“โคลงคำนมัสการ”
๏ หลวงสารปราเสริฐน้อย | นามเดิม |
คิดจัดจำแนกเติม | ต่อตั้ง |
ใดพร่องปราชเชิญเสริม | แซมใส่ เทอญพ่อ |
ต้นแต่นโมทั้ง | หมู่ไม้เอกโท ๚ะ |
๏ ระบิลระบอบนี้ | นามสฤษดิ์ |
มูลบทบรรพกิจ | ประกอบถ้อย |
สำหรับฝึกสอนศิศย | แรกเริ่ม เรียนฤๅ |
จงพ่อหนูน้อยน้อย | เล่าอ้ออ่านจำ |
๏ เอกองค์ทรงภาคย์พ้น | พรรณา |
พระเบิกบงกชบาน | คลี่คล้อย |
ปวงสัตวเสพยนิทรา | เตือนตื่น |
สรวมบาทพระนั่นสร้อย | เทริดเศียร ๚ะ |
๏ ดวงเดียวโอภาษพ้น | พันทิวา กรเฮย |
บานเบิกบงกชคลา | คลี่คล้อย |
เตือนสัตว์สร่างนิทรา | ใสผ่อง ภักตร์แฮ |
บัวบาทเรณูสร้อย | เทริดเกล้าเราเกษม |
๏ ประนตบทเรศเบื้อง | บัวบุษบ์ |
สมเด็จพระสัมพุทธ | ภาคย์พ้น |
จุฬาดิลกพิสุทธิ | เทเวดร์ |
พระล่วงพระลับล้น | โลกย์แล้วเลอเหลียว ๚ะ |
๏ วาจีกายจิตรน้อม | นมัสการ |
พระสาศดุลยาจารย์ | เจิดหล้า |
ทรงพุทธิพิสุทธญาณ | ยลจบ |
ไพโรจเรืองรัตนเจ้า | แจ่มพ้นพันแสง ๚ะ |
๏ ไตรยพิธธรรมที่อ้าง | เอาอรรถ มวญแฮ |
ปฎิบัติบริยัดติ | ยิ่งแก้ว |
หนึ่งโลกุดรสรงสัตว | ใสสร่าง |
สามสิ่งสองมืดแผ้ว | พ่างพื้นพันฉมา ๚ะ |
๏ สี่ยุคแยกคู่ได้ | อัษฎารย์ |
ตัดบ่วงเบญจพิธมาร | มอดแล้ว |
โดยเสด็จพระผู้บาน | บุญบาป บี้นา |
ลุศิวาไลยแพร้ว | เพริศพร้อมศุขเกษม ๚ะ |
๏ อุตมงค์โกเมศแม้น | กุสุมาลย์ |
แสงเนตรส่องเสนอปาน | ปทีปแก้ว |
เสาวคนธ์คู่ใจบาน | โอษฐเทียบ ธูปนา |
บูชิตไตรยรัตนแพร้ว | พรั่งพร้อมเอนทรีย์ ๚ะ |
๏ อำนาจอันนอบน้อม | ไตรยรัตน์ |
สรวมสร่างสรรพพิบัติ | พิบากเศร้า |
มงคลศิริพิพัฒน์ | ภูลเพิ่ม ข้าแฮ |
อานุภาพพระเกลี่ยเกล้า | สบสิ้นสิ่งประสงค์ ๚ะ |
๏ คำนมัสการย่อเพื่อให้ประสิทธิในการเรียน ๚ะ
๏ สุคะตะนะมัสดุ นะมัดถุสุคตัสสะ ๚ะ
๏ นโมโพธายะ สิธิรัสดุสิกขิตุม ๚ะ
๏ นโมพุทธายสิทธํ | า ิ ี ึ ื ุ ู ฤ ฤๅ ฦ ฦๅ เ แ ไ ใ โ เ า ำ |ะ ๚ะ
๏ นโมพุทธายสิทธํ อ อา อิ อี อึ อื อุ อู ฤ ฤๅ ฦ ฦๅ เอ แอ ไอ ใอ โอ เอา อำ อะ ๚ะ