วัน ๒ ฯ๙ ๒ ค่ำปีชวดอัฐศก ๑๒๓๘

ค่ายหลวงตำบลอ่างศิลา

ณวันที่ ๒ ๙ฯ ๒ ค่ำปีชวดอัฐศก ศักราช ๑๒๓๘

เวลา ๒ โมงเราออกมานั่งที่ท้องพระโรง แล้วเข้าไปในสวน เอาเสื้อแจกให้พวกช่างทองที่เขาทำการแล้วกินเข้า พอกินเข้าแล้วเดินออกมาที่ประตูสวน พบมิ่งเมียขุนศรีบ้านเกาะสีชังเอาของตามมาให้ บอกว่าเรือโบดสำหรับเรือเขจรที่ไปแตกเสียที่เกาะสีชังนั้นได้ยาแล้วพามาส่งด้วย เราให้เงินสามตำลึง แล้วไปลงเรือใบลำเก่า คนที่ไปนั้นกรมขุน กับท่านกลางไปด้วย แต่วันนี้เอดเดอแกมป์ขาดไปไม่มีใคร ได้ออกเรือเวลาบ่าย ๒ โมง ๑๕ มินิต แล้วก้าวขึ้นไปข้างเหนือ ทอดสมอน่าบางปลาสร้อย เวลาบ่าย ๔ โมง ๑๗ มินิต เราหยุดกินเข้าเสียก่อนแล้วจึงได้​ขึ้น เมื่อเวลาเรือจอดนั้นเจ้าชื่น

^๑๑๐ เปนคนสำหรับตั้งโต๊ะของเราแต่ก่อน ได้มาเปนยกรบัตรมาคอยรับอยู่ในที่นั้น เราเรียกให้เข้ามาช่วยจัดของเลี้ยงเจ้านายที่ไปกับเรา พอกินเข้าแล้วเรือทหารที่ตามมาถึงพร้อมกัน เราลงเรือโบดลำเล็กสองกันเชียง ซึ่งติดไปกับเรือใบ หมอสายกับกรมนเรศร์ตีกันเชียงสองคน เราถือท้าย ท่านเล็กท่านกลางไปด้วย แต่กรมขุนกับสรรพเพธนั้นลงเรือยกรบัตรไป เรือเราจอดห่างตพาน เพราะน้ำลงเปนเลนออกมามาก ต้องตีกันเชียงไปไกล เมื่อเกือบจะถึงตพานมีคนลงมาคอยเข็นเรือ เราถอดหางเสือแล้วให้เขาเข็นเรือขึ้นไปบบนเลนไม่มีน้ำเลย ไปถึงตพานแล้วเราขึ้นบกเดินไปตลอดแถวตลาด แต่เวลาที่ไปนั้นเย็นเสียแล้ว เมื่อขึ้นถึงตพานเวลาบ่าย ๕ โมงตลาดเขาเลิก เราเดินกลับมาลงเรือ แล่นใบกลับมาถึงตพานอ่างศิลาเวลาทุ่ม ๑ กับ ๕๐ มินิต กลางคืนวันนี้ไม่มีการสิ่งไร ทำหนังสือบ้างเล็กน้อยเข้านอน ทอมอเมตเตอร์ ๔๗ ดิครี.