วันที่ ๘ สิงหาคม พ.ศ. ๒๔๖๐ น (๒)

​บ้านปลายเนอน คลองเตอย

วันที่ ๘ สิงหาคม พ.ศ. ๒๔๖๐

กราบทูล กรมพระดำรงราชานุภาพ ทราบฝ่าพระบาท

สำเนาคำจารึกฐานพระ ที่ศาลาหม่อมเฉื่อย^๑ซึ่งประทานมานั้น ได้พิจารณาดูเหนมีทางแปลไปได้อีกหลายคำ ได้เขียนมาถวายทอดพระเนตรนี้แล้ว ยังไม่เห็นเงาอยู่อีกสองคำเท่านั้น ถ้าให้โปรเฟสเซอร เซดัส ตรวจสันนิฐานอีกที บางทีจะได้ชิดเข้าไปอีกเกือบหมด ต้องขอโทษโปรเฟสเซอรที่แก้คำแปลเสียบ้าง เพราะคิดจะให้ใกล้คำที่ไทเคยใช้ที่สุด

เสียงกับหนังสือรหว่างไทกับเขมร เพี้ยนเปลี่ยนตัวกันอยู่ ต เขมรอ่านว่า ด ท อ่าน ต ป อ่าน บ พ อ่าน ป ตัวอย่างเช่นคำว่า ไป เขมรเขียน เทา อ่านว่า เต้า เราจำคำนั้น มาเขียนโคลงเปน เต้า ตามเสียง ตัวหนังสือไขว้กันไป ในคำจารึกนี้ ทนลิง เขมรต้องอ่านว่า ตอนลิง จึงสันนิฐานว่าเปน ตำลึง เรานี้เอง เฃ้าใจว่าเปนภาษาจีน ที่ฝรั่งเฃาเขียนว่า เตล คำเขมรเหนจะใกล้จิงกว่าเรา