กลอนสุภาพ ของขุนสารัตถ์ธุรธำรง

  ​๏ แสนระกำคร่ำครวญรัญจวนจิตต์
ดังเศียรขาดกลาดกลางในทางทิศ เจ้าชีวิตสวรรคตสลดใจ
นิจจาเอ๋ยเคยรู้จักทรงทักถาม สำเนียงนามข้าผู้ประตูใหม่
เคยถวายสาราพญาไท ทรงปราไสแย้มสรวลยวนกมล
ตัวเจ้าหรือขุนสารัตถ์ผู้จัดสาร ศิโรกรานทูลฉลองถึงสองหน
ไม่สู้คล่องว่องไวไขยุบล พระจอมพลดำรัสตอบว่าขอบใจ
เสียแรงรื้อของบุราณนานอโข เอามาโชชวนให้อ่านสารสมัย
รักษาชาติด้วยความเพียรจำเนียรใน ประตูใหม่หมั่นสงวนสำนวนนาม
โอ้พระจอมจุลดิลกเคยปกเกศ เฉลิมเขตไทยถิ่นดินสยาม
กระเดื่องหล้าธาตรีทั้งชีพราหมณ์ นครคามเขตกว้างไม่สร่างครวญ
หนังสือพิมพ์ทุกฉบับรับว่าโศก ตลอดโลกแสนเสียดายไม่วายหวน
ต่างประเทศธานีทวีครวญ พระมาด่วนรีบรัดตัดอาวรณ์
ระคินขุ่นฝ่ายุคลหรือกลไหน ขาดอาลัยสิ่งประสงค์ทรงนุสร
พระจอมจักรหลักหล้าสุธาธร แสนอาวรณ์เช้าเย็นไม่เว้นวาย
ทรงเฉลียวเชี่ยวชำนาญชาญกระแส พระรู้แพ้รู้ชนะทรงกะหมาย
รู้กำลังพวกพหลพลนิกาย รู้อุบายรอบรู้กู้ไผท
​รู้ผ่อนสั้นผ่อนยาวเมื่อคราวขัน ทุกสิ่งสรรค์รอบรู้ชูสมัย
ถึงคราวอ่อนพระก็อ่อนหย่อนพระทัย รู้ทางไล่ทางหนีทรงปรีชา
นอกก็ไปในก็ป้องครองประโยชน์ รักษาโสดสยามไว้จนใหญ่กล้า
บัวไม่ช้ำน้ำไม่ขุ่นอุ่นอุรา ยิ่งบิดามารดรนิกรชน
แผ่อำนาจกฤษฎาปัญญาวุธ สติยุดมิได้วางในกลางหน
เชื่อมไมตรีเปนกำแพงแผลงผจญ ทรงอดทนหน่วงหนักเปนหลักชัย
ทั่วแผ่นดินถิ่นประเทศในเขตเปลี่ยว เสด็จเดี่ยวแดนราชขลาดไฉน
ใครก็รู้ว่าศัตรูของกรุงไกร พระก็ไม่เกรงหมู่ศัตรูตรง
มหิศร์หาญชาญชัยใครจะเทียบ พระเชาว์เฉียบยิ่งคิดพิศวง
แม้จะเปลืองชีวารักษาธง ไม่ลดลงจากเสาของเราไท
สู้ลำบากยากเย็นเห็นประจักษ์ จึงเปนหลักสืบมาจะหาไหน
ทุกสถานบ้านเมืองเรืองอุไร นี่หรือใครจะไม่รักพระจักรี
ประจักษ์แจ้งว่าไทมิใช่ทาส ครองอำนาจเฟื่องฟุ้งในกรุงศรี
รักษาไทให้เปนไทด้วยไมตรี ยิ่งหมื่นปีสืบชาติบาทยุคล
ความเจริญเดิรเสมอไม่เผลอพลั้ง หน้ากับหลังควรมองคลองถนน
ทั้งบ้านเมืองเรืองเจริญเพลินกมล ประชาชนคับคั่งพรั่งทบวง
พลทหารชาญสงครามไม่ขามศึก ก็ครื้นครึกทั่วทั้งพระวังหลวง
เสนาบดีมีจบครบกระทรวง คอยทักท้วงตรวจตราบัญชาการ
ทั่วมณฑลเหนือใต้ไทประเทศ ขจรเดชลือชามหาศาล
เล็กก็จริงยิ่งกว่าเพ็ชร์เผด็จพาล เห็นฝั่งธารอยู่ไรไรแล้วไทเรา
​พเอิญจวบเคราะห์กาจมาคลาดแคล้ว ประทีปแก้วสู่สวรรค์เมื่อวันเสาร์
ยี่สิบสองตุลาคมนิยมเค้า ศกร้อยยี่สิบเก้าให้อาดูร
เห็นแต่ยอดปิยบุตรมงกุฏกษัตร เถลิงรัชย์ฉัตรชัยมไหศูรย์
จะดับโศกทรวงข้าที่อาดูร เหมือนพระทูลกระหม่อมแก้วที่แล้วมา
ขอพระองค์ทรงดำเนิรราชกิจ ดังทรงฤทธิอิศเรศเกศนาถา
ให้ชุ่มชื้นชื่นกมลชนประชา ดำรงฟ้าดำรงดินเพิ่มภิญโญ
ทั้งนอกในภัยพิบัติอย่าขัดข้อง ลอออ่องยศศักดิ์ยิ่งอักโข
พระเกียรติก้องทั่วทิศมหิศโร ทรงเดโชดุจองค์นารายณ์ เอย ฯ

----------------------------

แชร์ชวนกันอ่าน

แจ้งคำสะกดผิดและข้อผิดพลาด หรือคำแนะนำต่างๆ ได้ ที่นี่ค่ะ