หนังสือพระยาเชต

ฉะบับหนึ่งว่า ข้าพเจ้าพระยาเชตเป็นแม่กองใหญ่ฟากตะวันออก บอกมายังพระยาอุไทยธิราชกับสนองกลาภาษกรมการ พระยาวงษานุชิต เจ้าเมืองบาทีกับสนองกลาภาษกรมการ กับพระยาไชยโยธาเจ้าเมือง ไพรกะบาดกับสนองกลาภาษกรมการ พระยาพิศณุโลกเจ้าเมืองกรัง และสนองกลาภาษกรมการ พระยาเสนานุชิตเจ้าเมืองกำปอดกับสนองกลาภาษกรมการ พระยาธิเบศสงครามเจ้าเมืองกะพังโสมกับสนองกลาภาษกรมการ พระยาราชาเศรษฐีเจ้าเมืองมัจรูก และสนองกลาภาษกรมการ พระยามนตรีเสน่หาเจ้าเมืองอุมมอกับสนองกลาภาษ กรมการ บอกให้แจ้งความทุกหัวเมือง กับเจ้าเมืองกรมการพนักงานทุกเขตต์แดน ด้วยพระยาเชตได้ออกไปทำความให้ราษฎรลุกทุกเขตต์กะพงสวาย เมืองบัวราย เมืองเชิงไพร เมืองกะพงเสียมสติงตรอง ก็ได้พร้อมกับพระยาเชตทุกเขตต์ ได้ทำการฆ่าฟันอ้ายญวนตาย ได้ทั้งปืนเครื่องสาตราอาวุธเป็นอันมาก ตัวพระยาเชตได้ทำการเสร็จแล้ว ได้จัดแจงให้ลาดตระเวนทุกทางเสร็จแล้ว ได้เข้าไปถึงเขตต์กะพงสวาย และพระยาเดโชนั้นได้พบกับมหาดเล็กบรรดาเป็นข้าสมเด็จพระอนุชากระษัตราบรมบพิตรผู้เป็นเจ้า มีพระบัณฑูรขึ้นกราบเรียนพณหัวเจ้าท่านสมุหนายก เจ้าคุณแม่ทัพใหญ่ผู้สำเร็จราชการ ได้ทราบทุกประการแล้วนั้น ว่าเป็นข้าแต่สมเด็จพระไอยกาพระราชบิดาช้านานแล้ว บัดนี้ ทราบว่าฟ้าทะละหะลงไปติดโทษอยู่เมืองเว้ ทรงพระเมตตาให้เรารับเป็น​ฟ้าทะละหะ ให้บอกบรรดาขุนนางกับเจ้าเมืองทุกเขตต์และราษฎร ให้ทำราชการฉลองพระเดชพระคุณอย่าให้ขัดขวาง ให้พร้อมใจกันช่วยฆ่าฟันอ้ายญวนให้สิ้นอย่าวิมุติสงสัยเลย ด้วยทรงพระวิตกในพระทัยนัก ถ้าได้สำเร็จเสร็จแล้ว เสด็จเข้ามารักษาขุนนางกับเจ้าเมืองทุกเขตต์กับราษฎร ซึ่งข้อราชการฆ่าฟันอ้ายญวนพระยาเชตกระทำ ข้างเจ้าเมืองทุกหัวเมืองได้ฆ่าฟันอ้ายญวนได้สักเท่าใด หรือมิได้ทำการฆ่าฟันอ้ายญวนก็ไม่ได้มีข่าวบอกไป ถ้าได้ทำการฆ่าฟันอ้ายญวนก็ให้มีหนังสือบอกไปให้ทุก ๆ เมืองจะได้รู้ด้วย และหนังสือนี้ถ้าอ่านเสร็จแล้วให้ส่งต่อไปให้พระยาพิศณุโลกเจ้าเมืองกรัง หนังสือมาณวันเดือน ๑๒ ขึ้น ค่ำ ๑ ปีชวดโทศก ศักราช ๑๒๐๒