พระราชสาส์นเมืองจีน ปีมะเมีย อัฐศก จุลศักราช ๑๑๔๘

​พระราชสาส์นเมืองจีน^๑

ครั้งรัชกาลที่ ๑ กรุงรัตนโกสินทร์

เมื่อปีมะเมีย อัฐศก จุลศักราช ๑๑๔๘ พ.ศ. ๒๓๒๙

พระราชสาส์นพระเจ้ากรุงจีนตอบ (ความตอนต้นขาด) ...................................

เสด็จขึ้นผ่านพิภพใหม่ ให้จัดแจงทำนุบำรุงสถานบ้านเมืองขึ้นได้ แต่ทว่าถึงกระนั้น กรุงพระมหานครศรีอยุธยาก็ยังกันดารเบาบางร่วงโรยอยู่นัก แล้วก็เป็นระยะท่าทางทะเลไกล สมเด็จพระเจ้ากรุงพระมหานครศรีอยุธยาผู้ใหญ่ ยังทรงพระอุตสาหะขวนขวาย จัดแจงแต่ง ราชทูต อุปทูต ตรีทูต และเครื่องราชบรรณาการออกมาจิ้มก้องขอหองด้วยตามพระราชประเพณีแต่กาลก่อนนั้น เห็นว่ากรุงพระมหานครศรีอยุธยายังมีความรักใคร่ในทางพระราชไมตรีและไมตรีกรุงปักกิ่งอยู่ ฝ่ายสมเด็จพระเจ้ากรุงต้าฉิงผู้ใหญ่มีความยินดีนัก

บัดนี้ สมเด็จพระเจ้ากรุงต้าฉิงผู้ใหญ่ หองให้สมเด็จพระเจ้ากรุงพระมหานครศรีอยุธยาผู้ใหญ่ คงเป็นสมเด็จพระมหากษัตราธิราชเจ้า ครองพิภพแผ่นดินกรุงศรีอยุธยาสียไป และให้ตราโลโตสำหรับปิดพระราชสาส์นคำหับเข้ามาด้วยดวงหนึ่ง และให้สมเด็จพระเจ้ากรุงพระมหานครศรีอยุธยาผู้ใหญ่ครอบครองเสนาบดีไพร่ฟ้าข้าแผ่นดินให้พร้อมมูลอยู่เย็นเป็นสุขโดยราชประเพณีสมเด็จพระมหากษัตราธิราชสืบมาแต่ก่อน อย่าให้สมเด็จพระเจ้ากรุงต้าฉิงผู้ใหญ่ทรงพระวิตกเลย

พระราชสาส์นมา ณ วันเดือน ๓ แรม ๕ ค่ำ ปีมะเมีย อัฐศก

​พระราชสาส์นพระเจ้ากรุงจีนตอบรับบรรรณาการ ในพระราชสาส์นสม ฯ ตอบจิ้มก้องนั้นว่า

พระราชสาส์น สมเด็จพระเจ้ากรุงต้าฉิงผู้ใหญ่ มาถึงสมเด็จพระเจ้ากรุงพระมหานครศรีอยุธยาผู้ใหญ่

ด้วยสมเด็จพระเจ้ากรุงพระมหานครศรีอยุธยาผู้ใหญ่ แต่งให้ พระยาสวัสดิสุนทร ราชทูต พระบวรเสน่หา อุปทูต หลวงพจนาพิมล ตรีทูต จำทูลพระราชสาส์นเครื่องราชบรรณาการออกมาจิ้มก้อง จำเริญทางพระราชไมตรีและไมตรีตามบุราณราชประเพณีสมเด็จพระมหากษัตริย์สืบมาแต่กาลก่อนนั้น ฝ่ายสมเด็จพระเจ้ากรุงต้าฉิงผู้ใหญ่มีความยินดีนัก ได้ให้รับสิ่งของเครื่องราชบรรณาการไว้ แล้วให้จัดแพรตอบแทน คือ

และสิ่งของทั้งนี้ได้ส่งให้ ราชทูต อุปทูต ตรีทูต คุมเข้ามาด้วยแล้ว พระราชสาส์นมา ณ วันเดือน ๓ แรม ๕ ค่ำ ปีมะเมีย อัฐศก ฯ.

----------------------------

ต้นพระราชสาส์นอักษรจีน ๒ ฉบับ ได้ส่งให้ นายเทียรคราช นายบุญคง อาลักษณ์ รักษาไว้ ณ หออาลักษณ์แล้ว.