คำกลอนอ่านเทียบ แม่กกา

ต่อไปนี้ คำกลอนสำหรับอ่านเทียบ ใน แม่ ก กา

๏ ยานี ๑๑ ๏ สะธุสะจะฃอไหว้ พระศรีไตรสะระณา พ่แม่แลครูบา เทวะดาในราษี ๏ ข้าเจ้าเอา ก ข เข้ามาต่ ก กา มี แก้ไขในเท่านี้ ดีมิดีอย่าตรีชา ๏ จะร่ำคำต่ไป ภฬ่ใจกุมารา ธระณีมีราชา เจ้าภาราสาวะถี ๏ ชื่พระไชย์สุริยา มีสุดามะเหษี ชื่ว่าสุมาลี อยู่บูรีไม่มีไภย ๏ ข้าเฝ้าเหล่าเสนา มีกิริยาอะฌาไศรย์ พ่ค้ามาแต่ไกล ได้อาไศรยในภารา ๏ ไพร่ฟ้าประชาชี เชาบูรีก็ปรีดา ทำไร่เขาไถนา ได้เข้าปลาแลสาลี ๏ อยู่มาหมู่ข้าเฝ้า ก็หาเยาวะนารี ที่หน้าตาดีดี ทำมะโหรีที่เคหา ๏ ค่ำเช้าเฝ้าสีซ เข้าแต่หฬ่กามา หาได้ให้ภะริยา โลโภพาให้บ้าใจ ๏ ไม่จำคำพระเจ้า เหไปเข้าภาษาไสย์ ถืดีมีข้าไทย ฉ้แต่ไพร่ใส่ขื่คา ๏ คะดีที่มีคู่ คืไก่หมูเจ้าสูภา ใครเอาเข้าปลามา ให้สูภาก็ว่าดี ๏ ทแพ้แก้ชะนะ ไม่ถืพระประเวณี ขี้ฉ้ก็ได้ดี ไล่ด่าตีมีอาญา ๏ ที่ซื่ถืพระเจ้า ว่าโง่เง่าเต่าปูปลา ผู้เถ้าเหล่าเมธา ว่าใบ้บ้าสาระยำ ๏ ภิษุสะมะณะ เล่าก็ละพระสะธำม์ คาถาว่าลำนำ ไปเร่ร่ำทำเฉโก ๏ ไม่จำคำผู้ใหญ่ ศีศะไม้ใจโยโส ที่ดีมีอะโข ข้าฃโมทะนาไป ๏ ภาราสาวะถี ใครไม่มีปรานีใคร ดุดื้ถืแต่ใจ ที่ใครได้ใส่เอาภ ๏ ผู้ที่มีฝีมื ทำดุดื้ไม่ซื้ฃ ไล่คว้าผ้าที่ฅ อะไรฬ่ก็เอาไป ๏ ข้าเฝ้าเหล่าเสนา มิได้ว่าหมู่ข้าไทย ถืน้ำร่ำเข้าไป แต่น้ำใจไม่นำภา ๏ หาได้ใครหาเอา ไพร่ฟ้าเศร้าเปล่าอุรา ผู้ที่มีอาญา ไล่ตีด่าไม่ปรานี ๏ ผีป่ามากระทำ มระณะกำเชาบูรี น้ำป่าเข้าธานี ก็ไม่มีที่อาไศรย ๏ ข้าเฝ้าเหล่าเสนา หนีไปหาภาราไกล ชีบาล่าลี้ไป ไม่มีใครในธานี ๏ ฉบัง ๑๖ ๏ พระไชยสุริยา ภูมีพาพระมะเหษี มาที่ในลำสำเภา ๏ เข้าปลาหาไปไม่เบา นารีที่เยาว์ ก็เอาไปในเภตรา ๏ เถ้าแก่เชาแม่แซ่มา เสนีเสนา ก็มาในลำสำเภา ๏ ตีม้าฬ่ฉ้ใบใส่เสา วายุพยุเพลา สำเภาก็ใช้ใบไป ๏ เภตรามาในน้ำไหล ค่ำเช้าเปล่าใจ ที่ในมหาวารี ๏ พสูธาอาไศรยไม่มี ราชานารี อยู่ที่พระแกลแลดู ๏ ปลากะโห้โลมาราหู เหราปลาทู มีอยู่ในน้ำคล่ำไป ๏ ราชาว้าเหว่หฤไทย วายุพาคลาใคล มาในทะเลเอกา ๏ แลไปไม่ปะพะสุธา เปล่าใจไนยนา โพล้เพล้เวลาราตรี ๏ ราชาว่าแก่เสนี ใครรู้คะดี วารีนี้เท่าใดนา ๏ ข้าเฝ้าเล่าแก่ราชา ว่าพระมหา วารีนี้ไซ้ใหญ่โต ๏ ไหลมาแต่ในฅโค แผ่ไปใหญ่โต มโหฬาล้ำน้ำใหล ๏ บาฬีมิได้แก้ไข ข้าพเจ้าเข้าใจ ผู้ใหญ่ผู้เถ้าเล่ามา ๏ ว่ามีพระยาสกุณา ใหญ่โตมะโหฬา กายาเท่าเขาคิรี ๏ ชื่ว่าพระยาสำภาที ใคร่รู้คะดี วารีนี้โตเท่าใด ๏ โยโสโผผาถาไป ภพระสุริไส จะใกล้โพล้เพล้เวลา ๏ แลไปไม่ปะพะสุธา ย่ทร้ราชีวาก็จะประไลย ๏ ภปลามาในน้ำไหล สะกุณาถาไป อาไศรยที่ศีศะปลา ๏ ฉะแง้แลไปไกลตา จำฃง้ปลา ว่าฃษะมาอะไภย ๏ วารีที่เราจะไป ใกล้ฤๅว่าไกล ข้าไหว้จะฃมรคา ๏ ปลาว่าข้าเจ้าเยาวภา มิได้ไปมา อาไศรยอยู่ต่ธรณี ๏ สะกุณาอาไลยชีวี ลาปลาจระลี สู่ที่ภูผาอาไศรย ๏ ข้าเฝ้าเล่าแก่ภูวไนย พระเจ้าเข้าใจ ฤไทยว้าเหว่เอกา ๏ จำไปในทะเลเวรา พยุใหญ่มา เภตราก็เหเซไป ๏ สมก็เกาเสาใบ ทะลุปรุไป น้ำไหลเข้าลำสำเภา ๏ ผีน้ำซ้ำไต่ใบเสา เจ้ากำม์ซ้ำเอา สำเภาระยำคว่ำไป ๏ ราชาคว้ามือรไทย เอาผ้าสะใบ ต่ไว้ไม่ไกลกายา ๏ เถ้าแก่เชาแม่เสนา น้ำเข้าหูตา จระเข้เหราคร่าไป ๏ ราชานารีร่ำไร มีกำม์จำใจ จำไปภปะพสุธา ๏ มีไม้ไทรใหญ่ใบหนา เข้าไปไสยา เวลาภค่ำร่ำไร จบแม่ ก กา ๚ะ

----------------------------

แชร์ชวนกันอ่าน

แจ้งคำสะกดผิดและข้อผิดพลาด หรือคำแนะนำต่างๆ ได้ ที่นี่ค่ะ