ฉันท์บูชาพระคุณ ของคณะหนังสือพิมพ์สยามราษฎร์

๑๔ โอ้วารอันอดุรทุกข์ ดลรุกนรากร
คือคราวพระเจ้าชิวบวร วิรราชรามเบญจม์
๏ อิกทั้งพระมารดรประเทศ อุปเฉทพระชนม์เปน
ดั่งสูรย์และจันทร์กษณะเพ็ญ ศิรลับวราภา
๏ เวียนมาประสบณสหมาส เพราะพระบาทอุภัยคลา
สู่วรรคโลกะทิพยา ศยร่วมตุลาคม
๏ นับรอบก็ปัญจมพระราม ประลุสิบฉนำสม
ฝ่ายแม่ณเกล้ากฤตยุดม ธเสด็จสิปีเดียว
๏ ทวยราษฎร์ระลึกพระคุณล้ำ ธุระทำก็กลมเกลียว
กันเพื่อประนตเพราะพระเฉลียว มนะนึกระลึกถึง
๏ ต่างคนก็โอนศิระและต่าง จิตต์ต่างก็รำพึง
ต่างหัตถ์ประนมนขะกระลึง อุบะเทิดกะธูปเทียน
๏ ต่างโอษฐ์ก็เอ่ยวจนพร่ำ สัตยาภิปรายเพียร
เพื่อขอพระองค์ทวิเสถียร ทิพโลกสุราลัย
๏ แม้นมีอุกาศพระจะอุบัติ ณมนุษยพบไหน
ขอจุ่งพระองค์อุบัติใน วรเทพบุรีศรี
๏ เปนเจ้าณเหล่านิกรไทย ดุจบรรพกาลมี
สมดั่งประสงค์พศกจี รสมัยเสมอเทอญ ฯ

----------------------------

แชร์ชวนกันอ่าน

แจ้งคำสะกดผิดและข้อผิดพลาด หรือคำแนะนำต่างๆ ได้ ที่นี่ค่ะ