค่ะ