อักษรคำตาย
อักษรคำตายใน แม่ ก กา ทั้ง ๓ หมู่ ซึ่งแจกออกตัวละ ๔ คำนั้น ถึงผันด้วยไม้เอกโทไม่ได้ ก็แต่สำเนียงเปน$\left. \begin{array}{}\mbox{หนัก } \\[1.4ex]\mbox{เบา }\\[1.4ex]\end{array} \right\vert$ ตามอักษร คำตาย $\left. \begin{array}{}\mbox{อักษรสูง } \\[1.4ex]\mbox{อักษรกลาง }\\[1.4ex]\end{array} \right\vert$ เสียงต่ำลง คื$\left. \begin{array}{}\mbox{ขิ ขึ ขุ ขะ } \\[1.4ex]\mbox{กิ กึ กุ กะ }\\[1.4ex]\end{array} \right\vert$ คำตายอักษรต่ำเสียงสูงขึ้น คื คิ คึ คุ คะ เปนดังนี้ทุกตัวทั้ง ๓ หมู่ พึงสังเกตดูก็จะรู้ว่าเสียงแปลกกัน ดุจคำเหล่านี้ $\left. \begin{array}{}\mbox{จักขุ } \\[1.4ex]\mbox{ไฟคุ }\\[1.4ex]\end{array} \right\vert$ $\left. \begin{array}{}\mbox{เขขะ } \\[1.4ex]\mbox{เจ้าคะ }\\[1.4ex]\end{array} \right\vert$ $\left. \begin{array}{}\mbox{บวมฉุ } \\[1.4ex]\mbox{นุ่นในกระชุ }\\[1.4ex]\end{array} \right\vert$ $\left. \begin{array}{}\mbox{ดาบฉะ } \\[1.4ex]\mbox{น้ำชะ }\\[1.4ex]\end{array} \right\vert$ $\left. \begin{array}{}\mbox{ถืทิฐิ } \\[1.4ex]\mbox{น้ำกระทิ }\\[1.4ex]\end{array} \right\vert$ $\left. \begin{array}{}\mbox{วัดถุ } \\[1.4ex]\mbox{ตาปะทุ }\\[1.4ex]\end{array} \right\vert$ $\left. \begin{array}{}\mbox{สะมะถะ } \\[1.4ex]\mbox{ตั้งกะทะ }\\[1.4ex]\end{array} \right\vert$ $\left. \begin{array}{}\mbox{หน่อผลิ } \\[1.4ex]\mbox{ผลัดใบพลิ }\\[1.4ex]\end{array} \right\vert$ $\left. \begin{array}{}\mbox{ไม้ผุ } \\[1.4ex]\mbox{น้ำพุ }\\[1.4ex]\end{array} \right\vert$ $\left. \begin{array}{}\mbox{ป่ายเพะพะ } \\[1.4ex]\mbox{ได้พิงพะ }\\[1.4ex]\end{array} \right\vert$ $\left. \begin{array}{}\mbox{ฟ่ามฝุ } \\[1.4ex]\mbox{ฟุฟะ }\\[1.4ex]\end{array} \right\vert$ $\left. \begin{array}{}\mbox{ว่าแล้วสิ } \\[1.4ex]\mbox{อย่างนั้นซิ }\\[1.4ex]\end{array} \right\vert$ $\left. \begin{array}{}\mbox{บ่อสระ } \\[1.4ex]\mbox{แปะซะ }\\[1.4ex]\end{array} \right\vert$
----------------------------
๏ ถึงอักษรต่ำที่ตัวสูง กลาง นำน่า ก็มีสำเนียงหนักเบา ดุจคำว่า $\left. \begin{array}{}\mbox{หงำหงะ } \\[1.4ex]\mbox{เงอะงะ }\\[1.4ex]\end{array} \right\vert$ $\left. \begin{array}{}\mbox{เปนดำนิ } \\[1.4ex]\mbox{ชาญชำนิ }\\[1.4ex]\end{array} \right\vert$ $\left. \begin{array}{}\mbox{เต่าตนุ } \\[1.4ex]\mbox{พิศณุ }\\[1.4ex]\end{array} \right\vert$ $\left. \begin{array}{}\mbox{ช่างสนะ } \\[1.4ex]\mbox{ช่วยบุนะ }\\[1.4ex]\end{array} \right\vert$ $\left. \begin{array}{}\mbox{สมุห์ } \\[1.4ex]\mbox{โกรธมุ }\\[1.4ex]\end{array} \right\vert$ $\left. \begin{array}{}\mbox{อ่อนหยุ } \\[1.4ex]\mbox{เชื่อคนยุ }\\[1.4ex]\end{array} \right\vert$ $\left. \begin{array}{}\mbox{ดำริห } \\[1.4ex]\mbox{ช่างริ }\\[1.4ex]\end{array} \right\vert$ $\left. \begin{array}{}\mbox{บางบำหรุ } \\[1.4ex]\mbox{กินยารุ }\\[1.4ex]\end{array} \right\vert$ $\left. \begin{array}{}\mbox{คำปะระ } \\[1.4ex]\mbox{ต้องชำระ }\\[1.4ex]\end{array} \right\vert$ $\left. \begin{array}{}\mbox{เปนไข้หละ } \\[1.4ex]\mbox{ต้องเลยละ }\\[1.4ex]\end{array} \right\vert$ คำเช่นนี้มีมากชักมาไว้แต่พอเปนที่สังเกตเท่านี้ ๚ะ
๏ อักษร ๓ หมู่แจกแม่ ก กา ทั้งวิธีผันไม้ ่ ้ ๊ ๋ จบเท่านี้ ๚ะ
----------------------------