พระราชสาส์นเมืองจีน ปีมะแม เอกศก จุลศักราช ๑๑๖๑

เรื่องพระราชสาส์นเมืองจีน^๑

มีมาในรัชกาลที่ ๑ กรุงรัตนโกสินทร์

เมื่อปีมะแม เอกศก จุลศักราช ๑๑๖๑ พ.ศ. ๒๓๔๒

----------------------------

ราชสาส์นพระเจ้าเกียเค่งบอกข่าวพระปิตุราชสวรรคต

พระราชสาส์น สมเด็จพระเจ้าเกียเค่ง มาถึงสมเด็จพระเจ้ากรุงพระมหานครศรีอยุธยาผู้ใหญ่

ด้วยสมเด็จพระเจ้ากรุงต้าฉิงผู้ใหญ่ก่อนยังไม่ทิวงคตนั้น ทรงแต่งพระราชสาส์นไว้ให้มีเข้ามาถึงกรุงพระนครศรีอยุธยา ในพระราชสาส์นนั้นว่าแต่สมเด็จพระเจ้ากรุงต้าฉิงผู้ใหญ่ได้เสวยราชสมบัติแต่พระชันษาได้ ๒๕ ปี จนพระชันษาได้ ๘๕ ปี ตั้งพระทัยแต่ที่ทำนุบำรุงไพร่ฟ้าประชากรทั้งปวงอยู่เป็นสุขสืบมา ครั้นทรงพระชราแล้วจะเสวยราชสมบัติสืบไปด้วยสมเด็จพระเจ้าขังหิพระอัยกาสมเด็จพระเจ้ากรุงต้าฉิงผู้ใหญ่นั้น เสวยราชสมบัติได้ ๖๐ ปีสวรรคต แล้วสมเด็จพระเจ้ายงเจงพระราชบิดาเสวยราชสมบัติได้ ๑๓ ปีสวรรคต สมเด็จพระเจ้ากรุงต้าฉิงจึงเสวยราชสมบัติแต่พอครบ ๖๐ ปีตามอย่างสมเด็จพระอัยกา ครั้นจะให้ล่วงเกินสมเด็จพระอัยกาไปนั้นหายังควรไม่ จึงสมเด็จพระเจ้ากรุงต้าฉิงผู้ใหญ่มอบราชสมบัติให้แก่สมเด็จพระเจ้าเกียเค่ง พระราชบุตรให้เสวยราชสมบัติ แล้วสมเด็จพระเจ้ากรุงต้าฉิงผู้ใหญ่สั่งสมเด็จพระเจ้าเกียเค่งไว้ว่า ซึ่งสมเด็จพระเจ้าเกียเค่งจะเสวยราชสมบัติต่อไปนั้น ให้มีน้ำพระทัยโอบอ้อมแก่กษัตริย์ในและนอกขอบขันฑเสมาอาณาประชาราษฎรทั้งปวง ให้มีน้ำพระทัยรักใคร่เหมือนหนึ่งสมเด็จพระเจ้ากรุงต้าฉิงผู้ใหญ่ยังพระชนม์อยู่นั้น

​ครั้นสมเด็จพระเจ้าเกียเค่งเสวยราชสมบัติได้ ๔ ปี ณ เดือนยี่ ปีมะเมียสัมฤทธิศก สมเด็จพระเจ้ากรุงต้าฉิงผู้ใหญ่ทรงพระประชวร เสวยพระโอสถพระโรคค่อยประทังมาจนเดือน ๓ ขึ้นค่ำ ๑ ปีมะแม เอกศก เสด็จออกขุนนางได้เพลาหนึ่ง ครั้นรุ่งขึ้นทรงพระประชวรหนักจนถึงเดือน ๓ ขึ้น ๓ ค่ำ ปีมะแม เอกศก เพลาย่ำรุ่ง สมเด็จพระเจ้ากรุงต้าฉิงผู้ใหญ่ถึงแก่สวรรคต ณ วันเดือน ๓ ขึ้น ๓ ค่ำ

พระเจ้าเกียเค่งได้เสวยราชสมบัติ ศักราช ๔ ปีมะแม เอกศก ฯ

----------------------------