วันที่ ๒๑ มิถุนายน พ.ศ. ๒๔๖๑ น

​บ้านปลายเนอน คลองเตอย

วันที่ ๒๑ มิถุนายน พ.ศ. ๒๔๖๑

กราบทูล กรมพระดำรงราชานุภาพ ทราบฝ่าพระบาท

ลายพระหัถโปรดประทานเรื่องแปลก ซึ่งค้นได้ในหมายรับสั่งรัชกาลที่ ๔ มาให้ทราบ คือเรื่องยกฉัตรพระโกฐพระบรมอัฐิ เรื่องชักพระศพกรมสมเดจพระปรมานุชิต เรื่องหัดปี่พาทยแลครอบลครข้างใน ได้รับประทานแล้ว เปนเรื่องเก่ง ๆ ทั้งนั้น

ถวายฉัตรพระบรมอัฐิ ไม่คิดเลอยว่างานจะใหญ่ถึงเพียงนั้น

พระศพกรมหลวงพิเศษศรีสวัสดิ ร่วมงานกับพระศพกรมสมเดจพระปรมานุชิตนั้น ดูอาการขัดขวางหลายอย่าง ไม่น่าจะรวมกันได้เลอย

เรื่องหัดปี่พาทย์แลครอบลครนั้น ได้ความลเอียดดี มีความพิศวงที่เชือกบาศกับขอแลไม้คลีเฃ้าไปปนอยู่ด้วย เชือกบาศกับขอพอแลเหนทางว่าเกี่ยวข้องด้วยมีการรำเหมือนกัน ไม้คลีนั้นคงเปนคลีเดาะ แต่ไม่เคอยได้ทราบว่ามีรำ อันควรจะเกี่ยวกับลครอย่างไรเลอย แต่เมื่อเลก ๆ เคอยเหนลครทุกโรง มีกระบอกปักเครื่องลครถือ เรียกว่าถังคลี แต่ก็ไม่เคอยเหนมีไม้คลีในนั้น แต่ก่อนจะมีกระมัง จึงได้ชื่อว่าถังคลี ไปเล่นงานที่ไหนก็เอาไปตั้งที่โรงด้วย ออกจะเปนของศักดิสิทธิ ที่กล่าวในหมายกลัวจะเปนอ้ายถังนั้นเอง

เมื่อได้รับลายพระหัถ พเออญกำลังครูพระประดิฐขึ้นมานั่งพูดอยู่ด้วย ได้อ่านตอนหัดปี่พาทย์แลครอบลครให้ฟัง ท่านบอกว่าครูเสือนั้นท่านทันเหน แก่หง่อมผมหงอกขาวทั้งสีสะ เรียกกันว่าเจ้ากรมเสือ แต่จะเปนเจ้ากรมปี่พาทย์หลวง ฤๅเปนเจ้ากรมในกรมพระพิพิธก็หาทราบไม่ ไม่ใช่คนฝีมือดีล่ำลือมิได้ แต่นับถือกันเปนครูใหญ่ด้วยมีอายุสูง คนที่ลือเวลานั้น คือนายจันคนของพระบาทสมเดจพระปิ่นเกล้า กับนายขุนเณร ซึ่งภายหลังเปนพระเสนาะดุริยางค์

ควรมิควรแล้วแต่จะโปรด ฯ