บทที่ ๑๕ ท้ายสงคราม

๒๗. ผู้ทรงศร หมายความว่า พระผู้ชำนาญในการศร เป็นคำยกย่องกษัตริย์ผู้เป็นนักรบ ในภาษาไทยใช้กันมาก จึงขอใช้บ้าง. ↩

๒๘. พลนิษัท คือพลทหารเมืองนิษัทซึ่งยกมาช่วยฝ่ายปาณฑพ ↩

๒๙. พวกบัญจาล คือทหารเมืองบัญจาล ซึ่งเปนเมืองท้าวทุรบท บิดานางเท๎ราปที. ↩