- วันที่ ๑๖ เมษายน พ.ศ. ๒๔๖๑ ดร
- วันที่ ๙ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๔๖๑ ดร
- วันที่ ๒๒ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๔๖๑ น
- วันที่ ๒๘ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๔๖๑ ดร
- วันที่ ๒๙ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๔๖๑ น
- วันที่ ๒๙ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๔๖๑ ดร
- วันที่ ๓๑ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๔๖๑ น
- วันที่ ๓๑ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๔๖๑ ดร
- วันที่ ๓ มิถุนายน พ.ศ. ๒๔๖๑ ดร
- วันที่ ๓ มิถุนายน พ.ศ. ๒๔๖๑ ดร (๒)
- วันที่ ๗ มิถุนายน พ.ศ. ๒๔๖๑ ดร
- วันที่ ๘ มิถุนายน พ.ศ. ๒๔๖๑ น
- วันที่ ๘ มิถุนายน พ.ศ. ๒๔๖๑ น (๒)
- วันที่ ๒๑ มิถุนายน พ.ศ. ๒๔๖๑ น
- วันที่ ๒๑ มิถุนายน พ.ศ. ๒๔๖๑ ดร
- วันที่ ๒๔ มิถุนายน พ.ศ. ๒๔๖๑ ดร
- วันที่ ๒๔ มิถุนายน พ.ศ. ๒๔๖๑ น
- วันที่ ๒๗ มิถุนายน พ.ศ. ๒๔๖๑ ดร
- —วันที่ ๒๙ มิถุนายน พ.ศ. ๒๔๖๑
- วันที่ ๑ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๔๖๑ ดร
- —เพลงขับเรื่องซอมโหรี
- —บทเพลงพิณพาทย์ โหมโรงโขน และเพลงต่างๆ กับคำกลอนบอกชื่อเพลงมโหรี
- วันที่ ๑๐ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๔๖๑ ดร
- วันที่ ๑๐ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๔๖๑ น
- วันที่ ๑๒ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๔๖๑ ดร
- วันที่ ๑๕ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๔๖๑ ดร
- วันที่ ๑๕ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๔๖๑ น
- วันที่ ๒๐ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๔๖๑ ดร
- วันที่ ๔ สิงหาคม พ.ศ. ๒๔๖๑ ดร
- วันที่ ๕ สิงหาคม พ.ศ. ๒๔๖๑ ดร
- วันที่ ๒๐ สิงหาคม พ.ศ. ๒๔๖๑ น
- วันที่ ๒๑ สิงหาคม พ.ศ. ๒๔๖๑ น
- วันที่ ๒๒ สิงหาคม พ.ศ. ๒๔๖๑ ดร
- วันที่ ๒๒ สิงหาคม พ.ศ. ๒๔๖๑ น
- วันที่ ๗ กันยายน พ.ศ. ๒๔๖๑ น
- วันที่ ๑๕ กันยายน พ.ศ. ๒๔๖๑ ดร
- วันที่ ๑๕ กันยายน พ.ศ. ๒๔๖๑ น
- วันที่ ๑๕ กันยายน พ.ศ. ๒๔๖๑ ดร (๒)
- วันที่ ๒๔ กันยายน พ.ศ. ๒๔๖๑ ดร
- วันที่ ๒๐ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๔๖๑ น
- —วันที่ ๒๐ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๔๖๑
- วันที่ ๒๑ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๔๖๑ ดร
- วันที่ ๑๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๔๖๑ ดร
- วันที่ ๑๘ ธันวาคม พ.ศ. ๒๔๖๑ น
- —หมายเหตุตรวจตำนานวังน่า
- —หมายเหตุใบแก้ตำนานวังน่า
- —หมายเหตุใบสอบพิมพ์ตำนานวังน่า
- วันที่ ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๔๖๑ น
- วันที่ ๑๓ มกราคม พ.ศ. ๒๔๖๑ ดร
- วันที่ ๑๖ มีนาคม พ.ศ. ๒๔๖๑ น
เพลงขับเรื่องซอมโหรี
๑บอกลำนำให้รู้ในเพลงบุราณ ๑๙๒ บท เพลงในนี้
ที่เปนลายพระหัตถ์ของสมเด็จกรมพระนริศฯ |
๖๏ ข้าไหว้ครูซอขอคำนับ ขับบรรสานสายสุหร่ายเรื่อง มโหรีแรกเริ่มเฉลิมเมือง บอกเบื้องฉบับบุราณนาน แต่บรรดาเพลงใหญ่ให้รู้ชื่อ |
บทที่ ๑๒ | |
โศลกแขก | คือโฉลกแรกเรื่อยเฉื่อยฉาน |
อักษรโศลก | อันศรโฉลกบรรเลงลาน |
วิศาลโศลก | วิศาลโศลกนั้นเปนหลั่นลด |
มหาวิศาลโศลก ลอยชายเข้าวัง | มหาโฉลกลอยชายเข้าวัง |
พราหมณ์เข้าโบสถ์ | พราหมณ์เดินเข้ายังอุโบสถ |
โยคีโยนแก้ว | โยคีโยนมณีโชติชด |
เจ็ดบทบอกต้นดนดรีฯ ๗ เพลง๓ | |
บทที่ ๒ | ๖๏ เพลงซอที่สองรองรับ |
นับอิกเจ็ดบทกำหนดสี่ | |
เนรปัตตี | ในนามว่าเนรปัตตี |
ชามพูนุท | กับศรีสุวรรณชมภูนุท |
ทองเก้านํ้า ทองย้อย | ทองเก้านํ้านองทองย้อย |
ทองพราย | ทองพรายแพร้วพร้อยแสงสุด |
ทองสระ ทองสรม | ทองสระทองสรมสมมุติ |
กลบุตรจงจำลำนำนานฯ (๗ เพลง) | |
บทที่ ๓ | |
นางกราย นางเยื้อง | นางกรายแล้วย้ายนางเยื้อง |
สร้อยต่าน | เรียงเรื่องเรียบร้อยสร้อยต่าน |
นาคเกี้ยว | นาคเกี้ยวพระสุเมรุพาดพาน |
พระรามตามกวาง | พระอวตารติดตามกวางทอง |
พระรามเดิรดง | ราเมศออกเดินดงดร |
พระรามนคร | พระรามนครควรสนอง |
เจ็ดเพลงบรรเลงลํ้าทำนอง | |
ที่สามต่อสองประสานกันฯ ๗ เพลง | |
บทที่ ๔ | |
มอญแปลง | ๔๏ ขึ้นมอญแปลงใหญ่ในบทสี่ |
สรรเสริญพระจันทร์ | สรรเสริญจันทรีสรวงสวรรค์ |
มหาชัย | มหาไชยในเรื่องรำพรรณ |
มโนหราโอด | มโนราโอฐอั้นครั่นครวญ |
ราโค เหรา | ราโคเคียงเรียงเหรา |
หงส์ไซ้ดอกบัว | หงส์ไซร้ปทุมมาสร้อยสงวน |
ยิ่งฟังยิ่งเพราะเสนาะนวล | |
ในขบวนบรรเลงเพลงพอ ฯ ๗ เพลง | |
บทที่ ๕ | |
บังใบแฝงใบโอด | ๔๏ บังใบแฝงใบโอฐอ้อน |
ฝรั่งถอนสมอ | ฝรั่งร่ายร้องถอนสมอ |
คู่ฝรั่งถอนสมอ | คู่ฝรั่งบ้าบ่นบทซอ |
คู่บ้าบ่น | คู่บ้าบ่นต่อลำดับไป |
แขกสวด แขกกินเหล้า | แขกสวดแล้วแขกกินเหล้า |
ยาเมาเล สังข์ใหญ่ | อิกยาเมาเลสังข์ใหญ่ |
สังข์น้อย | สังข์น้อยร้อยเรียบระเบียบใน |
สิบเอ็ดบทบอกไว้ให้เจนจำ ฯ ๑๑ | |
บทที่ ๖ | |
สระบุหร่ง | ๔๏ สระบุหร่งรับขับอ้าง |
กะระนะ นางบุหร่ง | กะระนะนางบุหร่งเรื่อยรํ่า |
มลกาเสียเมือง | มลกาเสียเมืองลำนำ |
มลายูหวล | มลายูหวนซํ้าสืบไป |
คู่มลายูหวล | แล้วคู่มลายูหวน |
เพื่อนนอนใหญ่ | เสนาะนวนเพลงเพื่อนนอนใหญ่ |
เพื่อนนอนน้อย ดอกไม้ไทร | เพื่อนนอนน้อยดอกไม้ไทร |
ดอกไม้ตานี | เป็นรำดับดอกไม้ตานี |
แสนพิลาปใหญ่ แสนพิลาปน้อย | แสนพิลาปใหญ่พิลาปน้อย |
น้ำค้างตะวันตก | นํ้าค้างย้อยตะวันตกเรื่อยรี่ |
น้ำค้างตะวันออก | นํ้าค้างตวันออกโดยมี |
นกกระจอกต้องกระเบื้องร้อน | นกกระจอกต้องที่กระเบื้องร้อน |
สมิงทองไทย สมิงทองมอญ สมิงทองแขก | สมิงทองไทยรามัญแขก |
สิบแปดเพลงแจงแจกจำสอน | |
ประสานเสียงเพียงซอสวรรค์วร | |
ที่หกจบกลอนไม่เบียดบัง ฯ ๑๘ | |
บทที่ ๗ | |
อรชร | ๘๏ เพลงเจ็ดนั้นตั้งอรชร |
สายสมร ปโตงโอด | สายสมรปโตงโอฐโดยหวัง |
ปโตงหวล ปโตงพัน | ปโตงหวนปโตงพันพึงฟัง |
เป็นห้าเพลงไม่พลั้งเพลินชม ฯ ๕ | |
บทที่ ๘ | |
สุวรรณมาลา | ๒๏ เพลงแปดนั้นสุวรรณมาลา |
ก้านต่อดอก สระสรม | มาก้านต่อดอกสระสรม |
นางนาคใหญ่ | ทั้งนางนาคใหญ่ชื่นชม |
บรรสมเปนเพลงแปดปอง ฯ ๔ เพลง | |
บทที่ ๙ | |
พระทอง คู่พระทอง ตุดตู่ | ๒๏ พระทองคู่พระทองตุดตู่ |
คู่ตุดตู่ | คู่ตุดตู่จงรู้เรื่องสนอง |
สี่บทเพราะลํ้าทำนอง | |
จะเรียบร้องเพลงสิบสืบกลอนฯ ๕ | |
บทที่ ๑๐ | |
ดอกไม้ | ๒๏ เริ่มแรกนั้นเรียกดอกไม้ |
ดอกไม้พัน | ดอกไม้พันประไพเกษร |
ดอกไม้โอด | อีกดอกไม้โอดเอื้อนชออน |
สุวรรณหงส์ | สุวรรณหงส์ร่อนคัคฆนานต์ฯ ๔ เพลง |
บทที่ ๑๑ | |
นางไห้ ลมพัดชายเขา | ๒๏ นางไห้ลมพัดชายเขา |
ชทชเล เบ้าหลุด คำหวาน | ชมชเลเบ้าหลุดคำหวาน |
ห้าบทกำหนดในการ | |
ประมาณที่สิบเอ็ดเพลงมีฯ ๕ เพลง | |
บทที่ ๑๒ | |
อรุ่ม สร้อยสน | ๒๏ อรุ่มสร้อยสนระคนกัน |
อาถรรพ ตลุ่มโปง อาถรรพสี่ | อาถันตลุ่มโปงอาถันสี่ |
อาถรรพแปด เล่าซอ | อาถันแปดเล่าซอต่อคดี |
เพลงที่สิบสองมีเจ็ดครบฯ ๗ เพลง | |
บทที่ ๑๓ | |
ยิกินใหญ่ ล่องเรือนคร | ๒๏ ยิกินใหญ่ล่องเรือนคร |
ยิกินน่าศพ | แซรกซ้อนยิกินหน้าศพ |
ยิกินยาก | ยิกินยากซํ้าคำรบ |
เพลงสิบสามจบเจนใจฯ ๔ เพลง | |
บทที่ ๑๔ | |
พระนคร | ๒๏ สิบสี่นั้นคือพระนคร |
เรื่อยร่อนสำเนียงเสียงใส | |
ลำไป | อีกทั้งลำนำลำไป |
ถอยหลังเข้าคลอง | ถอยหลังเข้าในคลองจรฯ (๓ เพลง) |
บทที่ ๑๕ | |
นางนาคน้อย | ๒๏ เพลงสิบห้านั้นมานางนาคน้อย |
คู่นางนาค นกร่อน | คู่นางนาคพลอยนกร่อน |
ม้าย่อง ม้ารำ | ม้าย่องม้ารำอรชร |
สีสอนตามเรื่องเนื่องกัน | |
เขนง กระทงเขียว | เขนงกระทงเขียวแสง |
ขอม มอญแปลงเล็ก | ขอมมอญแปลงเล็กสลับคั่น |
แยกออกเพลงละเจ็ดจงสำคัญ | |
เพลงสิบห้ารำพันจงลงฯ | |
บทที่ ๑๖ | |
๔๏ สิบหกยกบทกำหนดชื่อ | |
จั่นดิน | คือว่าจั่นดินอย่าลืมหลง |
คู่จั่นดิน | อิกคู่จั่นดินโดยจง |
บ้ารบุ่น | บทบ้าระบุ่นคงครบขบวน |
จบเพลงเรื่องใหญ่แม้นใครเรียน | |
อุส่าห์เพียรให้ดีถี่ถ้วน | |
เพลงพรัดท่านจัดไว้ตามควร | |
สืบสวนโดยระเบียบเรียบร้อย ๓ | |
บทที่ ๑๗ | |
ศรีประเสริฐ ระส่ำระสาย | ๔๏ ศรีประเสริฐระส่ำระสาย |
แหวนรอบก้อย | เรียงรายวงแหวนรอบก้อย |
อังคาร เนรคันโยค มดน้อย | อังคานนฤคันโยกมดน้อย |
นางพระยาตานี ร้องไห้ | นางตานีไห้ละห้อยโศกา |
พระนครเขิน | พระนครเขินขันบรรเลง |
ร้อยสามสิบเจ็ดเพลงศึกษา | |
มโหรีมีเรื่องบุราณมา | |
เปนศรีกรุงอยุธยาใหญ่เอย. |
----------------------------
๏ ยอกรกึ่งเกล้าบงกชเกษ | ไหว้ไทเทเวศเปนใหญ่ |
อันเรืองรู้ครูครอบพิณไชย | สถิตย์ในฉ้อชั้นยามา |
ทรงนามชื่อปัญจสิงขร | ได้สั่งสอนสานุศิษย์ในแหล่งหล้า |
เปนตำรับขับร้องสืบมา | ปรากฎในแผ่นฟ้าดินดร |
ข้าขอชุลีทำคำนับ | พระคนธรรพด้วยใจสโมสร |
จะดีดสีขับร้องทำนองกลอน | จงศรีสถาพรทุกประการ ฯ |
๏ อนึ่งข้าขอประนตบทรัตน์ | พระจุลจอมจักรพรรดิมหาสาร |
คือองค์พระทรงครุธไชยชาญ | เอาวะตารจากกระเษียรสมุทมา |
หวังจะดับเข็ญให้เย็นยุค | จะทำนุกพระพุทธศาสนา |
จะบำรุงผดุงโลกโลกา | โอฬาลํ้าชั้นดุษฎี |
สารพัดไพบูลย์พูนภพ | เลิศลบกระษัตริย์ทุกกรุงศรี |
มีทั้งพระเสวตรกิริณี | ศรีศุภลักษณ์เลิศอำนวยพงษ์ |
ย่อมฦๅฤทธิ์กฤษฎาไปทุกทิศ | พระทรงอิศรภาพสูงส่ง |
สิทธิศักดิดังจักราวงษ์ | ดำรงทวาราราชธาตรี |
ขอพระเดชเดชาภูวนารถ | พระบาทปกเกล้าเกศี |
แห่งข้าผู้จำเรียงเรื่องมโหรี | ซอ กรับกระจับปี่รัมนา |
โทนขลุ่ยฉิ่งฉาบระนาดฆ้อง | ประลองเพลงขับกล่อมพร้อมหน้า |
ขอให้จำเริญศรีสวัสดิ์ทุกเวลา | ให้ปรีชาชาญเชี่ยวในเชิงพิณท์ |
จะกล่าวเรื่องเมรีเมื่อนิราศ | วรนาฎโศกเศร้าแสนถวิล |
แสนทเวศเวทนายุพาพิน | จนสุดสิ้นสูญชีพชนม์มาร |
เพราะหวังจิตรพิศวงจงสวาสดิ์ | มุ่งมาทว่าจะเปนแก่นสาร |
ประดิพัทธสัตย์ซื่อจิรังกาล | ไม่ระแวงว่าภูบาลจะจากจร ฯ |
----------------------------
ขับซอเรื่องมโหรี บท ๑
๏ ข้าไหว้ครูซอขอคำนับ | ขับบรรสานสายสุหร่ายเรื่อง |
มโหรีแรกเริ่มเฉลิมเมือง | บอกเบื้องฉบับบุราณนาน |
แต่บรรดาเพลงใหญ่ให้รู้ชื่อ | คือโฉลกแรกเรื่อยเฉื่อยฉาน |
อับศรโฉลกบรรเลงลาน | วิศาลโฉลกนั้นเปนหลั่นลด |
มหาโฉลกลอยชายเข้าวัง | พราหมณ์เดินเข้ายังอุโบสถ |
โยคีโยนมณีโชติชด | เจ็ดบทบอกต้นดนตรี ฯ |
บัญชีเพลงเรื่องมโหรี
ไหว้ครูข้างเช้า | (๑) โฉลกแขก | ๑ | } ๗ เพลง |
(๕) ลอยชายเข้าวัง | ๑ | ||
(๒) อักษรโฉลก | ๑ | ||
(๓) วิสาระโฉลก | ๑ | ||
(๔) มหาวิสาระโฉลก | ๑ | ||
(๖) พราหมณ์เข้าโบสถ์ | ๑ | ||
(๗) โยคีโยนแก้ว | ๑ |
เพลงที่ ๑ | ในบัญชีเขียนว่า โฉลกแขก แต่ในบทขับไม่มีคำว่าแขก คิดว่าคำว่า แรก นั้นแลเปน แขก หากเขียนผิดไป |
เพลงที่ ๒ | ในบัญชีเขียนชื่อ อักษรโฉลกในบทขับเขียนอับศรโฉลก คำว่า โฉลก เลือนมาจากคำ โศลก พากย์สันสกฤต ซึ่งหมายความว่าคำฉันท์ เพราะฉะนั้นต้องวินิจฉัยว่า บัญชีเพลงเขียนอักษรโฉลกเปนถูก ด้วยคำกินกัน |
เพลงที่ ๓ | ในบัญชีเขียนว่า วิสาระโฉลก เห็นว่าไม่ดี ในบทขับเขียน วิศาลโฉลก เห็นว่าถูกดีกว่า |
เพลงที่ ๔ | ในบัญชีเขียนว่า มหาวิสารโฉลก แต่ในบทขับเปน มหาโฉลก เห็นช่องกลอนจะไม่พอลงคำวิศาล อีกได้ |
เพลงที่ ๖ และที่ ๗ | ในบทขับเปนชื่อที่กลอนพาไถลไป ต้องถือเอาชื่อในบัญชีเปนหลักที่ถูก |
ในบท ๑ นี้ ถอดออกได้ครบ ๗ เพลง ตามที่ระบุไว้ท้ายบทว่ามี ๗ บท ถูกต้องแท้แล้วไม่ขาดเหลือ.
ขับซอเรื่องมโหรี บท ๒
๏ เพลงซอที่สองรองรับ | นับอีกเจ็ดบทกำหนดสี่ |
ในนามว่าเนรปัตตี | กับศรีสุวรรณชมภูนุช |
ทองเก้านํ้านองทองย้อย | ทองพรายแพร้วพร้อยแสงสุด |
ทองสระทองสรมสมมุติ | กุลบุตรจงจำลำนาม ฯ |
บัญชีเพลงเรื่องมโหรี
ไหว้ครูข้างเย็น | (๑) เนียรปาตี | ๑ | } ๗ เพลง |
(๒) ชมภูนุช | ๑ | ||
(๓) ทองเก้านํ้า | ๑ | ||
(๔) ทองย้อย | ๑ | ||
(๕) ทองพราย | ๑ | ||
(๖) ทองสระ | ๑ | ||
(๗) ทองสรม | ๑ |
บท ๒ นี้ ชื่อเพลงต้องกันกับบัญชีเพลง ต่างแต่วิธีเขียน เนรปัตตี อย่างนี้เห็นเขียนไว้หัวบทดอกสร้อย มีหลายแห่ง เนียรปตี อย่างนี้ยังไม่เคยเห็น ชมภูนุช นี้เขียนผิด ที่ถูกจะต้องเปน ชามพูนท
รวม ๒ บท ๑๔ เพลง
ขับซอเรื่องมโหรี บท ๓
๏ นางกรายแล้วย้ายนางเยื้อง | เรียงเรื่องเรียบร้อยสร้อยต่าน |
นากเกี้ยวพระสุเมรุพาดพาน | พระอวตารติดตามกวางทอง |
ราเมศออกเดินดงดร | พระรามนครควรสนอง |
เจ็ดเพลงบรรเลงลํ้าทำนอง | ที่สามต่อสองประสานกัน ฯ |
บัญชีเพลงเรื่องมโหรี
เรื่องนางกราย | (๑) นางกราย | ๑ | } ๗ เพลง |
(๒) นางเยื้อง | ๑ | ||
(๓) สร้อยต่าน | ๑ | ||
(๔) นาคเกี้ยว | ๑ | ||
(๕) พระรามตามกวาง | ๑ | ||
(๖) พระรามลคร | ๑ | ||
(๗) พระรามเดินดง | ๑ |
บท ๓ นี้ ชื่อเพลงจัดว่าตรงกันกับบัญชีหมด ไถลอยู่ ๒ ชื่อคือเพลงที่ ๕ และที่ ๖. เพราะกลอนพาไป แต่เพลงที่ ๗. นั้นบัญชีเขียนผิดด้วยฟังตามเสียงคนปี่พาทย์ ซึ่งไม่รู้หนังสือ นคร จะต้องเปน ลคร เปนธรรมดา
๓ บท รวม ๒๑ เพลง
ขับซอเรื่องมโหรี บท ๔
๏ ขึ้นมอญแปลงใหญ่ในบทสี่ | สรรเสริญจันทรีสรวงสวรรค์ |
มหาไชยในเรื่องรำพรรณ | มโนราโอฐอันครั่นครวญ |
ราโคเคียงเรียงเหรา | หงส์ไซร้ปทุมมาสร้อยสงวน |
ยิ่งฟังยิ่งเพราะเสนาะนวล | ในขบวนบรรเลงเพลงพอ ฯ |
บัญชีเพลงเรื่องมโหรี
เรื่องทำขวัญ | (๑) มอญแปลง | ๑ | } ๗ เพลง |
(๕) สรรเสริญพระจันทร์ | ๑ | ||
(๒) มหาไชย | ๑ | ||
(๓) มโนราโอฐ | ๑ | ||
(๔) ราโค | ๑ | ||
(๖) เหรา | ๑ | ||
(๗) หงส์ไซ้ดอกบัว | ๑ |
บท ๔ นี้ ชื่อเพลงต้องกันกับบัญชี เปนแต่มีคำไถลไปตามกลอนอยู่สองแห่ง คือ จันทร์ เปน จันทรี แล ดอกบัว เป็น ปทุมา
เพลงที่ ๔. ซึ่งเปน มโนราโอฐ นั้นผิด ควรจะเขียน มโนหราโอด ตามภาษาปี่พาทย์ หมายความว่านางมโนหราร้องไห้ โอด เป็นชื่อเสียงปี่พาทย์เสียงหนึ่ง ซึ่งใช้มากที่สุดในเวลาเมื่อละครทำบทร้องไห้ เรียกว่า ลูกโอด.
รวม ๔ บท ๒๘ เพลง
-
๑. พิมพ์สกดการันต์ตามต้นฉบับ ↩
-
๒. ชื่อเพลงที่คิดออกมาแล้วนี้ และเส้นใต้ที่ขีดในเพลงนั้นแยกเปนหมายเลข ๑, ๒, ๓ ฯลฯ และที่บอกเลขจำนวนเพลงไว้ท้ายบท แต่ละบทว่า ๗ เพลงบ้าง ๑๑ เพลงบ้าง นั้น เปนลายพระหัตถ์สมเด็จฯ เจ้าฟ้ากรมพระยานริศรานุวัดติวงศ์ ทรงไว้ด้วยดินสอ ↩
-
๓. ชื่อเพลงที่คิดออกมาแล้วนี้ และเส้นใต้ที่ขีดในเพลงนั้นแยกเปนหมายเลข ๑, ๒, ๓ ฯลฯ และที่บอกเลขจำนวนเพลงไว้ท้ายบท แต่ละบทว่า ๗ เพลงบ้าง ๑๑ เพลงบ้าง นั้น เปนลายพระหัตถ์สมเด็จฯ เจ้าฟ้ากรมพระยานริศรานุวัดติวงศ์ ทรงไว้ด้วยดินสอ ↩