หนังสือพระยาภิมุขวงษากน

​ฉะบับหนึ่งว่า พระยาภิมุขวงษากน ออกยากุเชนธิบดีคง พระยาสุรเดชมี พระยาชำนิพิทักษ์งา พระยาสัตราธิบดีมาศ พระราชานุกูลขด พระสุภาสัตรีน้อย พระยามโนสงครามโสม พระลำพังเตียง และพระหลวงขุนหมื่นนายทัพนายกอง ๆ พระยาวงษานุชิตเจ้าเมืองบาที กราบเท้าปรนนิบัติมายังท่านพระยาณรงควิไชย พระยาประจิมบุรี พระอัคเนศร พระนรินทรโยธาปลัดเมืองปัตบอง พระยาสังขโลกทั้งสองได้ทราบ ด้วยพระยาวงษานุชิตเจ้าเมืองบาทีคิดพร้อมกันกำเริบฆ่าฟันอ้ายญวนนั้น ข้าพเจ้าและพระหลวงขุนหมื่นตามมีชื่อในหนังสือก็ได้พร้อมกันกำเริบกับพระยาวงษานุชิตเจ้าเมืองบาที ได้ฆ่าฟันอ้ายญวนทุกวันนี้ หมายจะให้คงบ้านเมืองปกติเหมือนแต่ก่อน จะได้พึ่งพระบรมโพธิสมภารของสมเด็จพระพุทธเจ้าอยู่หัวทางกรุงเทพ ฯ ข้าพเจ้าหมายจะเอาเขตต์แดนและอาณาประชาราษฎรให้เป็นข้าใต้ฝ่าละอองธุลีพระบาท ข้าพเจ้าและพระยาพระหลวงขุนหมื่น อาณาประชาราษฎรจะได้หลีกเลี่ยงออกจากสมเด็จพระพุทธเจ้าอยู่หัวทางกรุงเทพพระมหานครนั้นหามิได้ ข้อราชการประการใดแจ้งมาในต้นหนังสือพระยาวงษานุชิตเจ้าเมืองบาที เจ้าเมืองกะพงโสม เจ้าเมืองไพรกะบาดทั้ง ๓ เมือง กราบเท้าปรนนิบัติมาณวันเดือน ๑๒ แรม ๕ ค่ำปีชวดโทศก ศักราช ๑๒๐๒