ตอนที่ ๓

เวนิส. ห้อง ๑ ในเรือนของไชล็อก.

นางเช็สสิกากับลานซ๎ล็อตออก.

เช็ส. ข้าเสียใจเจ้าจะไปเสียจากพ่อ:
  บ้านนี้หนอคล้ายนรก, เบื่อเต็มที่,
  ยามเจ้าอยู่ความสนุกสุขพอมี
  อยู่พอที่แก้เหงาเศร้าวิญญา;
  ข้าให้เงินหนึ่งเหรียญเพียรเก็บไว้:
  และข้าจะขอใช้ให้ไปหา
  ลอเร็นโซผู้สหายนายใหม่นา,
  ยื่นสารานี้ให้อย่าใจเบา;
  จงตรวจตราหาช่องมองท่วงที
  ส่งสารนี้โดยลับให้กับเขา;
  จงไปเถิดอย่ารอ, พ่อกลับเย่า
  เห็นข้าพูดกับเจ้าจะโกรธา.
ลาน. ผมลานายไปที ! น้ำตาผมติดคอหอยพูดไม่ออกเสียแล้ว ! แม่มิจฉาทิฐิแสนสรวย, แม่หญิงยิวน่ารัก ! ถ้าครั้งนี้ผู้ชายคริสตังไม่คลั่งไคล้พาเอาหล่อนไปละก็, ผมก็จะรู้สึกปลาดใจมากเทียวละ ! ลาทีเถิดแม่คุณ, น้ำตาจะทำให้ผมเสียลูกผู้ชายเสียแล้ว ลาที ! [เข้าโรง]
เช็ส. ลานซ๎ล็อต, อนิจจา, น่าเสียดาย.
  โอ้เคราะห์ร้ายนี่กระไร, ในใจข้า
  ให้นึกแสนละอายขายหน้าตา
  ที่เปนลูกบิดา, น่าเสียใจ !
  ถึงเราเปนธิดาสาโลหิต
  จะมีจิตเช่นกันนั้นหาไม่.
  ลอเร็นโซเสนหายอดยาใจ,
  แม้เธอไซร้ยืนยงคงสัจจา,
  น้องจะได้สิ้นเคราะห์, เพราะจะย้าย
  กลายเปนคริสตังดังเช่นว่า,
  เปนเมียเธอบำเรอภัศดา
  ทุกเวลามิได้ห่างจางจืดไกล. [เข้าโรง]

แชร์ชวนกันอ่าน

แจ้งคำสะกดผิดและข้อผิดพลาด หรือคำแนะนำต่างๆ ได้ ที่นี่ค่ะ