หนังสือพระยาสังขโลก

​ข้าพเจ้า พระยาสังขโลก พระยาราชนเรศร์ พระยาอุไทยธิราช พระยาธรรมาธิบดี พระยาพลเทพเกษตราธิบดี พระยากุเชนธิบดี พระยาราชสุภา พระยาราชาเสน่หา พระทึกสงคราม พระยามนตรีเสน่หา และนายทัพนายกอง ขอปรนนิบัติมายังท่านพระนายสารเพธ หลวงนายสิทธิ์ ให้ทราบ ด้วยครั้งก่อนข้าพเจ้าใช้ให้หมื่นอุม บุตรข้าพเจ้าพระยาสังขโลกกับพระภักดีนุชิต เข้ามากราบปรนนิบัติแต่ก่อน ว่าอ้ายญวนหนีขึ้นมา นายทัพนายกองจับได้อ้ายญวน ๑๕ คน ครั้นณวันเดือนยี่แรม ๘ ค่ำนั้น นายทัพนายกองรับได้ไพร่ญวน ๑๑ คนอีก ข้าพเจ้าวิตกถ้วยราชการ ใช้ให้พระยาแบนเข้ามากราบเรียนครั้งหลังอีก อยู่ณวันเดือนยี่แรม ๑๐ ค่ำ นายทัพนายกองที่ให้ตั้งอยู่ณทางสะดึงจารไซ้ จับได้อ้ายญวน ๒ นายไพร่ ๑๐๖ คน เข้ากันเป็นญวนหนีขึ้นมาจับได้เก่าใหม่ ๑๓๘ คน ข้าพเจ้าได้ถามราชการเมืองญวน อ้ายองเหียบ อ้ายองเลบา ให้การว่าเหมือนอย่างจดหมายถ้อยคำมาทุกสิ่งทุกประการแล้ว ข้าพเจ้าคิดวิตกด้วยราชการจะไว้ใจยังไม่ได้ ไม่รู้ในความคิดของมันจะอุบายประการใดข้าพเจ้ายังหาทราบไม่ ข้าพเจ้าจึงใช้ให้พระยาพลเทพเกษตราธิบดี พระยามหาธิบดี คุมกำลัง ๒๐๐ คน คุมญวน ๑๓๘ คนขึ้นไปไว้ในค่ายภูมตะพังเขตต์เมืองสำโรงทองข้างบนแล้ว ข้าพเจ้าให้พระยาทั้ง ๒ กับกำลังให้ดูรักษาควบคุมเบิกเข้าสะเบียงอาหารให้กิน ข้าพเจ้าจึงจะให้นำขึ้นมา​กราบเรียนนั้น ข้าพเจ้าไม่ไว้ใจมัน กลัวมันจะหนีแล้วมันจะขึ้นมาอีกเป็นอันมาก ข้าพเจ้าเกรงว่าจะรักษามันไว้ไม่ได้ บัดนี้ข้าพเจ้าใช้ให้พระเสนาภักดีกับไพร่ ๒ คน นำเอาถ้อยคำอ้ายญวนที่จับได้เข้ามากราบเรียนให้ทราบ ขอท่านได้เอาเนื้อความขึ้นกราบเรียนเจ้าคุณผู้ใหญ่ผู้สำเร็จราชการให้ได้ทราบ เมตตาประการใดจงบังคับมา ความประการใดให้ใช้คนกลับไปโดยเร็วข้าพเจ้าจะได้ทำตาม ขอกราบเรียนปรนนิบัติมาณวันเดือนยี่แรม ๑๐ ค่ำ ปีชวดโทศกศักราช ๑๒๐๒